ਅੱਜ ਆਇਆ ਜੀ ਸਾਲ ਨਵਾਂ

ਅੱਜ ਆਇਆ ਜੀ ਸਾਲ ਨਵਾਂ
ਚਲੋ ਕਰੀਏ ਕੋਈ ਕਮਾਲ ਨਵਾਂ
ਨਹੀਂ ਸਾਡੇ ਲਈ ਸਿਆਲ ਨਵਾਂ
ਕੋਈ ਕੱਡੀਏ ਕਂਬਲ ਸ਼ਾਲ ਨਵਾਂ

ਕਿਤੇ ਬਾਲੋ ਕੱਖ ਪਰਾਲੀ ਜੀ
ਕੋਈ ਚਾਹ ਧੀ ਧਰੋ ਪਿਆਲੀ ਜੀ
ਹੈ ਮੈਨੂ ਥੋੜੀ ਕਾਹਲੀ ਜੀ
ਖੇਤੀਂ ਜਾ ਕੱਡਣਾ ਖਾਲ ਨਵਾਂ

ਧੁੰਦ ਦੇ ਵਿਚ ਕੁਜ ਵੀ ਦਿੱਸਦਾ ਨਹੀਂ
ਸਾਈਕਲ ਦੀ ਵਜਾਵਾਂ ਟੱਲੀ ਮੈਂ
ਇੱਕ ਚਾਹ ਦਾ ਡੋਲੂ ਹੈਂਡਲ ਤੇ
ਇੱਕ ਲੈ ਕੇ ਆਈਆਂ ਪੱਲੀ ਮੈਂ
ਮੇਰੇ ਖੇਤਾਂ ਤੇ ਅੱਖ ਰੱਖੇ ਨਾ
ਕੋਈ ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਆਇਆ ਦਲਾਲ ਨਵਾਂ

ਅਜੇ ਗੁਰੂ ਘਰੇ ਵੀ ਜਾਣਾ ਏ
ਡੰਗਰਾਂ ਨੂ ਕੱਖ ਵੀ ਪਾਣਾ ਏ
ਫਿਰ ਰੋਟੀ ਟੁੱਕਰ ਖਾਣਾ ਏ
ਜੇ ਟੈਮ ਲੱਗਾ ਤੇ ਨ੍ਹਾਣਾ ਏ
ਸਾਡਾ ਕਿੱਤਾ ਬੜਾ ਪੁਰਾਣਾ ਏ
ਇਹ ਕਿਹੜਾ ਏ ਹਾਲ ਨਵਾਂ .

ਮੁੰਡਾ ਸਰਦਾਰਾਂ ਦਾ

ਮੁੰਡਾ ਸਰਦਾਰਾਂ ਦਾ
ਸਿਰ ਦਸਤਾਰ
ਗਲੇ ਵਿਚ ਖੰਡਾ

ਨੰਦਪੁਰ ਨੂ ਤੁਰ ਪਿਆ ਜੀ
ਬੁਲਟ ਤੇ ਲਾ ਲਿਆ ਕੇਸਰੀ ਝੰਡਾ

ਹੱਥ ਕੜ੍ਹਾ ਬੜਾ ਜਚਦਾ
ਸਿਰ ਤੇ ਜਚਦਾ ਬਹੁਤ ਦੁਮਾਲਾ
ਕਰੇ ਸ਼ੁਕਰ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦਾ
ਮੱਤਾ ਟੇਕੇ ਰੱਖ ਰੁਮਾਲਾ
ਅਜੇ ਤੱਕ ਵੀ ਭੁੱਲਿਆ ਨਹੀਂ
ਕੀਤੀ ਸਿੰਘਾਂ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ
ਨਾਲੇ ਸਾਕੇ ਯਾਦ ਕਰੇ
ਨਾਲੇ ਪੜ੍ਹਦਾ ਈ ਗੁਰ੍ਬਾਣੀ
ਨਾਲੇ ਚੇਤੇ ਕਰਦਾ ਏ
ਇੱਕ ਦੀਵਾਰ ਬੁਰਜ ਇਕ ਠੰਡਾ

ਕਦੀ ਸੀਸ ਤਲੀ ਤੇ ਜੀ
ਕਦੀ ਜੀ ਸੀਸ ਦੇ ਉੱਤੇ ਰਮ੍ਬੀ
ਤੱਕ ਜਿਗਰਾ ਸਿੰਘਾ ਦਾ
ਉਦੋਂ ਮੌਤ ਆਪ ਦੀ ਕਂਬਈ
ਲੈ ਦਾਤ ਜੀ ਅਮ੍ਰਤ ਦੀ
 ਮਾਧੋ ਦਾਸ ਦਾ ਬਣ ਗਿਆ ਬੰਦਾ

ਚਾਰ ਗਰੀਬ ਘਟੇ ਈ ਨੇ ਚਲੋ ਚੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਏ

ਕਹਿੰਦੇ ਰਾਠਾਂ ਦਾ ਕੱਮੀਆਂ ਨਾਲ ਪੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਏ
ਲੱਤ ਤੇ ਵੱਜੀ ਡਾਂਗ ਤੇ ਕਰਮਾ ਲੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਏ
ਥੋਡੇ ਕਾਲੇ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਮੂਹ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਏ
ਨੇਤਾ ਜੀ ਚਲੋ ਬਸਤੀ ਦੇ ਵਿਚ ਦੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਏ
ਨੇਤਾ ਕਹਿੰਦਾ ਖੜ ਜਾ ਐਡੀ ਵੀ ਕੀ ਗੱਲ ਹੋ ਗਈ
ਚਾਰ ਗਰੀਬ ਘਟੇ ਈ ਨੇ ਚਲੋ ਚੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ ਏ

ਸਾਡਾ ਲਿਖਿਆ ਇਤਿਹਾਸ ਤੇਗਾਂ ਤਿਖੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ

ਸਾਡਾ ਲਿਖਿਆ ਇਤਿਹਾਸ ਤੇਗਾਂ ਤਿਖੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ
ਸਾਕੇ ਵੱਡੇ ਹੋਏ ਕਿੰਜ ਜਿੰਦਾਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ

ਸਰਹੰਦ ਵਿਖੇ ਚਮਕੌਰ ਵਿੱਖੇ
ਲੱਖਾਂ ਹੋਏ ਸ਼ਹੀਦ ਲਾਹੋਰ ਵਿਖੇ
ਸਿਦਕ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਡੇਗ ਨਾ ਸਕੇ ਲੋਕੋ
ਤੱਤੀ ਤਵੀ ਤਲਵਾਰ ਤੇ ਤੀਰ ਤਿੱਖੇ

ਪਗੜੀ ਸੀਸ ਉੱਤੇ ਸੀਸ ਤਲੀ ਉੱਤੇ
ਤਲੀ ਸਿੱਖੀ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠ ਧਰ ਦਿੱਤੀ
ਖਾਲੀ ਨਹਿਰ ਸੀ ਵਗਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤਾਂ ਦੀ
ਨਾਲ ਲਹੂ ਦੇ ਯੋਧੇਆਂ ਭਰ ਦਿੱਤੀ

-------ਬਹੱਤਰ ਕਲਾ ਛੰਦ------ ਭਾਈ ਗੁਰਬਖਸ਼ ਸਿੰਘ ਜੀ ਖਾਲਸਾ -----------------------------

-------ਬਹੱਤਰ ਕਲਾ ਛੰਦ------
ਭਾਈ ਗੁਰਬਖਸ਼ ਸਿੰਘ ਜੀ ਖਾਲਸਾ
-----------------------------


ਗਿਆ ਬੈਠ ਗੁਰੂ ਘਰ ਜੀ
ਕੇਸਰੀ ਪਰਨਾ, ਲਾ ਲਿਆ ਧਰਨਾ
ਕੇ ਹੁਣ ਨਹੀ ਸਰਨਾ, ਹੈ ਪੈਣਾ ਮਰਨਾ
ਕੇ ਹੈ ਕੋਈ ਸ਼ਖਸ ਨਾਲ ਜੋ ਚੱਲੇ

ਤੱਕ ਜਿਗਰਾ ਯੋਧੇ ਦਾ
ਖੜਕ ਗਏ ਫੂਨ , ਉੱਬਲ ਗਿਆ ਖੂਨ,
ਤੇ ਛੱਡ ਸਕੂਨ ਥੋੜਾ ਜਿਆ ਹੱਲੇ

ਜਿਹੜੇ ਬੰਦ ਨੇ ਜੇਲਾਂ ਚ
ਕਾਹਤੋਂ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦੇ,  ਬਾਹਰ ਨਹੀ ਕੱਡਦੇ
ਸਜ਼ਾ ਹੋਈ ਪੂਰੀ ਫੇ ਕੀ ਮਜਬੂਰੀ
ਕਾਹਤੋਂ ਨੇ ਫਿਰ ਵੀ ਜੇਲ ਵਿਚ ਡੱਕੇ

ਗੁਰਬਖਸ਼ ਨਾ ਰਲਗੇ ਜੀ
ਕਰਨ ਹੜਤਾਲ, ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ
ਜੇਲਾਂ ਚੋ ਕੱਡ ਦੋ ਵੀਰ ਸਾਡੇ ਸੱਕੇ .................. Zaildar Pargat Singh

ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਸੱਜਣਾ ਵੇ ਜੀ ਨਈਓਂ ਹੋਣਾ
ਜੇ ਜਾਣਾ ਏ ਤਾਂ ਜਾਣ ਸਾਡੀ ਲੈ ਕੇ ਜਾਵੀਂ
ਮਰ ਹੀ ਨਾ ਜਾਈਏ ਕਿਤੇ ਮਰਨੇ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ
ਸਾਡਾ ਕੀ ਸੀ ਕਸੂਰ ਸਾਨੂ ਕਹਿ ਕੇ ਜਾਵੀਂ

ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਸੁੰਨਾ ਹੋਇਆ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਵਿਹੜਾ ਨੀ
ਮਾਰਦਾ ਨਹੀਂ ਤਾਣੇ ਮੈਨੂ ਦੱਸ ਕਿਹੜਾ ਕਿਹੜਾ ਨੀ
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦਾ ਵੀਰਾਨ ਘਰ ਵੇਖ ਤਾਂ ਲਿਆ
ਜੇ ਆਈ ਈ ਤਾਂ ਦੋ ਦਿਨ ਰਹਿ ਕੇ ਜਾਵੀਂ

ਮੇਰੇ ਮੋਇਆਂ ਪਿੱਛੋਂ ਤੈਨੂ ਰੋਣ ਦੀ ਵੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ
ਮੇਰੇ ਜਹੇ ਬਥੇਰੇ ਤੈਨੂ ਆਸ਼ਿਕਾਂ ਦੀ ਥੋੜ ਨਹੀਂ
ਮੇਰੀ ਕਬਰ ਤੇ ਕਰਨੇ ਨੂ ਅਫਸੋਸ
ਜੇ ਆਈ ਏ ਤਾਂ ਘੜੀ ਪਲ ਬਹਿ ਕੇ ਜਾਵੀਂ

ਬੇੜੀ ਕਿਰਸਾਨ ਦੀ ਹੈ ਉਦੋਂ ਡੁੱਬਦੀ ਜੇ ਪੁੱਤ ਫੇਟ ਹੋ ਜਵੇ

ਵੇਖਣੇ ਹੈ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਬੂਥਾ ਲਾਗੀ ਦਾ ਜੇ ਜੰਜ ਲੇਟ ਹੋ ਜਵੇ
ਬੇੜੀ ਕਿਰਸਾਨ ਦੀ ਹੈ ਉਦੋਂ ਡੁੱਬਦੀ ਜੇ ਪੁੱਤ ਫੇਟ ਹੋ ਜਵੇ

ਮਾੜੀ ਹੁੰਦੀ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਲਤ, ਉੱਡੀ ਪੱਤ, ਸੱਤ ਭੰਗ ਹੋ ਜਵੇ
ਆਸ਼ਕ ਤੇ ਚੋਰ ਨੂ ਜੇ ਰੰਗੇ ਹੱਥੀਂ ਫੜੋ ਸੂਹਾ ਰੰਗ ਹੋ ਜਵੇ
ਜੈਲਦਾਰਾ ਖੁੱਲਦਾ ਨੀ ਮੁੜ ਬੰਦ ਸਾਹਾਂ ਵਾਲਾ ਗੇਟ ਹੋ ਜਵੇ
ਬੇੜੀ ਕਿਰਸਾਨ ਦੀ ਹੈ ਉਦੋਂ ਡੁੱਬਦੀ ਜੇ ਪੁੱਤ ਫੇਟ ਹੋ ਜਵੇ

ਮਾੜਾ ਹੁੰਦਾ ਦੀਨਾਂ ਤੇ ਬੇਦੋਸ਼ਿਆਂ ਤੇ ਖਾਮਖਾਂ ਜਬਰ ਕਰਨਾ
ਔਖਾ ਹੁੰਦਾ ਆਸ਼ਿਕਾਂ ਲਈ ਹੱਦਾਂ ਵਿਚ ਰਹਿਣਾ ਤੇ ਸਬਰ ਕਰਨਾ
ਔਖਾ ਹੁੰਦਾ ਲਿਖਣਾ ਫੇ ਨਾਮ ਕੇਰਾ ਦਿਲ ਉੱਤੋਂ ਮੇਟ ਹੋ ਜਵੇ
ਬੇੜੀ ਕਿਰਸਾਨ ਦੀ ਹੈ ਉਦੋਂ ਡੁੱਬਦੀ ਜੇ ਪੁੱਤ ਫੇਟ ਹੋ ਜਵੇ

ਚਲ ਦਿਲਾ ਉਠ ਖੇਤ ਚੱਲੀਏ

ਚਲ ਦਿਲਾ ਉਠ ਖੇਤ ਚੱਲੀਏ
ਐਵੇਂ ਨਾ ਕਰ ਲੇਟ ਚੱਲੀਏ
ਚਾਹ ਦਾ ਡੋਲੂ ਨਾਲ ਰੋਟੀ
ਬੁੱਕਲ ਚ ਲਵੇਟ ਚੱਲੀਏ
ਚਲ ਦਿਲਾ ਉਠ ਖੇਤ ਚੱਲੀਏ

ਪਹਿਲਾਂ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣਾ ਏ
ਫੇਰ ਕਿਦਰੇ ਵੇਖਣਾ ਏ
ਕੌਲੀ ਭਰ ਲੈ ਆਟੇ ਦੀ ਤੇ
ਗੁਰੂ ਘਰੇ ਕਰ ਭੇਟ ਚੱਲੀਏ
ਚਲ ਦਿਲਾ ਉਠ ਖੇਤ ਚੱਲੀਏ

ਮੱਜੀਆਂ ਗਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਲੱਗਜੇ
ਠੰਡ ਜਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਲੱਗਜੇ
ਆ ਨਾ ਜਾਵੇ ਧੁੰਦ ਅੰਦਰ
ਬਾਹਰਲਾ ਢੋ ਗੇਟ ਚੱਲੀਏ
ਚਲ ਦਿਲਾ ਉਠ ਖੇਤ ਚੱਲੀਏ

ਪੁੱਤ ਮੇਰਾ ਭੰਨਦਾ ਨੀ ਡੱਕਾ
ਲੱਗ ਗਿਆ ਨਸ਼ਿਆਂ ਤੇ ਪਕਾ
ਖਾ ਲਿਆ ਤੇਲੇ ਨੇ ਮੱਕਾ
ਮੁੰਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਫੇਟ ਚੱਲੀਏ
ਚਲ ਦਿਲਾ ਉਠ ਖੇਤ ਚੱਲੀਏ

ਕੱਮ ਤਾਂ ਪਰ ਕਰਨਾ ਈ ਪੈਣਾ
ਜਿਓਣ ਲਈ ਮਰਨਾ ਈ ਪੈਣਾ
ਕੌੜਾ ਘੁੱਟ ਭਰਨਾ ਈ ਪੈਣਾ
ਪਾਲਣਾ ਹੈ ਪੇਟ ਚੱਲੀਏ
ਚਲ ਦਿਲਾ ਉਠ ਖੇਤ ਚੱਲੀਏ

ਸਸਤੇ ਨਾ ਹੁਣ ਰਹਿਗੇ ਭਈਏ
ਦਰਦ ਦਿਲ ਦਾ ਕਿਸਣੂ ਕਹੀਏ
ਖਾਦ ਦਾ ਵੀ 60 ਰਪਈਏ
ਵਧ ਗਿਆ ਹੈ ਰੇਟ ਚੱਲੀਏ
ਚਲ ਦਿਲਾ ਉਠ ਖੇਤ ਚੱਲੀਏ

ਖਾਦ, ਰੇਹਾਂ ਤੇ ਦਵਾਈ
ਖਾ ਗਈ ਹੈ ਪਾਈ ਪਾਈ
ਕਣਕ ਵੀ ਪਕਣੇ ਤੇ ਆਈ
ਲੰਘ ਹੈ ਚੱਲਾ ਚੇਤ ਚੱਲੀਏ
ਚਲ ਦਿਲਾ ਉਠ ਖੇਤ ਚੱਲੀਏ

ਕੁੱਕੜਾਂ ਦਿੱਤੀ ਬਾਂਗ ਜੈਲੀ
ਚੱਕ ਲਿਆ ਨਾਲੇ ਡਾਂਗ ਜੈਲੀ
ਕੇ ਅਸੀਂ ਵੀ ਵਾਂਗ ਜੈਲੀ
ਹੋ ਕੇ ਹੁਣ ਸਟਰੇਟ ਚੱਲੀਏ
ਚਲ ਦਿਲਾ ਉਠ ਖੇਤ ਚੱਲੀਏ .......... Zaildar Pargat Singh

ਕਿਤੇ ਸੱਜਰੀ ਯਾਰੀ ਟੁੱਟ ਗਈ ਏ, ਨੈਨੋਂ ਅੱਥਰੂ ਡਿੱਗੇ ਦੱਸਦੇ ਨੇ

ਖਤ ਆਖਿਰੀ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖਿਆ ਜੋ, ਓਹਦੇ ਅੱਖਰ ਭਿੱਜੇ ਦੱਸਦੇ ਨੇ
ਕਿਤੇ ਸੱਜਰੀ ਯਾਰੀ ਟੁੱਟ ਗਈ ਏ, ਨੈਨੋਂ ਅੱਥਰੂ ਡਿੱਗੇ ਦੱਸਦੇ ਨੇ

ਹੱਥੀਂ ਪੁੱਤਾਂ ਨੂ ਸਵਾ ਕੇ ਰਹਿੰਦੀ ਜਾਗਦੀ ਜੋ ਅੱਮੀ

ਹੱਥੀਂ ਪੁੱਤਾਂ ਨੂ ਸਵਾ ਕੇ ਰਹਿੰਦੀ ਜਾਗਦੀ ਜੋ ਅੱਮੀ
ਅੱਜ ਸਦਾ ਦੇ ਲਈ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਪੈ ਗਈ ਕਿਓਂ ਲੱਮੀ
ਡਿੱਗ ਜਾਂਦਾ ਓਹ ਮਕਾਨ ਜਿਹਦੀ ਢੱਠ ਜਾਵੇ ਥੱਮੀ
ਮਾਵਾਂ ਪੁਤਾਂ ਕੋਲੋਂ ਖੋਹ ਲੈਂਦੀ ਮੌਤ ਇਹ ਨਿਕੱਮੀ
ਹੱਥੀਂ ਡੋਲੀ ਚਾੜ੍ਹ ਜਾਂਦੀ ਜਿਹੜੀ ਧੀ ਸੀ ਇੱਕ ਜੱਮੀ
ਬੈਠੀ ਪੈਰਾਂ ਕੋਲੇ ਰੋਂਦੀ ਏ ਬੇਹੋਸ਼ ਜਹੀ ਪੱਮੀ

ਜਗ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ਏ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਰਕੇ ਨੀ

---------------------------------------
ਸਾਡੀ ਜੋੜੀ ਜਚਦੀ ਏ ਮੈਨੂ ਸਬ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਏ
........ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਹੋਣਾ ਏ ਮੈਨੂ ਰੱਬ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਏ
--------------------------------------
ਮੁੱਦਤਾਂ ਤੋ ਖਾਲੀ ਸੀ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੇ ਵਰਕੇ ਨੀ
ਬਣ ਇਸ਼ਕ ਕਿਤਾਬ ਗਈ ਨਾਂ ਤੇਰਾ ਭਰਕੇ ਨੀ
ਮੈਂ ਤੈਨੂ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਏ ਦਿਲ ਅਪਣਾ ਹਰ ਕੇ ਨੀ
ਜਗ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ਏ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਰਕੇ ਨੀ

ਤੂੰ ਇੱਕ ਤਿਤਲੀ ਵਰਗੀ ਤੂੰ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ਫਹਿਮੀ ਜਹੀ
ਤੂੰ ਬਿਲ੍ਕੁਲ ਹੀ ਭੋਲੀ ਕਿਸੇ ਬੱਚੀ ਸਹਿਮੀ ਜਹੀ
ਚੱਲ ਚੰਨ ਤੇ ਲੈ ਜਾਵਾਂ ਤੇਰੀ ਬਾਂਹ ਫੜ ਕੇ ਨੀ
ਜਗ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ਏ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਰਕੇ ਨੀ

ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਕਿਤਾਬ ਜਹੀ ਸ਼ਾਇਰ ਦੇ ਖੂਆਬ ਜਹੀ
ਤੂੰ ਥਲ ਵਿੱਚ ਫੁੱਲ ਜੈਸੀ, ਬੰਜਰ ਨੂ ਆਬ ਜਹੀ
ਮਸਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲੱਭੀ ਏ ਹਾਏ ਮੈਂ ਮਰ ਮਰ ਕੇ ਨੀ
ਜਗ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ਏ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਰਕੇ ਨੀ

ਕਿਸੇ ਮਾਰੂਥਲ ਵਰਗੀ  ,ਕਿਸੇ ਤਪਦੇ ਤੇਲ ਜਹੀ
ਤੇਰੇ ਬਾਜੋਂ ਲੱਗਦੀ ਸੀ ਮੈਨੂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੇਲ ਜਹੀ
ਆਖਿਰ ਸੋਹਣੀ ਮਿਲ ਗਈ ਸੱਤ ਪੱਤਣ ਤਰ ਕੇ ਨੀ
ਜਗ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ਏ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਰਕੇ ਨੀ

ਤੂੰ ਇੱਕ ਅਹਿਸਾਸ ਜਹੀ, ਮਿਲਣੇ ਦੀ ਆਸ ਜਹੀ
ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਏ ਤੂੰ ਜਿਸਮ ਤੇ ਮਾਸ ਜਹੀ
ਤੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਜਹੀ ਮਿਲ ਗਈ ਲੱਖਾਂ ਦੁਖ ਜਰ ਕੇ ਨੀ
ਜਗ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ਏ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਰਕੇ ਨੀ

ਸਰਦੀ ਦੀ ਧੁੱਪ ਵਰਗੀ ਨੀ ਤੂੰ ਬਾਰਿਸ਼ ਪਹਿਲੀ ਜਹੀ
ਜੈਲੀ ਨੂੰ ਲੱਗਦੀ ਏ ਤੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਜੈਲੀ ਜਈ
ਤੈਨੂ ਰੱਬ ਮੰਨਿਆ ਏ ਮੈਂ , ਰੱਬ ਤੋਂ ਡਰ ਕੇ ਨੀ
ਜਗ ਸੋਹਣਾ ਲੱਗਦਾ ਏ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਰਕੇ ਨੀ

ਓਹ ਕਮਲੀ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਯਾਦ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ

ਮੈਂ ਸਚ ਕਹਿਣਾ ਹਾਂ ਯਾਰ ਯਾਦ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ
ਓਹ ਕਮਲੀ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਯਾਦ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ

ਲੱਖ ਸਮਝੌਣ ਦੇ ਬਾਦ ਜਦੋਂ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੋਵੇਗਾ
ਦਿਲ ਓਹਦਾ ਵੱਸੋਂ ਬਾਹਰ ਯਾਦ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ

ਸੀ ਨਾਮ ਮੇਰਾ ਲੈ ਲੈ ਕੇ ਜਿਹੜੀ ਥੱਕਦੀ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ
ਹੁਣ ਇੱਕ ਅੱਧੀ ਹੀ ਵਾਰ ਯਾਦ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ

ਪੜ੍ਹ ਪੜ੍ਹ ਮੇਰੇ ਮੇੱਸੇਜ ਸਾਰੇ ਫੇਸਬੁੱਕ ਵਾਲੇ
ਹੁਸਨਾਂ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਯਾਦ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ 

ਸੁਣਿਐ ਅੱਜ ਕਲ ਮਰਸਡੀਜ਼ ਤੇ ਕਾਲਿਜ ਜਾਂਦੀ ਏ
ਮੇਰੀ ਆਲਟੋ ਸੀਗੀ ਕਾਰ ਯਾਦ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ

ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਵਿਚ ਜਾਕੇ ਕਹਿੰਦੇ ਮੋਡ੍ਰ੍ਨ ਬਣ ਗਈ ਏ
ਸਾਡਾ ਪੇਂਡੂ ਸਭਿਆਚਾਰ ਯਾਦ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ

ਕਿਸੇ N.R.I. ਨਾਲ ਸੁਣਿਐ ਕੇ ਇੰਗੇਜਮੈਂਟ ਹੋ ਗਈ
ਮੇਰਾ ਪੇਂਡੂ ਸੀ ਪਰਵਾਰ ਯਾਦ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ

ਹੁਣ ਚੌਵੀ ਕੈਰਟ ਸੋਨਾ ਗਲ ਨੂ ਵੱਡਦਾ ਹੋਵੇਗਾ 
ਮੇਰਾ ਬਾਹਾਂ ਵਾਲਾ ਹਾਰ ਯਾਦ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ

ਮੈਨੂ ਛੱਡ ਕੇ ਓਹ ਵੀ ਤਾਂ ਪਛਤੌਂਦੀ ਹੋਵੇਗੀ
ਮੁੰਡਾ ਸੀ ਦਿਲਦਾਰ ਯਾਦ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ

ਜੇ ਗਲਤੀ ਨਾ ਮੈਂ ਕਰਦੀ ਜੈਲੀ ਮੇਰਾ ਹੋਣਾ ਸੀ
ਹੁਣ ਮੱਥੇ ਤੇ ਹੱਥ ਮਾਰ ਯਾਦ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ
ਓਹ ਕਮਲੀ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਯਾਦ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇਗੀ

ਰੱਬ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਧਿਆ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ

ਰੱਬ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਧਿਆ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ
ਰੱਬ ਤੋਂ ਮੰਗਿਐ ਤੈਨੂ, ਰੱਬ ਭੁਲਾ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ

 ਜੇ ਤੂੰ ਆਖੇਂ ਤੇਰੇ ਲਈ ਲੈ ਫਾਹ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ
ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲਤ ਤੈਨੂ ਮੰਨ ਖੁਦਾ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ

ਲੋਕਾਂ ਵਾਂਗਰ ਤਾਰੇ ਤੋੜ ਲਿਆ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ
ਮੂਹ ਛੋਟਾ ਏ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਸੁਣਾ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ

ਤੇਰੇ  ਪਿਛੇ ਐਵੇਂ ਈ ਵਕਤ ਗਵਾ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ
ਤੇਰੀ ਹਰ ਇੱਕ ਮੰਗ ਨੂ ਅਜੇ ਵਿਆਹ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ

ਐਵੇਂ ਲੋਕੀਂ ਆਖਣ ਤੋੜ ਨਿਭਾ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ
ਇੱਕ ਵਾਰੀਂ ਜੇ ਲੈ ਲਿਆ ਦਿਲ ਪਰਤਾ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ

ਲੱਤਾਂ ਨਾਲੋਂ ਚਾਦਰ ਵਧ ਫੈਲਾ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ
ਹੋ ਔਕਾਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ, ਚੌੜ ਵਿਖਾ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ

ਸੱਚ ਨੂ ਝੂਠ ਤੇ ਝੂਠ ਨੂ ਸੱਚ ਬਣਾ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ
ਰੱਬ ਨਹੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਭੁੱਲ ਬਖਸ਼ਾ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ

 ਮੈਂ ਹਾਂ ਮਾੜੇ ਘਰ ਦਾ ਮਹਿਲ ਪੁਆ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ
ਵਿੱਚ ਗਰੀਬੀ ਪਲਿਆਂ ਐਸ਼ ਕਰਾ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ

ਚਲ ਮੰਨਿਆ ਕੇ ਮਹਿੰਗੇ ਸੂਟ ਸੁਆ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ
ਪਰ ਇਹਦਾ ਨਹੀਂ ਮਤਲਬ ਕੇ ਓਹ ਪਾ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ

ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕੇ ਚੰਗਾ ਲਿਖ ਤੇ ਗਾ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ
ਪਰ ਦਿਲ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਨੂ ਕਦੇ ਲੁਕਾ ਨਹੀ ਸਕਦਾ ਮੈਂ .............  Zaildar Pargat Singh

ਇੱਕ ਗ਼ਜ਼ਲ ਜੋ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਸੀ

ਇੱਕ ਗ਼ਜ਼ਲ ਜੋ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਸੀ
ਕਲ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਮਰ ਗੀ ਸੀ

ਗੱਲ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਨੂ ਛੂ ਗਈ ਸੀ
ਓਹ ਗੱਲ ਹੀ ਕੈਸੀ ਕਰ ਗੀ ਸੀ

 ਮੈਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਉਹਨੂ ਛੋਹਿਆ ਸੀ
ਉਹਦੇ ਸੰਗ ਨੈਣਾਂ ਵਿਚ ਤਰ ਗੀ ਸੀ

ਮੈਂ ਕਿਆ ਫਿਰ ਮੇਲੇ ਹੋਵਨਗੇ ?
ਓਹ ਹਾਂ ਵਿਚ ਹਾਮੀ ਭਰ ਗੀ ਸੀ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ, ਤੇਰੇ ਜੈਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ

 
ਖੁਦਕੁਸ਼ੀ, ਮੇਰੇ ਜੈਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ, ਤੇਰੇ ਜੈਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ

ਗਮਜ਼ਨੀ , ਮੇਰੇ ਜੈਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ
ਔਰ ਖੁਸ਼ੀ , ਤੇਰੇ ਜੈਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ

ਕੁਜ ਵੀ ਨਹੀਓਂ ਛੱਡਿਆ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾਣ ਵਾਲਿਆ ਵੇ

ਰਿਸ਼ਤੇ ਵੱਡ ਕੇ,ਦਿਲ ਚੋਂ ਕੱਡ ਕੇ ਜਾਣ ਵਾਲਿਆ ਵੇ
ਕੁਜ ਵੀ ਨਹੀਓਂ ਛੱਡਿਆ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾਣ ਵਾਲਿਆ ਵੇ
.................................................................

ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੀ ਸਬ ਕੁਜ ਛੱਡ ਕੇ ਮੇਰਾ ਹੋ ਜਾ ਤੂੰ

ਜਦ ਤੂੰ ਹੋਵੇਂ ਕੋਲ ਮੁਸੀਬਤ ਸੌਖੀ ਹੋ ਜਾਵੇ
ਤੇਰੇ ਬਾਜੋ ਸਾਹ ਵੀ ਲੈਣਾ ਔਖਾ ਲੱਗਦਾ ਏ
ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੀ ਸਬ ਕੁਜ ਛੱਡ ਕੇ ਮੇਰਾ ਹੋ ਜਾ ਤੂੰ
ਪਰ ਮਿਲਿਆ ਕਰ ਆਕੇ ਜਦ ਵੀ ਮੌਕਾ ਲੱਗਦਾ ਏ

ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਸੱਤ ਜਨਮਾਂ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵੇਖੇ ਵੇ
ਉੱਠਦੀ ਬਹਿੰਦੀ ਪੈਂਦੇ ਤੇਰੇ ਰਹਿਣ ਭੁਲੇਖੇ ਵੇ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਵੇ ਹੁਣ ਇਸ਼ਕ ਨੂ ਹੀ ਰੱਬ ਮੰਨੀ ਬੈਠੀ ਆਂ
ਲੱਗੀ ਜਾਵੇ ਪਿਆਰ ਜਿਹਨਾ ਨੂ ਧੋਖਾ ਲਗਦਾ ਏ
ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੀ ਸਬ ਕੁਜ ਛੱਡ ਕੇ ਮੇਰਾ ਹੋ ਜਾ ਤੂੰ
ਪਰ ਮਿਲਿਆ ਕਰ ਆਕੇ ਜਦ ਵੀ ਮੌਕਾ ਲੱਗਦਾ ਏ

ਸੋਹਣਿਆ ਸੱਜਣਾ ਤੇਰੀਆਂ ਵੇ ਮੈਂ ਰਾਹਵਾਂ ਤੱਕਦੀ ਆਂ
ਕਦ ਆਵੇਗਾ ਮਾਹੀ ਅੱਖ ਬੂਹੇ ਤੇ ਰੱਖਦੀ ਆਂ
ਯਾਰ ਦਾ ਜੂਠਾ ਪਾਣੀ ਵੀ ਸ਼ਰਬਤ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਏ
ਯਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸ਼ਰਬਤ ਵੀ ਫੋਕਾ ਲੱਗਦਾ ਏ 
ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦੀ ਸਬ ਕੁਜ ਛੱਡ ਕੇ ਮੇਰਾ ਹੋ ਜਾ ਤੂੰ
ਪਰ ਮਿਲਿਆ ਕਰ ਆਕੇ ਜਦ ਵੀ ਮੌਕਾ ਲੱਗਦਾ ਏ .......... ZPS


 

ਤੂੰ ਮੁਝੇ ਪੂਛਤੀ ਹੈ "ਮੌਤ" ਕੈਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ

ਮੈਂ ਓਹਦਾ ਹੋ ਗਿਆ
ਜੋ ਮੇਰੀ ਹੋ ਨਾ ਸਕੀ
----------------

ਤੂੰ ਮੁਝੇ ਪੂਛਤੀ ਹੈ "ਮੌਤ" ਕੈਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ
"ਤੂੰ ਮੁਝੇ ਭੂਲ ਜਾਏ" ਬਸ ਵੈਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ
--------------------------------

ਮੇਰੇ ਮਰਨੇ ਕੇ ਬਾਦ ਤੁਮ ਭੀ ਇਨ ਸਬ ਕੀ ਤਰਹ
ਕੇ ਮੇਰੀ ਖੂਬੀਆਂ ਗਿਨਵਾਨੇ ਬੈਠ ਜਾਓਗੀ
-----------------------------------------

ਕੇ ਮੈਂ ਮਿੱਟੀ ਕਾ ਘੜਾ ਭੀ ਤੈਰ ਜਾਉਂਗਾ
ਤੇਰੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਸ਼ਤੀਓਂ ਕੀ ਖੁਦਾ ਖੈਰ ਕਰੇ
-----------------------------------------

ਕਿਸੀ ਅਣਜਾਨ ਕੀ ਭੀ ਮੌਤ ਪੇ ਜੋ ਹੋਤੇ ਹੈ
ਕੁਛ ਐਸੇ ਲੋਗ ਹੀ ਲੋਗੋ ਸ਼ਾਇਰ ਹੋਤੇ ਹੈਂ

ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਾਕਾਂ ਮਾਰਨ ਮੜੀਆਂ

ਇਸ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਘੜੀਆਂ
ਆਪਾਂ ਜੀ ਲਈਆਂ ਨੇ ਬੜੀਆਂ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਾਕਾਂ ਮਾਰਨ ਮੜੀਆਂ
ਮੈਨੂ ਰੋਜ਼ ਬੁਲੌਂਦੀਆਂ ਨੇ
ਨਿੱਤ ਆਣ ਸਰਹਾਨੇ ਖੜਕੇ ਮੋਡੇਓਂ ਪਕੜ ਜਗਾਉਂਦੀਆਂ ਨੇ

ਕੁਜ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਚੜੀਆਂ, ਕੁਜ
ਟੇਸ਼ਨ ਤੇ ਰਹੀ ਗਈਆਂ ਖੜ੍ਹੀਆਂ
ਕੁਜ ਧੱਕੋਧਿੱਕੀ ਵੜੀਆਂ
ਸੀਟਾਂ ਮੱਲੀ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ
ਸਫਰ ਹਯਾਤੀ ਲੱਮਾ ਏ ਪਰ ਚੱਲੀ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ

ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਟੁੱਟੀਆਂ ਕੜੀਆਂ
ਸਧਰਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨੇ ਲੜੀਆਂ
ਦਿਲ ਤੇ ਮੇਖਾਂ ਵਾਂਗਰ ਜੜੀਆਂ
ਯਾਦਾਂ ਨਿੱਤ ਹੀ ਚੁਭਦੀਆਂ ਨੇ
ਜਿਓਂ ਜਿਓਂ ਧੜਕੇ ਦਿਲ ਇਹ ਤਿਓਂ ਤਿਓਂ ਹੋਰ ਵੀ ਖੁਬਦੀਆਂ ਨੇ

ਪੀੜਾਂ ਦਿਲ ਵਿਚ ਬੜੀਆਂ
ਪੀੜਾਂ ਪਲਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਫੜੀਆਂ
ਫੜਦੇ ਫੜਦੇ ਅੱਖਾਂ ਸੜੀਆਂ
ਤੇ ਕੁਜ ਨਜ਼ਰੀਂ ਔਂਦਾ ਨਹੀਂ
ਉਮਰਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਰੋਵੇ ਕੋਈ ਆਣ ਵਰੌਂਦਾ ਨਹੀਂ

ਅਰਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਤੜੀਆਂ,
ਲੱਗੀਆਂ ਆਸਾਂ ਨੂੰ ਹਥਕੜੀਆਂ,
ਲਗੀਆਂ ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਝੜੀਆਂ
ਬਸ ਹੜ ਆਵਣ ਵਾਲਾ ਏ
ਰੂਹ ਦਾ ਕੋਠਾ ਕੱਚਾ ਹੈ ਰੁੜ ਜਾਵਣ ਵਾਲਾ ਏ

ਮੇਰੀਆਂ ਕਲਮਾਂ ਘੜੀਆਂ
ਸਾਰੀਆਂ ਰਹੀ ਗਈਆਂ ਨੇ ਛੜੀਆਂ
ਨਜ਼ਮਾਂ ਪੱਤਿਆਂ ਵਾਂਗਰ ਝੜੀਆਂ
ਲੋਗ ਲਤਾੜੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਜੈਲੀ ਲਿਖਦਾ ਜਾਂਦੈ ਲੋਕੀਂ ਪਾੜੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਅੱਜ ਮੈਂ ਉਠਿਆ ਤੜਕੇ ਤੜਕੇ

ਅੱਜ ਮੈਂ ਉਠਿਆ ਤੜਕੇ ਤੜਕੇ
ਕੁਦਰਤ ਠਾਇਆ ਬਾਹੋ ਫੜਕੇ
ਓਹਨੇ ਆਖਿਆ ਥੋੜਾ ਲੜਕੇ
ਕਹਿੰਦੀ ਹੋਜਾ ਸੜਕੋ ਸੜਕੇ
ਪਹਿਲੇ ਮੋੜ ਤੋ ਅੰਦਰ ਵੜਕੇ
ਜੀ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹਕੇ
ਜਿਥੇ ਲਾਊਡ ਸਪੀਕਰ ਖੜਕੇ
ਮੂਹੋਂ ਵਾਹੇਗੁਰੂ ਵਾਹੇਗੁਰੂ ਪੜ੍ਹਕੇ ਜਾਕੇ ਮੱਥਾ ਟੇਕ ਲਵੀਂ
ਓ ਘਰ ਹੈ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦਾ ਓਸੇ ਦੀ ਟੇਕ ਲਵੀਂ




 

ਮਰ ਗਏ ਜੋ ਸਬਰਾਂ ਚ

ਦਿਲਾਂ ਦਿਆਂ ਦਰਦਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਜਾਵੇ ਵਹਾ ਕੇ ਜਿਹੜੀ ਐਸੀ ਕੋਈ ਨਹਿਰ ਦੱਸ ਜਾ
ਮੁੜ ਕੇ ਨਹੀ ਔਣਾ ਜੇ ਤੂੰ ਜਾਣ ਵਾਲਿਆ ਵੇ ਮੈਨੂ ਕਿਥੇ ਪਿਐ ਜ਼ਹਿਰ ਦੱਸ ਜਾ
______________
ਮਰ ਗਏ ਜੋ ਸਬਰਾਂ ਚ
ਸੁੱਤੇ ਪਏ ਨੇ ਕਬਰਾਂ ਚ
ਮਰੇ ਜਿਹੜੇ ਜਬਰਾਂ ਚ
ਸੁਬਹ ਦੀਆਂ ਖਬਰਾਂ ਚ
_______________
ਚੰਗੇ ਭਲੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਬਣਾਏ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਅੰਦਰੋਂ ਕਾਪੀ ਖਾਲੀ ਐਥੇ ਪੇਜ ਬਣਾਈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ

ਕੇ ਹਾਲੇ ਉਮਰ ਨਿਆਣੀ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ

ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਬਣਾਵਾਂ ਰਾਣੀ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ
ਕੇ ਹਾਲੇ ਉਮਰ ਨਿਆਣੀ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ

ਕਿੰਜ ਗੁੰਝਲ ਤੇਰੀ ਜ਼ੁੱਲਫ ਦੀ ਮੈਂ ਸੁਲਝਾਵਾਂਗਾ
ਅਜੇ ਉਲਝੀ ਪਈ ਏ ਤਾਣੀ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ

ਉਸ ਨਾਸਮਝ ਨੂ ਥੱਕ ਗਿਆ ਮੈਂ ਸਮਝਾ ਕਰ ਕੇ
ਨਾ ਸਮਝੇ ਗੱਲ ਸਿਆਣੀ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ

ਵੇਖ ਕੇ ਤੈਨੂ ਸੰਗ ਨਾਲ ਹੀ ਮਾਰ ਜਾਵਣ ਨਾ
ਜਾ ਮੈਂ ਨਹੀ ਸ਼ਕਲ ਵਿਖਾਣੀ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ  

ਅੱਧੀ ਰਾਤੀਂ ਉਠ ਉਠ ਰੋਵਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ
ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਦਰਦ ਕਹਾਣੀ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ

ਜ਼ਹਿਨ ਓਹਦੇ ਵਿਚ ਉਂਜ ਤਾਂ ਚੌਵੀ ਘੰਟੇ ਹੀ
ਰਹਿੰਦੀ ਔਣੀ ਜਾਣੀ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ 

ਬੇਮਤਲਬ ਦੀ ਗੱਲ, ਗੱਲ ਏਧਰ ਉਧਰ ਦੀ
ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਮਧਾਣੀ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ

ਗੀਤ ਮੇਰੇ ਹੁਣ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗੇ ਰਹੇ ਨਹੀ
ਕੱਲ ਕਹਿੰਦੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਜਠਾਣੀ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ

ਕੋਈ "ਤਰਲੋਕ" ਦੇ ਜੈਸਾ ਮੁੜ ਕੇ ਆ ਜਾਵੇ
ਜਿਸ ਨੇ ਕਦਰ ਪਛਾਣੀ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ 

ਪਰ ਜਿਸ ਦਿਨ ਦਾ ਜੈਲੀ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਬੈਠੀ ਹੈ
ਫੈਨ ਕੋਈ ਮਰਜਾਣੀ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ

ਅਨਪੜ੍ਹਾਂ ਅੱਗੇ ਫਰਦ ਖੋਲ ਕੇ ਬੈਠੇ ਹੋਏ ਆਂ

ਬੇਦਰਦਾਂ ਕੋਲ ਦਰਦ ਖੋਲ ਕੇ ਬੈਠੇ ਹੋਏ ਆਂ
ਅਨਪੜ੍ਹਾਂ ਅੱਗੇ ਫਰਦ ਖੋਲ ਕੇ ਬੈਠੇ ਹੋਏ ਆਂ

ਕੱਮ ਕਰਨੇ ਦਾ ਜਦੋਂ ਦਿਲ ਹੋਜੇ
ਕੱਮ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਆਸਾਨ ਨਾ ਦੇਖੀਏ ਜੀ
ਗੱਲ ਜਿਥੇ ਕੌਮ ਦੀ ਆ ਜਾਵੇ
ਜਾਂਦੀ ਜਾਵੇ ਫੇ ਜਾਨ ਨਾ ਦੇਖੀਏ ਜੀ
ਜਿਥੇ ਯਾਰ ਵੱਸੇ ਓਥੇ ਵੱਸ ਜਾਈਏ
ਕੱਚੇ ਪੱਕੇ ਮਕਾਨ ਨਾ ਦੇਖੀਏ ਜੀ
ਜੈਲੀ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਜੇ ਪਈ ਜਾਈਏ
ਫੇਰ ਨਫਾ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾ ਦੇਖੀਏ ਜੀ

ਕਈ ਆਖਣ ਯੱਭ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਨੂੰ

ਕੋਈ ਸੱਟ ਕਹਿੰਦਾ, ਕੋਈ ਪੀੜ ਕਹਿੰਦਾ, ਕਈ ਆਖਣ ਯੱਭ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਨੂੰ
ਕਈ ਥਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ , ਕਈ ਝਨਾਂ ਵਿਚੋਂ , ਤਾਹਵੀਂ ਲੈਂਦੇ ਲਬ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਨੂੰ
ਖੇਡ ਜਿਸਮਾਂ ਦਾ, ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਦਾ, ਭਾਵੇਂ ਮੰਨਦੇ ਸਬ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਨੂੰ
ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਇਹ ਯਾਰ ਕਦੇ, ਕੋਈ ਬਣਦੈ ਸਬਬ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਨੂੰ
ਜ਼ੋਰਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਬੜਾ ਹੀ ਜ਼ੋਰ ਲਾਇਆ, ਅਸੀਂ ਲਈਏ ਦੱਬ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਨੂੰ
ਪਰ ਵਾ ਤੱਤੀ ਕਿਦਾਂ ਲੱਗ ਜਾਵੇ , ਜਿਹਨਾਂ ਮੰਨਿਆ ਰੱਬ ਮੂਹਬੱਤਾਂ ਨੂੰ

ਡੂੰਘਾ ਲਿਖਦਾ ਨਾ ਕੋਈ ਦੇਵ ਥਰੀਕੇ ਵਾਲੇ ਜਿਆ

ਡੂੰਘਾ ਲਿਖਦਾ ਨਾ ਕੋਈ ਦੇਵ ਥਰੀਕੇ ਵਾਲੇ ਜਿਆ
ਨਾ ਕੋਈ ਮੰਗਲ ਜਿੰਨੀ ਲਿਖਦਾ ਗੱਲ ਪਿਆਰੀ
ਲਿਖਣਾ ਬਾਬੂ ਜੈਸਾ ਕੀਹਨੇ ਕੋਈ ਮਿਸਾਲ ਨਹੀ
ਲਿਖੇ ਕਵੀਸ਼ਰੀ ਕਰਦਾ ਨੌਕਰੀ ਓ ਸਰਕਾਰੀ
ਡਾਹਡਾ ਸਿਦਕ ਸਾਦਕ ਦਾ ਸਦਕੇ ਉਹਦੀ ਲਿਖਣੀ ਦੇ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਪੜ੍ਹਦੇ ਦੀ ਲੰਘ ਜਾਣੀ ਮੇਰੀ ਸਾਰੀ
ਨਾ ਹੀ ਪਾਤਰ ਜਿੰਨਾ ਕੁਦਰਤ ਨੂ ਕਿਸੇ ਲਿਖ ਦੇਣਾ
ਹੈ ਉਸਤਾਦਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਦਾਮਨ ਦੀ ਸਰਦਾਰੀ
ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਓਂਦੀ ਲਿਖਣੀ ਯਮਲੇ ਦੀ
ਕਵਿਤਾ ਸ਼ਿਵ ਨੇ ਸੱਜ ਵਿਆਹੀ ਵਾਂਗ ਸ਼ਿੰਗਾਰੀ
ਲਿਖਦਾ ਖੰਟ ਵਾਲਾ ਹੈ ਗੱਲ ਜੀ ਖੜਕੇ ਦੜਕੇ ਦੀ
ਦੇਬੀ ਦੀ ਹੈ ਵੱਡੀ ਦੁੱਖਾਂ ਵਾਲੀ ਪਟਾਰੀ
ਲਿਖਦਾ ਸੂਫੀ ਨਾ ਸਰਤਾਜ ਦੇ ਜੈਸਾ ਹੋਰ ਕੋਈ
ਜੱਗੋਂ ਵੱਖਰਾ ਲਿਖਦਾ ਜੀ ਓਏ ਚਰਨ ਲਿਖਾਰੀ
ਲਿਖਦੀ ਕਲਮ ਜੈਲੀ ਦੀ ਕਦੇ ਕਦੇ ਕੁਜ ਕੱਮ ਦਾ ਜੀ
ਬਹਿ ਕੇ ਕੱਲਾ ਕੱਲੀ ਕੱਲੀ ਗੱਲ ਵਚਾਰੀਂ

ਮੌਲਾ ਹੀ ਮੌਲਾ ਕਰਦਾ ਰਹਿ

ਮੌਲਾ ਹੀ ਮੌਲਾ ਕਰਦਾ ਰਹਿ
ਅੱਲਾ ਹੀ ਅੱਲਾ ਕਰਦਾ ਰਹਿ
ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਜੇ ਨਹੀ ਕੋਈ ਕਰਦਾ
ਕੱਲਾ ਹੀ ਕੱਲਾ ਕਰਦਾ ਰਹਿ

ਅਸੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕੁਛ ਰੰਗ ਭਰੇ

ਅਸੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕੁਛ ਰੰਗ ਭਰੇ
ਅਸੀ ਕੁਦਰਤ ਕੋਲੋ ਮੰਗ ਭਰੇ
ਕੁਛ ਰਲਕੇ ਤੇਰੇ ਸੰਗ ਭਰੇ
ਕੁਛ ਕੱਲੇ ਈ ਹੋ ਹੋ ਤੰਗ ਭਰੇ...

ਕੱਲ ਰਾਤੀਂ ਚੰਨ ਰੁੱਸ ਗਿਆ ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ

ਕੱਲ ਰਾਤੀਂ ਚੰਨ ਰੁੱਸ ਗਿਆ ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ
ਕਹਿੰਦੇ ਬੜੀ ਮਾੜੀ ਹੋਈ ਸੀ ਵਿਚਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ

ਚੰਨ ਰੁਸਿੱਆ ਤੇ ਤਾਰੇ ਜ ਮਨੌਨ ਲੱਗ ਪਏ
ਓਹਨੂ ਵਾਸਤੇ ਓ ਚਾਨਣੀ ਦੇ ਪੌਣ ਲੱਗ ਪਏ
ਵੇਖੇ ਕਰਦੇ ਮੈਂ ਤਰਲੇ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ
ਕਹਿੰਦੇ ਬੜੀ ਮਾੜੀ ਹੋਈ ਸੀ ਵਿਚਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ
ਕੱਲ ਰਾਤੀਂ ਚੰਨ ਰੁੱਸ ਗਿਆ ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ .

ਸੇਕਣ ਲਈ ਅੱਗ ਬਾਲ਼ੀ, ਕੁੱਲੀ ਸਾੜ ਲਈ

ਆਪਣੀ ਇਸ਼ਕ ਕਹਾਣੀ ਸੂਲੀ ਚਾੜ੍ਹ ਲਈ
ਸੇਕਣ ਲਈ ਅੱਗ ਬਾਲ਼ੀ, ਕੁੱਲੀ ਸਾੜ ਲਈ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਸੁਣਿਐ ਵੱਖਰਾ ਹੀ ਰੰਗ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਇਸ਼ਕ ਚ ਗੱਲ ਕਰਨੇ ਦਾ ਵੀ ਢੰਗ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਨਾ ਆਈ ; ਗੱਲ ਵਿਗਾੜ ਲਈ
ਸੇਕਣ ਲਈ ਅੱਗ ਬਾਲ਼ੀ, ਕੁੱਲੀ ਸਾੜ ਲਈ

ਵਰਕਾ ਵਰਕਾ ਹਰਫ਼ ਜੋ ਲਿੱਖੇ ਹੋਏ ਸੀ
ਮੈਂ ਦਿਲ ਤੇ ਹਰ ਤਰਫ ਜੋ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਸੀ
ਨਾਂ ਪਹੁੰਚੀ ਉਸ ਤਕ, ਦਿਲ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ਪਾੜ ਲਈ
ਸੇਕਣ ਲਈ ਅੱਗ ਬਾਲ਼ੀ, ਕੁੱਲੀ ਸਾੜ ਲਈ

ਜੈਲਦਾਰ ਦੇ ਖੂਆਬ ਜੋ ਵੰਨ ਸੁਵੰਨੇ ਸੀ
ਉਹਦੀ ਚੁੰਨੀ ਦੀ ਕੰਨੀ ਵਿੱਚ ਸੁਪਨੇ ਬੰਨ੍ਹੇ ਸੀ
ਜਾਂਦੀ ਵਾਰੀ ਓਹਨੇ ਚੁੰਨੀ ਕੰਨੀ ਝਾੜ ਲਈ
ਸੇਕਣ ਲਈ ਅੱਗ ਬਾਲ਼ੀ, ਕੁੱਲੀ ਸਾੜ ਲਈ

ਸ਼ਰਮ ਕਰੋ ਕੁਜ ਤੇ ਓ ਲੋਕੋ ਧੀ ਵੀ ਮੰਗਲੋ ਸੁੱਖਾਂ ਦੇ ਵਿਚ

ਮੁੱਕਗੀ ਦਇਆ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਵਿਚ
ਲੱਖਾਂ ਮਰ ਗਈਆਂ ਕੁੱਖਾਂ ਦੇ ਵਿਚ
ਤੇ ਕੁਜ ਮਰ ਗਈਆਂ ਭੁੱਖਾਂ ਦੇ ਵਿਚ
ਫਿਰ ਵੀ ਜੇ ਕੁਜ ਬਚ ਗਈਆਂ ਤੇ
ਓਹ ਮਰ ਗਈਆਂ ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਵਿਚ
ਸ਼ਰਮ ਕਰੋ ਕੁਜ ਤੇ ਓ ਲੋਕੋ
ਧੀ ਵੀ ਮੰਗਲੋ ਸੁੱਖਾਂ ਦੇ ਵਿਚ 

ਜੀ ਕਿਹੜਾ ਰੱਬ ਵੇਖਦੇ ਪਿਐ ਨੀਵੇਂ ਦੱਬੀ ਜਾ ਤੇ ਉੱਚੇ ਨੂ ਸਲਾਹੀ ਜਾ

ਕੇ ਛੱਡ ਦੇ ਡਰਾਮੇਬਾਜ਼ੀਆਂ
ਤੇਰੀ ਜਿਵੇਂ ਗੱਡੀ ਚੱਲਦੀ ਚਲਾਈ ਜਾ
ਜੀ ਕਿਹੜਾ ਰੱਬ ਵੇਖਦੇ ਪਿਐ
ਨੀਵੇਂ ਦੱਬੀ ਜਾ ਤੇ ਉੱਚੇ ਨੂ ਸਲਾਹੀ ਜਾ

ਗੱਲਾਂ ਗੱਲਾਂ ਚ ਪਹਾੜ ਦਿੰਦੈ ਤੋੜ ਤੂੰ
ਦਵੇ ਸਾਗਰਾਂ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਵੀ ਮੋੜ ਤੂੰ
ਕਿਹੜਾ ਦੱਸ ਮੁੱਲ ਲੱਗਦੈ
ਕਿਲੇ ਹਵਾ ਵਿਚ ਸੋਹਣਿਆ ਬਣਾਈ ਜਾ
ਜੀ ਕਿਹੜਾ ਰੱਬ ਵੇਖਦੇ ਪਿਐ
ਨੀਵੇਂ ਦੱਬੀ ਜਾ ਤੇ ਉੱਚੇ ਨੂ ਸਲਾਹੀ ਜਾ

ਏਹੀ ਮੁੱਡ ਤੋਂ ਹੈ ਰਿਹਾ ਦਸਤੂਰ ਜੀ
ਸਦਾ ਹੁੰਦਾ ਏ ਗਰੀਬਾਂ ਦਾ ਕਸੂਰ ਜੀ
ਵਕੀਲ ਤੇਰੇ ਜੱਜ ਵੀ ਤੇਰੇ
ਹੱਕ ਅੱਪਣੇ ਚ ਫੈਸਲੇ ਸੁਣਾਈ ਜਾ
ਜੀ ਕਿਹੜਾ ਰੱਬ ਵੇਖਦੇ ਪਿਐ
ਨੀਵੇਂ ਦੱਬੀ ਜਾ ਤੇ ਉੱਚੇ ਨੂ ਸਲਾਹੀ ਜਾ

ਕਾਹਤੋਂ ਖੋਹਣਾ ਏ ਗਰੀਬੋਂ ਮੂਹੋਂ ਰੋਟੀਆਂ
ਖਾਈ ਜਾਨਾ ਏ ਤੂੰ ਕਰ ਕਰ ਬੋਟੀਆਂ
ਤੇਰਾ ਨੀ ਤਾਹਵੀਂ ਰੱਜ ਬਨਣਾ
ਸਾਥੋਂ ਖੋਹੀ ਜਾ ਤੇ ਹੋਰਾਂ ਨੂ ਖਵਾਈ ਜਾ
ਜੀ ਕਿਹੜਾ ਰੱਬ ਵੇਖਦੇ ਪਿਐ
ਨੀਵੇਂ ਦੱਬੀ ਜਾ ਤੇ ਉੱਚੇ ਨੂ ਸਲਾਹੀ ਜਾ

ਜਦੋਂ ਰੱਬ ਅਕਲ ਵੰਡੀ ਸੀ ਓਦੋਂ ਮੈਂ ਦਾਣਾ ਮੰਡੀ ਸੀ

ਜਦੋਂ ਰੱਬ ਅਕਲ ਵੰਡੀ ਸੀ
ਓਦੋਂ ਮੈਂ ਦਾਣਾ ਮੰਡੀ ਸੀ

ਜਦੋਂ ਰੱਬ ਵਾਜ ਮਾਰੀ ਸੀ
ਕੇ ਮੈਂ ਗੁੱਡਦਾ ਕਿਆਰੀ ਸੀ

ਜਦੋਂ ਰੱਬ ਖੈਰ ਪੌਂਦਾ ਸੀ
ਉਦੋਂ ਮੈਂ ਸਿਰ ਨਹੌਂਦਾ ਸੀ

ਜਦੋਂ ਰੱਬ ਫੇਰ ਸੱਦਿਆ ਸੀ
ਉਦੋਂ ਮੈਂ ਨਰਮਾ ਲੱਦਿਆ ਸੀ

ਜਦੋਂ ਰੱਬ ਬੰਦਾ ਘੱਲਿਆ ਸੀ
ਉਦੋਂ ਮੈਂ ਖੇਤ ਚੱਲਿਆ ਸੀ

ਰੱਬ ਕਹਿੰਦਾ , ਕੇ ਹੁਣ ਤਾ ਆ
ਕੇ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਵਾਂ, ਖੜ ਜਾ !

ਅਕਲ ਬਸ ਮੁੱਕ ਚੱਲੀ ਸੀ
ਮੇਰੇ ਮੋਡੇ ਤੇ ਪੱਲੀ ਸੀ

ਕੇ ਰੱਬ ਵੀ ਅੱਕ ਚੱਲਿਆ ਸੀ
ਤੇ ਜੈਲੀ ਥੱਕ ਚੱਲਿਆ ਸੀ

ਜਦੋਂ ਰੱਬ ਹੱਥ ਰਿਹਾ ਨਾ ਕੱਖ
ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਲਿਆ ਅਕਲ ਐਥੇ ਰੱਖ

ਤੇ ਰੱਬ ਕਹਿੰਦਾ ਅਕਲ ਹੈ ਨੀ
ਤੂੰ ਵਸਤੂ ਹੋਰ ਕੋਈ ਲੈ ਲੀਂ

ਕੇ ਜੱਟ ਕਹਿੰਦਾ ਅਕਲ ਨਾ ਦੇ
ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ ਅਕਲ ਬਦਲੇ

ਦੋ ਲੱਕੜਾਂ ਚੁਲ੍ਹੇ ਬਾਲਨ ਨੂੰ
ਦੋ ਰੋਟੀ ਢਿੱਡ ਪਾਲਣ ਨੂੰ
ਦੇ ਹਿਮੱਤਾਂ ਘਰ ਸੰਭਾਲਣ ਨੂੰ

ਕੇ ਦੇ ਪੰਜ ਬਾਣੀਆਂ ਦਾ ਸੁਖ
ਤੇ ਦੇ ਪੰਜ ਪਾਣੀਆਂ ਦਾ ਸੁਖ
ਕੇ ਦੇ ਦੇ ਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਸੁਖ
ਨਾ ਦੇ ਭਾਵੇਂ ਰਾਣੀਆਂ ਦਾ ਸੁਖ

ਕੇ ਇੱਕ ਪਰਵਾਰ ਤੂੰ ਦੇ ਦੇ
ਤੇ ਪਰਉਪਕਾਰ ਤੂੰ ਦੇ ਦੇ
ਕੇ ਦੋ ਬੀਘੇ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਦੇ
ਤੇ ਡੰਗਰ ਚਾਰ ਤੂੰ ਦੇ ਦੇ

ਕੇ ਫਸਲਾਂ ਰਹਿਣ ਇਹ ਹਰੀਆਂ
ਸਦਾ ਹੀ ਝੋਲੀਆਂ ਭਰੀਆਂ
ਕੇ ਜਾਵਣ ਔਕੜਾਂ ਜਰੀਆਂ
ਉਮੀਦਾਂ ਦੇ ਦਵੀਂ ਖਰੀਆਂ

ਦਵੀਂ ਦਸਤਾਰ ਤੂੰ ਸਿਰ ਤੇ
ਰਹੀਂ ਦਾਤਾਰ ਤੂੰ ਸਿਰ ਤੇ

ਰਖੀਂ ਤੂੰ ਮਿਹਰ ਜੱਟਾਂ ਤੇ
ਉਮਰ ਕੱਡ ਦੇਣ ਵੱਟਾਂ ਤੇ

ਇੱਕੋ ਖਤ ਬਚਿਆ ਸੀ ਉਹਵੀ ਸਾੜ ਹੀ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ

ਮੇਰੇ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਕਿੱਸਾ ਓਹਨੇ ਪਾੜ ਹੀ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ
ਇੱਕੋ ਖਤ ਬਚਿਆ ਸੀ ਉਹਵੀ ਸਾੜ ਹੀ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ

ਵਿਛੜੀ ਹੀ ਪਰ ਕਦੇ ਕਦਾਈਂ ਯਾਦ ਤਾ ਕਰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਰੋਜ਼ ਰੋਜ਼ ਨਾ ਕਰੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਦ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਕਿੰਜ ਦਿਲ ਤੋਂ ਪੱਥਰ ਚੱਕ ਕੇ ਰੱਖ ਪਹਾੜ ਹੀ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ
ਇੱਕੋ ਖਤ ਬਚਿਆ ਸੀ ਉਹਵੀ ਸਾੜ ਹੀ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ

ਮੈਨੂ ਯਾਦ ਹੈ ਵਿੱਛੜਣ ਪਿੱਛੋਂ ਉਹ ਵੀ ਇੱਕ ਮਹੀਨਾ ਰੋਈ ਸੀ
ਸਾਡੀ ਪਿਆਰ ਕਹਾਣੀ ਕਤਰਾ ਕਤਰਾ ਹੰਜੂਆਂ ਵਿਚੋਂ ਚੋਈ ਸੀ
ਹੁਣ ਹੰਜੂਆਂ ਨੂੰ ਉਹਨੇ ਨੈਣਾਂ ਅੰਦਰ ਤਾੜ ਹੀ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ
ਇੱਕੋ ਖਤ ਬਚਿਆ ਸੀ ਉਹਵੀ ਸਾੜ ਹੀ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ

ਕਦੀ ਜੋੜ ਜੋੜ ਉਮੀਦਾਂ ਆਪਾਂ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਸ਼ਹਿਰ ਵਸਾਇਆ ਸੀ
ਜੈਲੀ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਕਦੀ ਉਹਨੇ ਆਪਣਾ ਘਰ ਬਣਾਇਆ ਸੀ
ਅੱਜ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਓਹੀ ਸ਼ਹਿਰ ਉਜਾੜ ਹੀ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ
ਇੱਕੋ ਖਤ ਬਚਿਆ ਸੀ ਉਹਵੀ ਸਾੜ ਹੀ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ

ਨੀਲੇ ਨੀਲੇ ਤੇਰੇ ਨੈਣ ਨੇ ਨਸ਼ੀਲੇ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਬਦਾਮ ਰੰਗੀਏ

ਨੀਲੇ ਨੀਲੇ ਤੇਰੇ ਨੈਣ ਨੇ ਨਸ਼ੀਲੇ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਬਦਾਮ ਰੰਗੀਏ
ਕਿਸੇ ਡੂੰਘੇ ਪਾਣੀ ਵਾਲ਼ੀਏ ਨੀ ਝੀਲੇ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਬਦਾਮ ਰੰਗੀਏ

ਸਾਰੇ ਨਾਗ ਤੂੰ ਵੈਰਾਗ ਵਾਲੇ ਕੀਲੇ ਨੀ ਕੀਲ ਕੇ ਪਟਾਰੀ ਪਾ ਲਏ
ਨਾਗ ਗੁੱਤਾਂ ਦੇ ਤੂੰ ਭੈੜੀਏ ਜਰੀਲੇ ਨੀ ਹੁਸਨਾਂ ਦੀ ਰਾਖੀ ਲਾ ਲਏ
ਕੋਈ ਕਰ ਮਿਲਣੇ ਦੇ ਨੀ ਵਸੀਲੇ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਬਦਾਮ ਰੰਗੀਏ
ਕਿਸੇ ਡੂੰਘੇ ਪਾਣੀ ਵਾਲ਼ੀਏ ਨੀ ਝੀਲੇ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਬਦਾਮ ਰੰਗੀਏ
ਨੀਲੇ ਨੀਲੇ ......

ਨੀ ਮੈਂ ਆਲ੍ਹਣਾ ਬਣਾਇਆ ਜੋੜ ਤੀਲੇ ਨੀ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਰਹਿਣ ਦੇ ਲਈ
ਅਸੀਂ ਸਾਜਨੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕਬੀਲੇ ਨੀ ਆਸ਼ਿਕਾਂ ਦੇ ਬਹਿਨ ਦੇ ਲਈ
ਜਿਥੇ ਤਾਰੇ ਹੋਣ ਰਾਤੀਂ ਚਮਕੀਲੇ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਬਦਾਮ ਰੰਗੀਏ
ਕਿਸੇ ਡੂੰਘੇ ਪਾਣੀ ਵਾਲ਼ੀਏ ਨੀ ਝੀਲੇ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਬਦਾਮ ਰੰਗੀਏ
ਨੀਲੇ ਨੀਲੇ ......

ਸਾਰੇ ਝੂਠੇ ਜੋ ਖਿਆਲ ਬੇਦਲੀਲੇ ਨੀ ਐਵੇਂ ਈ ਡਰਾਈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਪਰ ਹੋਏ ਜਜ਼ਬਾਤ ਅਣਖੀਲੇ ਕੇ ਹੌਸਲਾ ਵਧਾਈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਤੂੰ ਹੀ ਜੱਜ ਮੇਰੀ ਦਿਲ ਦੀ ਤਸੀਲੇ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਬਦਾਮ ਰੰਗੀਏ
ਕਿਸੇ ਡੂੰਘੇ ਪਾਣੀ ਵਾਲ਼ੀਏ ਨੀ ਝੀਲੇ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਬਦਾਮ ਰੰਗੀਏ
ਨੀਲੇ ਨੀਲੇ ......

ਸਚ ਕਰ ਦੇ ਤੂੰ ਸੁਪਨੇ ਰੰਗੀਲੇ ਨੀ ਸਹੁੰ ਏ ਤੈਨੂ ਐਤਬਾਰ ਦੀ
ਬੋਲ ਬੁਲ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਬੋਲਕੇ ਸੁਰੀਲੇ ਨੀ ਭਰ ਲੈ ਤੂੰ ਹਾਮੀ ਪਿਆਰ ਦੀ
ਕੀਤਾ ਦਿਲ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਨੀ ਤੂੰ ਚੀਲੇ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਬਦਾਮ ਰੰਗੀਏ
ਕਿਸੇ ਡੂੰਘੇ ਪਾਣੀ ਵਾਲ਼ੀਏ ਨੀ ਝੀਲੇ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਬਦਾਮ ਰੰਗੀਏ
ਨੀਲੇ ਨੀਲੇ ......

ਫਲ ਹੋਗੇ ਨੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਰਸੀਲੇ ਨੀ ਆਸਾਂ ਵਾਲੀ ਖੰਡ ਪੈ ਗਈ
ਸੀਨਾ ਠਾਰ ਗਈਏਂ ਤਪਦਾ ਛਬੀਲੇ ਨੀ ਰੂਹਾਂ ਤਕ ਠੰਡ ਪੈ ਗਈ
ਗਈ ਅਕਲਾਂ ਦੇ ਮਾੰਜ ਨੀ ਪਤੀਲੇ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਬਦਾਮ ਰੰਗੀਏ
ਕਿਸੇ ਡੂੰਘੇ ਪਾਣੀ ਵਾਲ਼ੀਏ ਨੀ ਝੀਲੇ ਨੀ ਕੁੜੀਏ ਬਦਾਮ ਰੰਗੀਏਨੀਲੇ ਨੀਲੇ ......

ਚੜ ਗਏ ਨੇ ਉੱਤੇ ਓ ਬਣਾਕੇ ਸਾਨੂ ਪੌੜੀਆਂ

ਸੱਚੀਆਂ ਨੇ ਗੱਲਾਂ ਭਾਵੇਂ ਲੱਗਣੀਆਂ ਕੌੜੀਆਂ
ਚੜ ਗਏ ਨੇ ਉੱਤੇ ਓ ਬਣਾਕੇ ਸਾਨੂ ਪੌੜੀਆਂ

ਮੈਨੂ ਕਹਿੰਦੇ ਤੈਥੋਂ ਇਸ ਪਾਰ ਲੰਘ ਹੋਣਾ ਨਹੀ
ਕਰ ਕੇ ਦਲੀਝਾਂ ਹੁਣ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਸੌੜੀਆਂ

ਛੱਤ ਪਾਕੇ ਕਰਦੇ ਨੇ ਦਾਵਾ ਹੁਣ ਮਾਲਕੀ ਦਾ
ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰ ਅਸੀਂ ਇੱਟਾਂ ਸੀ ਜੋ ਜੋੜੀਆਂ

ਕੱਡਦੇ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਕਦੀ ਅੱਖਾਂ ਸੀ ਵਿਛੌਂਦੇ ਜਿਹੜੇ
ਸਾਨੂ ਦੇਕੇ ਰੋੜੇ ਪਏ ਵੰਡਦੇ ਰਿਓੜੀਆਂ

ਆਸਾਂ ਵਾਲੇ ਵਿਹੜੇ ਹਾਲੇ ਸੌੜੇ ਨੇ

ਆਸਾਂ ਵਾਲੇ ਵਿਹੜੇ ਹਾਲੇ ਸੌੜੇ ਨੇ
ਦਿੱਕਤਾਂ ਵਾਲੇ ਟੋਏ ਖਾਸੇ ਚੌੜੇ ਨੇ
ਸਮਾਂ ਔਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਲੋਕਾਂ ਤੋੜੇ ਨੇ
ਅਧਪਕੇ ਜਹੇ ਫਲ ਨੇ ਹਾਲੇ ਕੌੜੇ ਨੇ

ਰਾਹਾਂ ਵਿਚ ਫਿਲਹਾਲ ਬੜੇ ਹੀ ਰੋੜੇ ਨੇ
ਚੱਲਣ ਵਾਲੇ ਨਾਲ ਵੀ ਹਾਲੇ ਥੋੜੇ ਨੇ
ਹੌਸਲੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਆਪਾਂ ਜੋੜੇ ਨੇ
ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਹਨੇਰੀਆਂ ਦੇ ਮੁਹ ਮੋੜੇ ਨੇ

ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੀਡੀਆ ਤੇ, ਫੇਰ ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ ਤੇ ਆ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ

ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੀਡੀਆ ਤੇ, ਫੇਰ ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ ਤੇ
ਆ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ
ਪੈਸਾ ਜੇ ਬਣਿਆ ਤੇ, ਦੁਨੀਆ ਤੇ ਨਾਮ ਤਾਂ
ਕਮਾ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ.........

ਅਜੇ ਸਾਨੂ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀ ਜਾਣਦਾ
ਖੜਿਆਂ ਚ ਕੋਈ ਨਹੀ ਪਛਾਨਦਾ
ਕਰ ਕਰ ਸ਼ੂਗਲ ਤੇ
 ਕਦੀ ਅਸੀਂ ਗੂਗਲ ਤੇ
ਆ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ
ਪੈਸਾ ਜੇ ਨਾ ਬਣਿਆ ਤੇ, ਦੁਨੀਆ ਤੇ ਨਾਮ ਤਾਂ
ਕਮਾ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੀਡੀਆ ਤੇ, ਫੇਰ ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ ਤੇ
ਆ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ

ਅਜੇ ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਮਾਰਦਾ ਕੋਈ ਝਾਤ ਨੀ
ਕਦੇ ਸਾਡੀ ਵੀ ਹੋਵੇਗੀ ਗੱਲ ਬਾਤ ਨੀ
ਤੂੰ ਵੇਖੀ ਜਾਵੀਂ ਬਿੱਟਰ, ਤੇ
ਅਸੀਂ ਵੀ ਟਵਿਟਰ ਤੇ
ਆ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ
ਪੈਸਾ ਜੇ ਨਾ ਬਣਿਆ ਤੇ, ਦੁਨੀਆ ਤੇ ਨਾਮ ਤਾਂ
ਕਮਾ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੀਡੀਆ ਤੇ, ਫੇਰ ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ ਤੇ
ਆ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ

ਅਜੇ ਲਿਖ ਲਿਖ ਪਾਈਏ ਪੇਜ ਤੇ
ਕੇਰਾਂ ਚੜ ਲੈਣ ਦੇ ਸਟੇਜ ਤੇ
ਏਲ ਸੀ ਡੀ ਪੈਨਲਾਂ ਤੇ
ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਚੈਨਲਾਂ ਤੇ
ਆ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ
ਪੈਸਾ ਜੇ ਨਾ ਬਣਿਆ ਤੇ, ਦੁਨੀਆ ਤੇ ਨਾਮ ਤਾਂ
ਕਮਾ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੀਡੀਆ ਤੇ, ਫੇਰ ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ ਤੇ
ਆ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ

ਅਜੇ ਜੈਲੀ ਲੈਂਦਾ ਏ ਨਜ਼ਾਰੇ ਨੀ
ਸਿਧੂ ਜਹੇ ਯਾਰਾਂ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਨੀ
ਸੈਕਲਾਂ ਤੋਂ ਕਾਰਾਂ ਵਿਚ
ਫੇਰ ਅਖਬਾਰਾਂ ਵਿਚ
ਆ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ
ਪੈਸਾ ਜੇ ਨਾ ਬਣਿਆ ਤੇ, ਦੁਨੀਆ ਤੇ ਨਾਮ ਤਾਂ
ਕਮਾ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੀਡੀਆ ਤੇ, ਫੇਰ ਵਿਕੀਪੀਡੀਆ ਤੇ
ਆ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ

ਅੱਖਾਂ ਵਿਚੋਂ ਵਹਿਣ ਲੱਗੇ ਵੈਣ ਵਾਲੇ ਵਾਹਨ ਜਦੋਂ

ਅੱਖਾਂ ਵਿਚੋਂ ਵਹਿਣ ਲੱਗੇ ਵੈਣ ਵਾਲੇ ਵਾਹਨ ਜਦੋਂ
ਕਹਿੰਦੀ ਕਹਿੰਦੀ ਕਹੀਗੀ ਕੁਜ ਕਜਲੇ ਦੀ ਧਾਰ ਵੀ
ਸਹਿੰਦੀ ਸਹਿੰਦੀ ਸਹੀਗੀ ਸੱਟ ਸੱਸੀ ਵੀ ਸਰੀਰ ਉੱਤੇ
ਲਹਿੰਦੀ ਲਹਿੰਦੀ ਲਹੀਗੀ ਲਹਿਰ ਪੁਨੂੰ ਦੇ ਬੁਖਾਰ ਦੀ

ਜਬ ਆਂਖ ਸੇ ਮੇਰੀ ਗਮ ਨਿਕਲਾ

ਜਬ ਆਂਖ ਸੇ ਮੇਰੀ ਗਮ ਨਿਕਲਾ
ਜਿਤਨਾ ਨਿਕਲਾ ਬੜਾ ਕਮ ਨਿਕਲਾ

ਤਾ-ਉਮਰ ਗਈ ਰਸਤਾ ਤਕਤੇ
ਉਸੇ ਦੇਖ ਲਿਆ ਔਰ ਦਮ ਨਿਕਲਾ

ਜ਼ਮੀ ਮੇਂ ਗਾੜ ਦੋ ਇਸਕੋ ਯੇ ਕਫਨ ਮਾਂਗਤਾ ਹੈ

ਫਿਜ਼ਾ ਮੇਂ ਨੂਰ ਔਰ ਗੁਲਸ਼ਨ ਸਾ ਚਮਨ ਮਾਂਗਤਾ ਹੈ
ਕੇ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਦੋ ਇਸਕੋ, ਯੇ ਅਮਨ ਮਾਂਗਤਾ ਹੈ

ਆਪਣੀ ਔਕਾਤ ਸੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ ਮਾੰਗਤਾ ਜੈਲੀ
ਜ਼ਮੀ ਮੇਂ ਗਾੜ ਦੋ ਇਸਕੋ ਯੇ ਕਫਨ ਮਾਂਗਤਾ ਹੈ ..... Zaildar

ਮੇਰੀ ਹਸਤੀ , ਸ਼ਰਾਬ ਜੈਸੀ ਹੈ

ਮੂਹ ਨਾ ਲਗਾਨਾ, ਦਿਲ ਲਗਾ ਬੈਠੋਗੇ
ਮੇਰੀ ਹਸਤੀ , ਸ਼ਰਾਬ ਜੈਸੀ ਹੈ
-----------------------------
ਕੋਈ ਫਕੀਰ ਧਾਗੇ ਲਫ਼ਜ਼ੋ ਕੇ ਬੁਨਤਾ ਹੈ
ਵੋ ਕੁਛ ਭੀ ਬੋਲੇ ਖੁਦਾ ਪਾਸ ਆਕੇ ਸੁਨਤਾ ਹੈ
-------------------------------------
ਨਾ ਕਿੱਸੇ, ਕਹਾਣੀ, ਨਾ ਕਲਮੀ ਇਸ਼ਾਰੇ
ਮੇਰੇ ਸ਼ੇਰ ਮੇਰੇ ਤਜੁਰਬੇ ਨੇ ਸਾਰੇ
------------------------------
ਪਾਨੀ ਦਰਿਆ ਕਾ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਿਆ
ਤੂਨੇ ਛੂਆ, ਸ਼ਰਾਬ ਹੋ ਗਿਆ
-----------------------------

ਇੱਕ ਦੁਨੀਆ ਮੇਂ ਤੁਮ ਬਸਤੇ ਹੋ ਇਕ ਦੁਨੀਆ ਤੁਝਮੇ ਬਸਤੀ ਹੈ

ਇੱਕ ਦੁਨੀਆ ਮੇਂ ਤੁਮ ਬਸਤੇ ਹੋ
ਇਕ ਦੁਨੀਆ ਤੁਝਮੇ ਬਸਤੀ ਹੈ

ਤੁਮ ਭੀ ਮੁਝੇ ਪਾਗਲ ਕਹਿਤੀ ਤੋ
ਦੁਨੀਆ ਭੀ ਮੁਝਪੇ ਹਸਤੀ ਹੈ

ਜਿਸੇ ਲੋਗ ਮੁਹੱਬਤ ਕਹਿਤੇ ਹੈਂ
ਮੁਝੇ ਰੋਜ਼ ਵੋ ਨਾਗਿਨ ਡਸਤੀ ਹੈ

ਯੇ ਸ਼ਹਿਰ-ਏ-ਮੁਹੱਬਤ ਹੈ ਜੈਲੀ
ਯਹਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਬੜੀ ਹੀ ਸਸਤੀ ਹੈ

ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਜੋ ਸੁਨਨੀ ਹੈਂ ਮੇਰੇ ਯਾਰੋਂ ਸੇ ਮੇਰਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰੋ

ਮੇਰੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਜੋ ਸੁਨਨੀ ਹੈਂ
ਮੇਰੇ ਯਾਰੋਂ ਸੇ ਮੇਰਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰੋ

ਮੇਰਾ ਹਰ ਰਾਜ਼ ਬਿਆਂ ਕਰ ਦੇਗੀ
ਇਨ ਬਹਾਰੋਂ ਸੇ ਮੇਰਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰੋ

ਕੇ ਇਤਨੇ ਜ਼ਖਮ ਕੈਸੇ ਆਏ ਹੈਂ
ਕਭੀ ਅੰਗਾਰੋਂ ਸੇ ਮੇਰਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰੋ

ਮੇਰੇ ਹਰ ਜੁਰਮ ਕੇ ਗਵਾਹ ਹੈਂ ਵੋ
ਚਾਂਦ ਤਾਰੋ ਸੇ ਮੇਰਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰੋ.. ZPS

ਆਂਧੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਸੇ ਬਾਤ ਕਰਤੀ ਹੈ ਲੋਗ ਫੁਟਪਾਥ ਪਰ ਭੀ ਲੇਟੇ ਹੈਂ

ਆਂਧੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਸੇ ਬਾਤ ਕਰਤੀ ਹੈ
ਲੋਗ ਫੁਟਪਾਥ ਪਰ ਭੀ ਲੇਟੇ ਹੈਂ

ਵੋ ਜੋ ਕੋਨੇ ਮੇਂ ਦੁਬਕੇ ਬੈਠੇ ਹੈਂ
ਕਿਸੀ ਤੋ ਮਾਂ ਕੇ ਵੋ ਭੀ ਬੇਟੇ ਹੈਂ

ਆਂਧੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਮੇ ਉੜ ਹੀ ਜਾਏਂਗੇ ਬਹਿ ਜਾਏਂਗੇ
ਟੁਕੜੇ ਰੋਟੀ ਕੇ ਜੋ ਸਮੇਟੇ ਹੈਂ

ਸਰ ਪੇ ਚਾਦਰ ਨਾ ਤਨ ਪੇ ਕਪੜਾ ਹੈ
ਸ਼ਰਮ ਔਰ ਭੂਖ ਹੀ ਬਸ ਹਰ ਤਰਫ ਲਪੇਟੇ ਹੈਂ ............ ... Zelly

ਸੱਚ ਹੈ ਜਾਂ ਅਫਵਾਹ ਰੱਬ ਜਾਣੇ, ਪਰ ਲੋਕੀਂ ਲੱਗ ਗਏ ਧੰਦੇ

ਸੱਚ ਹੈ ਜਾਂ ਅਫਵਾਹ ਰੱਬ ਜਾਣੇ, ਪਰ ਲੋਕੀਂ ਲੱਗ ਗਏ ਧੰਦੇ
ਚੌਕਾਂ ਵਿਚ ਹੁਣ ਪਹਿਰੇ ਲੱਗੇ, ਅਖੇ ਰਾਤੀਂ ਪੈਂਦੇ ਬੰਦੇ
ਕੋਈ ਕਹੇ ਕਾਲੇ ਕੱਛਿਆਂ ਆਲੇ ਕੋਈ ਕਹੇ ਨੇ ਅਫਰੀਕਨ
ਇੱਕ ਕਹਿੰਦਾ ਕਲ ਮਾਰ ਕੇ ਸੁੱਟ ਗੇ ਮੇਰੀ ਗਾਂ ਅਮਰੀਕਨ

ਟ੍ਰਾਂਸਫਾਰ੍ਮ ਤੇ ਫਿਊਜ ਸੀ ਲੌਂਦਾ ਰਾਤੀਂ ਭਈਆ ਬਖਸ਼ੀ
ਪਾ ਲਿਆ ਘੇਰਾ ਪਿੰਡ ਵਾਲਿਆਂ ਸਮਝ ਕੇ ਓਹਨੂ ਹਬਸ਼ੀ
ਪਹਿਲਾ ਕਹਿੰਦਾ ਢਾ ਲਾਂ ਇਹਨੂ, ਦੂਜਾ ਕਹਿੰਦਾ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਤੀਜੇ ਆਕੇ ਕੁਜ ਨਹੀ ਪੁੱਛਿਆ, ਦੇ ਜਿੱਥੇ ਪੈਂਦੀ ਆ ਪੈਣ ਦੇ

ਝੁੰਡ ਬਣਾ ਕੇ ਤੁਰਨਾ ਕਹਿੰਦੇ, ਸਬਨੇ ਕਰ ਲਿਆ ਏਕਾ
ਕੋਈ ਨਹੀ ਜਾਂਦਾ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਰਾਤੀ ਬੰਦ ਹੈ ਪਿੰਡ ਦਾ ਠੇਕਾ
ਕੁੜੀਆਂ, ਬੁੜ੍ਹੀਆਂ, ਪੰਛੀ, ਬੱਚੇ ਘੂਕ ਮਾਰਕੇ ਸੁੱਤੇ
ਜਾਂ ਤਾਂ ਜਾਗਣ ਪਹਿਰੇ ਵਾਲੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਜਾਗਣ ਕੁੱਤੇ

ਅਸੀ ਜਿਸ ਹਾਲ ਸਾਡੇ ਹਾਲ ਸਾਨੂ ਰਹਿਣ ਦੇ

ਅਸੀ ਜਿਸ ਹਾਲ ਸਾਡੇ ਹਾਲ ਸਾਨੂ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਰੱਜੇ ਆਂ ਜਾਂ ਭਾਵੇਂ ਆਂ ਕੰਗਾਲ ਸਾਨੂ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਗਮਾਂ ਭਾਵੇਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਨੂ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਗਰਮੀ ਏ ਭਾਵੇਂ ਹੈ ਸਿਆਲ ਸਾਨੂ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਕੀ ਕੀ ਹੋਈ ਬੀਤੀ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਸਾਨੂ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਕਰ ਨਾ ਤੂੰ ਪੁੱਛ ਪੜਤਾਲ ਸਾਨੂ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪਾਲ ਸਾਨੂ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਐਵੇਂ ਨਾ ਤੂੰ ਹੋਈ ਜਾ ਦਿਆਲ ਸਾਨੂ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਹੋਈ ਕੀ ਜੇ ਜੈਲੀ ਹਿੱਸੇ ਦੁੱਖ ਬਹੁਤੇ ਆ ਗਏ ਨੇ
ਐਡਾ ਵੀ ਨੀ ਆ ਗਿਆ ਭੁਚਾਲ ਸਾਨੂ ਰਹਿਣ ਦੇ

ਤੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਭਗਤ ਕੈਸਾ ਹਾਲ ਹੋਇਆ ਡਰ ਦਿਨੇ ਵੀ ਲੱਗਦੈ ਤੁਰਦਿਆਂ ਤੋਂ

ਤੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਭਗਤ ਕੈਸਾ ਹਾਲ ਹੋਇਆ
ਡਰ ਦਿਨੇ ਵੀ ਲੱਗਦੈ ਤੁਰਦਿਆਂ ਤੋਂ
ਜ਼ਿੰਦਾ ਬੰਦੇ ਦੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਛੱਡੋ ਯਾਰੋ
ਲੋਕੀਂ ਕਫਨ ਪਏ ਖਿੱਚਦੇ ਮੁਰਦਿਆਂ ਤੋਂ

ਕੋਈ ਕਰੇ ਤਰਸ ਨਾ ਕਣੀ ਜਿੰਨਾ
ਰੋਟੀ ਟੁੱਕਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਝੁਰਦਿਆਂ ਤੋਂ
ਜੈਲੀ ਬਹੁਤੀ ਕੋਈ ਲੱਮੀ ਨਾ ਆਸ ਰੱਖੀਂ
ਇਹਨਾਂ ਮੋਮ ਦੇ ਪੁਤਲਿਆਂ ਖੁਰਦਿਆਾਂ ਤੋਂ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੀ ਕੁਜ ਉਲਝੀ ਉਲਝੀ ਬੇਬਸ ਜਹੀ ਨਿਰਾਸ਼ ਜਹੀ
ਕੁਜ ਗਮਗੀਨ ਸੀ ਸ਼ਿਵ ਦੇ ਵਰਗੀ ਕੁਜ ਕੁ ਸੁਚੇਤ ਸੀ ਪਾਸ਼ ਜਹੀ

ਕੁਜ ਮੇਰੇ ਅਪਨੇ ਤੇ ਕੁਜ ਸਪਨੇ ਇੰਜ ਲੱਗਿਆ ਸੀ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਲਬਣੇ
ਦਿਲ, ਦਿਮਾਗ, ਰੂਹ ਤੇ ਕਿਸਮਤ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਸਾਥ ਜਿਆ ਸਬ ਨੇ

ਪਰ ਜਦ ਦਰ ਆਈ ਕੁਦਰਤ ਦੇ, ਉੱਠ ਗਏ ਪਰਦੇ ਮੇਰੀ ਮਤ ਦੇ
ਦੁੱਖ ਦਾ ਪਾਣੀ ਰੋਕ ਨਾ ਸੱਕੇ, ਕੱਚੇ ਬਾਲੇ ਮੇਰੀ ਛਤ ਦੇ

ਪਰ ਜਦ ਅਕਲ ਅਕਲ ਨੂੰ ਆਈ, ਆਣ ਕਿਸੇ ਨੇ ਗੱਲ ਸਮਝਾਈ
ਜੋ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ, ਮੇਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਜੋ ਮਿਲਿਆ ਮੈਂ ਲੈ ਨਾ ਪਾਈ

ਜੋ ਵੀ ਮੰਗੀਏ ਓ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ, ਮਿਲਦੈ ਜਿਹਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੋਵੇ
ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਾ ਭੁੱਲੀਏ ਭਾਵੇਂ ਜੋ ਵੀ ਸੂਰਤ ਹੋਵੇ

ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਲੇ ਲਟਕਣ ਪਿੱਛੋਂ, ਉਮਰਾਂ ਦੀ ਭਟਕਣ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ
ਰੂਪ ਨੂੰ ਮੰਜ਼ਿਲ ਮਿਲਦੀ ਲੱਗਦੀ ਰੁਕਣ ਪਿੱਛੋਂ ਅਟਕਣ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ


ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੀ ਕੁਜ ਉਲਝੀ ਉਲਝੀ ਬੇਬਸ ਜਹੀ ਨਿਰਾਸ਼ ਜਹੀ
ਕੁਜ ਗਮਗੀਨ ਸੀ ਸ਼ਿਵ ਦੇ ਵਰਗੀ ਕੁਜ ਕੁ ਸੁਚੇਤ ਸੀ ਪਾਸ਼ ਜਹੀ

ਕੁਜ ਮੇਰੇ ਅਪਨੇ ਤੇ ਕੁਜ ਸਪਨੇ ਇੰਜ ਲੱਗਿਆ ਸੀ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਲਬਣੇ
ਦਿਲ, ਦਿਮਾਗ, ਰੂਹ ਤੇ ਕਿਸਮਤ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਸਾਥ ਜਿਆ ਸਬ ਨੇ

ਪਰ ਜਦ ਦਰ ਆਇਆ ਕੁਦਰਤ ਦੇ, ਉੱਠ ਗਏ ਪਰਦੇ ਮੇਰੀ ਮਤ ਦੇ
ਦੁੱਖ ਦਾ ਪਾਣੀ ਰੋਕ ਨਾ ਸੱਕੇ, ਕੱਚੇ ਬਾਲੇ ਮੇਰੀ ਛਤ ਦੇ

ਜੋ ਵੀ ਮੰਗੀਏ ਓ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ, ਮਿਲਦੈ ਜਿਹਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੋਵੇ
ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਾ ਭੁੱਲੀਏ ਭਾਵੇਂ ਜੋ ਵੀ ਸੂਰਤ ਹੋਵੇ

ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਲੇ ਲਟਕਣ ਪਿੱਛੋਂ, ਉਮਰਾਂ ਦੀ ਭਟਕਣ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ
ਸਾਨੂ ਮੰਜ਼ਿਲ ਮਿਲਦੀ ਲੱਗਦੀ ਰੁਕਣ ਪਿੱਛੋਂ ਅਟਕਣ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ

ਦਿਨ ਚੰਗੇ ਮਾੜੇ ਸਾਰੇ ਬੈਠਾ ਯਾਦ ਕਰਦਾਂ

ਸ਼ਾਮ ਤੇ ਦੋਪਹਰ ਵਗੇ
ਵਗੇ ਚੱਤੇ ਪਹਿਰ ਵਗੇ
ਰੁਕੇ ਨਾ, ਨਾ ਠਹਿਰ ਵਗੇ
ਗੀਤਾਂ ਚ ਜਿਓਂ ਬਹਿਰ ਵਗੇ
ਲਹਿਰ ਉੱਤੇ ਲਹਿਰ ਵਗੇ
ਜਿਹੜੀ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਗੇ
ਪਿਆਰ ਵਾਲੀ ਨਹਿਰ ਵਗੇ
ਉਸ ਨਹਿਰ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਬੈਠਾ ਯਾਦ ਕਰਦਾਂ
ਦਿਨ ਚੰਗੇ ਮਾੜੇ ਸਾਰੇ ਬੈਠਾ ਯਾਦ ਕਰਦਾਂ

ਖੁਦ ਕੋ ਆਜ਼ਮਾਨੇ ਕੇ ਦਿਨ ਆ ਗਏ ਹੈਂ ਕੇ ਦੁਨੀਆ ਸੇ ਜਾਨੇ ਕੇ ਦਿਨ ਆ ਗਏ ਹੈਂ

ਖੁਦ ਕੋ ਆਜ਼ਮਾਨੇ ਕੇ ਦਿਨ ਆ ਗਏ ਹੈਂ
ਕੇ ਦੁਨੀਆ ਸੇ ਜਾਨੇ ਕੇ ਦਿਨ ਆ ਗਏ ਹੈਂ

ਥੇ ਮੁੱਦਤ ਸੇ ਅਫਸਾਨੇ ਲਿਖ ਕਰ ਕੇ ਬੈਠੇ
ਅਬ ਸਬਕੋ ਸੁਨਾਨੇ ਕੇ ਦਿਨ ਆ ਗਏ ਹੈਂ

ਤੁਮਹੇ ਯਾਦ ਕਰਨੇ ਸੇ ਫੁਰਸਤ ਮਿਲੀ ਤੋ
ਤੁਮਹੇ ਭੂਲ ਜਾਨੇ ਕੇ ਦਿਨ ਆ ਗਏ ਹੈਂ

ਹੂਆ ਖਤ੍ਮ ਅਬ ਤੋ ਯੇ ਕਿਰਦਾਰ ਮੇਰਾ
ਕੇ ਪਰਦੇ ਗਿਰਾਨੇ ਕੇ ਦਿਨ ਆ ਗਏ ਹੈਂ

ਮੇਰੀ ਗਮ ਕੀ ਘੜੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਜੋ ਹੂਈ ਤੋ
ਤੇਰੇ ਮੁਸਕੂਰਾਨੇ ਕੇ ਦਿਨ ਆ ਗਏ ਹੈਂ

ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਤੋ ਹੈ ਪਰ ਕਰ ਕੇ ਦਿਖਾਤਾ ਹੂੰ ਅਪਨੇ ਮੋਮ ਕੇ ਘਰ ਮੇ ਮਸ਼ਾਲੇ ਜਲਾਤਾ ਹੂੰ

ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਤੋ ਹੈ ਪਰ ਕਰ ਕੇ ਦਿਖਾਤਾ ਹੂੰ
ਅਪਨੇ ਮੋਮ ਕੇ ਘਰ ਮੇ ਮਸ਼ਾਲੇ ਜਲਾਤਾ ਹੂੰ

ਹਵਾ ਪਰ ਨਾਮ ਤੇਰਾ ; ਉਂਗਲਿਓਂ ਸੇ
ਲਿਖਤਾ ਹੂੰ ਮਿਟਾਤਾ ਹੂੰ ਲਿਖਤਾ ਹੂੰ ਮਿਟਾਤਾ ਹੂੰ

ਮੁਸਲਸਲ ਯਾਦ ਕਰ ਕੇ ਬਸ ਤੁਮਹੀ ਕੋ
ਕੋਈ ਫਿਲਮੀ ਸਾ ਨਗਮਾ ਗੁਨਗੁਨਾਤਾ ਹੂੰ

ਕੇ ਖਤ ਲਿਖਨੇ ਕੋ ਬੈਠੂੰ ਰੋਜ਼ ਤੁਮਕੋ
ਲਿਖੂੰ ਕਿਆ ? ਭੂਲ ਜਾਤਾ ਹੂੰ

ਖੁਦ ਕੋ ਆਈਨੇ ਮੇਂ ਦੇਖਤਾ ਹੂੰ
ਔਰ ਖੁਦ ਪੇ ਮੁਸਕੁਰਾਤਾ ਹੂੰ

ਕਭੀ ਤੂੰ ਪਿਆਰ ਸੇ ਕੁਛ ਬੋਲ ਦੇ ਤੋ
ਮਚਲ ਕਰ ਝੂਮ ਜਾਤਾ ਹੂੰ

ਮੇਰੀ ਹਰ ਯਾਦ ਮੇ ਓ ਰਹਿਨੇ ਵਾਲੇ
ਕਿਆ ਮੈਂ ਭੀ ਤੁਮਕੋ ਯਾਦ ਆਤਾ ਹੂੰ ?

ਸਮਝਦਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਾਫੀ ਹੁੰਦਾ ਏ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਪਿਆਰਾ ਕਾਫੀ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਸਮਝਦਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਾਫੀ ਹੁੰਦਾ ਏ

ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਚੁੱਕੀਏ ਰਸਤਾ ਕੱਟ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਏ
ਬੋਝ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਉਂਜ ਤੇ ਕਾਫੀ ਭਾਰਾ ਹੁੰਦਾ ਏ

ਇਸ਼ਕ ਹੀ ਖਾਨਾਂ, ਇਸ਼ਕ ਹੀ ਪੀਨਾ, ਇਸ਼ਕ ਹੀ ਹੋ ਚੱਲਿਆਂ
ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਤੈਨੂ ਮੇਰਾ ਕਿੰਜ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਹੁੰਦਾ ਏ

ਖਾਣ ਨੂੰ ਟੁੱਕਰ ਮੌਲਾ ਸਬ ਨੂੰ ਦੇ ਹੀ ਦਿੰਦਾ ਏ
ਇਸ ਧਰਤੀ ਤੇ ਦੱਸੋ ਕੌਣ ਵਿਚਾਰਾ ਹੁੰਦਾ ਏ

ਜੈਲੀ ਤੇਰੀ ਖੈਰ ਸੋਹਣੀਏ ਮੰਗਦਾ ਹੁੰਦਾ ਏ
ਟੁੱਟਦਾ ਜਦ ਕਿਦਰੇ ਵੀ ਕੋਈ ਤਾਰਾ ਹੁੰਦਾ ਏ

ਕਿੱਕਰ ਕੱਟ ਕੇ ਕਾਗਜ਼ ਬਣਿਆ ਕਾਗਜ਼ ਕੱਟ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਕਿਤਾਬੀ ਕਲਮੇਂ ਲਿਖਤੇ ਕਲਮਾਂ ਬੇਹਿਸਾਬ

ਕਿੱਕਰ ਕੱਟ ਕੇ ਕਾਗਜ਼ ਬਣਿਆ ਕਾਗਜ਼ ਕੱਟ ਕਿਤਾਬ
ਵਿਚ ਕਿਤਾਬੀ ਕਲਮੇਂ ਲਿਖਤੇ ਕਲਮਾਂ ਬੇਹਿਸਾਬ

ਕਥਾ ਕਹਾਣੀ ਨਵੀਂ ਪੁਰਾਣੀ ਕਿੱਸੇ ਅਤੇ ਕਬਿੱਤ
ਕਲੀ ਕਵਾਲੀ ਤੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹ ਪੜ੍ਹ ਰਾਜ਼ੀ ਚਿੱਤ

ਵਰਕਾ ਵਰਕਾ ਭਰਿਆ ਹੋਇਐ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਫਰਦਾਂ ਦਾ

ਵਰਕਾ ਵਰਕਾ ਭਰਿਆ ਹੋਇਐ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਫਰਦਾਂ ਦਾ
ਦਸ ਕੀਕਨ ਹਿਸਾਬ ਦੀਆਂ ਤੇਰੇ ਦਿੱਤੇ ਦਰਦਾਂ ਦਾ

ਜਿਸ ਦਿਨ ਮਰਜ਼ੀ ਆਕੇ ਕੱਲਾ ਕੱਲਾ ਵੇਖ ਲਵੀਂ
ਜ਼ਖ਼ਮ ਹੈ ਤਾਜ਼ਾ ਹਰ ਇੱਕ ਵੱਜੀਆਂ ਛੁਰੀਆਂ ਕਰਦਾਂ ਦਾ

ਤੇਰੇ ਬਾਜੋ ਸੁੰਨਾ ਸੁੰਨਾ ਸਾਰਾ ਏ ਘਰ ਲਗਦਾ ਏ
ਅੱਮੀ ਜੀ ਜਦ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਫੇਰ ਮੈਨੂ ਡਰ ਲੱਗਦਾ ਏ

ਬੇਸ਼ਕ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾ
ਪਰ
ਜਦ ਮਰਜ਼ੀ ਮੁੜ ਆਵੀਂ 
ਮੁਹੱਬਤ ਅੱਖਾਂ ਚ ਮਿਲੇਗੀ
ਬਾਹਾਂ ਖੁੱਲੀਆਂ ਹੀ ਮਿਲਣਗੀਆਂ

ਜੇ ਇਹਨੂ ਪਿਆਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਤਾਂ ਫਿਰ ਜੈਲੀ ਨੇ ਨਹੀ ਕਰਨਾ

ਸ਼ਰਾਫਤ ਵਿਚ ਦਖਲ ਦੇਣਾ
ਤੇ ਕਲੀਆਂ ਨੂੰ ਮਸਲ ਦੇਣਾ
ਤੇ ਪੱਤ ਦਾ ਕਰ ਕਤਲ ਦੇਣਾ
ਜੇ ਇਹਨੂ ਪਿਆਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਤਾਂ ਫਿਰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਨਹੀ ਕਰਨਾ

ਤਵੱਜੋ ਦੇ ਸਰੀਰਾਂ ਨੂੰ
ਕੇ ਤਨ ਤੋ ਲਾਹ ਕੇ ਲੀਰਾਂ ਨੂੰ
ਕੇ ਫਿਰ ਛੱਡ ਜਾਣਾ ਹੀਰਾਂ ਨੂੰ
ਜੇ ਇਹਨੂ ਪਿਆਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਤਾਂ ਫਿਰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਨਹੀ ਕਰਨਾ

ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਾ ਦੇਣਾ
ਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣਾ ਬਣਾ ਲੈਣਾ
ਕੇ ਫਿਰ ਇੱਜ਼ਤ ਉੜਾ ਦੇਣਾ
ਜੇ ਇਹਨੂ ਪਿਆਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਤਾਂ ਫਿਰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਨਹੀ ਕਰਨਾ

ਹਵਸ ਦੀ ਅੱਖ ਨਾ ਛੱਡਣਾ
ਕਹੇ ਓਹ ਲੱਖ, ਨਾ ਛੱਡਣਾ
ਕਿਸੇ ਦਾ ਕੱਖ ਨਾ ਛੱਡਣਾ
ਜੇ ਇਹਨੂ ਪਿਆਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਤਾਂ ਫਿਰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਨਹੀ ਕਰਨਾ

ਕੇ ਫੁੱਲ ਟਾਹਣੀ ਤੋ ਪੱਟ ਦੇਣਾ
ਲਾ ਪੱਤ ਤੇ ਦਾਗ ਝੱਟ ਦੇਣਾ
ਤੇ ਫਿਰ ਪਾਸਾ ਹੀ ਵੱਟ ਦੇਣਾ
ਜੇ ਇਹਨੂ ਪਿਆਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਤਾਂ ਫਿਰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਨਹੀ ਕਰਨਾ

ਸ਼ਰਮ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਲਾਹ ਦੇਣਾ
ਮਜ਼ੇ ਦੇ ਲਈ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣਾ
ਕਿਸੇ ਨੂ ਕਰ ਤਬਾਹ ਦੇਣਾ
ਜੇ ਇਹਨੂ ਪਿਆਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਤਾਂ ਫਿਰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਨਹੀ ਕਰਨਾ

ਕਿਸੇ ਦੇ ਦਿਲ ਚ ਵੱਸ ਲੈਣਾ
ਮਿਲੇ ਮੌਕਾ ਤੇ ਡੱਸ ਲੈਣਾ
ਕੇ ਗਲਤੀ ਕਰ ਕੇ ਹੱਸ ਲੈਣਾ
ਜੇ ਇਹਨੂ ਪਿਆਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਤਾਂ ਫਿਰ ਜੈਲੀ ਨੇ ਨਹੀ ਕਰਨਾ

ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਏ ਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਏ

ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਏ ਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਏ
ਸਿੱਖ ਸਰੂਪ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਏ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਏ

ਸਬ ਸੱਜੇ ਖੱਬੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ , ਸਬ ਅੱਮੀ ਅੱਬੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ
ਸਬ ਬੰਜਰ ਮਾਰੂ ਸਾਂਝੇ ਨੇ ਸਬ ਖੇਤ ਮੁਰੱਬੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ

ਮੁਲਤਾਨ ਪਸ਼ੌਰ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਏ, ਅੰਬਰਸਰ ਲਾਹੋਰ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਏ
ਇਹ ਤਖਤ ਹਜ਼ਾਰਾ ਸਾਂਝਾ ਏ ਤੇ ਸ਼ਹਿਰ ਭਂਬੋਰ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਏ

ਸਬ ਚੁੰਨੂ ਮੁੰਨੂ ਸਾਂਝੇ ਨੇ, ਇਹ ਸੱਸੀ ਪੁੰਨੂ ਸਾਂਝੇ ਨੇ
ਜਿੰਨੇ ਵੀ ਹੀਰਾਂ ਰਾਂਝੇ ਨੇ ਓ ਸਾਡੇ ਸਬਦੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ

ਸਾਡੇ ਪੰਜੇ ਤਖਤ ਵੀ ਸਾਂਝੇ ਨੇ ਤੇ ਪੰਜ ਨਮਾਜ਼ਾਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਨੇ
ਮੰਦਿਰ ਮਸਜਿਦ ਤੇ ਗੁਰੂ ਘਰ ਚੋਂ ਜੋ ਔਣ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਨੇ

ਸਬ ਬਾਹਰ ਅੰਦਰ ਸਾਂਝੇ ਨੇ, ਸਾਬ ਸੂਰਜ ਚੰਦਰ ਸਾਝੇ ਨੇ
ਸਬ ਪੀਰ ਪੈਗੰਬਰ ਸਾਂਝੇ ਨੇ ਸਬ ਮਸਤ ਕਲੰਦਰ ਸਾਂਝੇ ਨੇ

ਸਬ ਭਗਤ ਸਾਰਾਭੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ , ਸਬ ਮਾਝ ਦੁਆਬੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ
ਸਬ ਜੋਗੀ ਬਾਬੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ , ਸਬ ਖੱਚ ਖਰਾਬੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ

ਸਬ ਅਲਫ ਤੇ ਬੇ ਵੀ ਸਾਂਝੇ ਨੇ ਸਬ ਉੜੇ ਆੜੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ,
ਸਬ ਦਿਨ ਦਿਹਾੜੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ, ਸਬ ਚੰਗੇ ਮਾੜੇ ਸਾਂਝੇ ਨੇ

ਧਰਤੀ ਅਸਮਾਨ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਏ, ਏ ਕੁੱਲ ਜਹਾਨ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਏ
ਸਬਦਾ ਭਗਵਾਨ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਏ, ਜੈਲੀ ਇਨਸਾਨ ਵੀ ਸਾਂਝਾ ਏ

ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸਕੂਲੇ ਪੜਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਲਾਲ ਰਿਬਨ ਲਾਕੇ ਦੋ ਗੁੱਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਮੈਂ ਓਹਦੇ ਲਈ ਚੋਕਲੇਟ ਜਹੀ ਲਿਓਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਓਹ ਵੀ ਮੇਰਾ ਹੋਮ ਵਰਕ ਜਿਆ ਕਰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ

ਉਂਜ ਤਾਂ ਜੈਲੀ ਮੁੱਡ ਤੋਂ ਪੜ੍ਹਨ ਲਿਖਣ ਦਾ ਆਦੀ ਦੀ
ਪਰ ਯਾਦ ਹੈ ਕੇਰਾਂ ਓਹਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕੁੱਟ ਵੀ ਖਾਹਦੀ ਸੀ
ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਓਦੋਂ ਸਾਡੀ ਵਰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸਕੂਲੇ ਪੜਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ

ਖੇਤ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਦਿੱਸਦਾ ਓਹਦਾ ਬਰਾਂਡਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਮੈਂ ਚਾਚੇ ਦੇ ਨਾਲ ਪੱਠੇ ਵੱਢਣ ਜਾਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਪੋਹ ਮਾਘ ਦੀ ਭਾਵੇਂ ਯਾਰੋ ਸਰਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸਕੂਲੇ ਪੜਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ

ਇੱਕ ਦਿਨ ਜੀ ਇੱਕ ਮੁੰਡੇ ਨੇ ਉਹਦੀ ਗੁੱਤ ਪੁੱਟੀ ਸੀ
ਯਾਰਾਂ ਨੇ ਸੀ ਰੋਕ ਲਿਆ ਓਹਨੂ ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਸੀ
ਓਸੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਉਹ ਖੜਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸਕੂਲੇ ਪੜਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ

ਇੱਕੋ ਰਾਹ ਤੋਂ ਔਣਾ ਤੇ ਇੱਕੋ ਤੋਂ ਈ ਜਾਣਾ ਜੀ
ਇੱਕੋ ਈ ਟੀਫਨ ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਵੰਡ ਕੇ ਖਾਣਾ ਜੀ
ਵੇਖ ਕੇ ਸਾਨੂ ਭੈਣ ਵੱਡੀ ਉਹਦੀ ਸੜਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ
ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸਕੂਲੇ ਪੜਦੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਸੋਹਣੇਆ ਵੇ ਚੁਮਦੀ ਰਹੀ
ਲਿਖ ਕੇ ਰੁਮਾਲ ਉੱਤੇ ਨਾਂ ਸੱਜਣਾਂ
ਤੇਰੇਆਂ ਖਿਆਲਾਂ ਵਿਚ ਘੁੱਮਦੀ ਰਹੀ
ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ ਈ ਖੌਰੇ ਤਾਂ ਸੱਜਣਾਂ

ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਔਂਦੀ ਏ ਇੱਕ ਹੀਰ ਸਿਆਲਾਂ ਦੀ
ਜਾਪੇ ਸਚ ਹੁੰਦੀ ਏ ਤਸਵੀਰ ਖਿਆਲਾਂ ਦੀ

ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਪੁੱਛਦੀ ਏ ਸਿਰਨਾਵਾਂ ਓਹ ਮੇਰਾ
ਇੰਜ ਜਾਪੇ ਬਣ ਗਈ ਏ ਪਰਛਾਵਾਂ ਓ ਮੇਰਾ
ਮੇਰੇ ਸਾਹਵੇਂ ਰੱਖ ਗਈ ਏ ਇੱਕ ਪੰਡ ਸਵਾਲਾਂ ਦੀ
ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਔਂਦੀ ਏ ਇੱਕ ਹੀਰ ਸਿਆਲਾਂ ਦੀ

ਮੇਰੀ ਅੱਖੀਆਂ ਦੇ ਸਾਹਵੇਂ ਰਹਿ ਜਦੋ ਤਕ ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਹੈ
ਪਤੈ ਕਿਹਨੂੰ ਮੇਰੇ ਹਮਦਮ ਕਦੋਂ ਤਕ ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਹੈ

ਮੇਰੀ ਪਲਕਾਂ ਦੀ ਛਾਵੇਂ ਰਹਿ ਜਦੋ ਤਕ ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਹੈ
ਪਤੈ ਕਿਹਨੂੰ ਮੇਰੇ ਹਮਦਮ ਕਦੋਂ ਤਕ ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਹ

ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਗਲਾਵੇਂ ਰਹਿ ਜਦੋ ਤਕ ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਹੈ
ਪਤੈ ਕਿਹਨੂੰ ਮੇਰੇ ਹਮਦਮ ਕਦੋਂ ਤਕ ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਹੈ

ਤੂੰ ਬੇਸ਼ਕ ਕੁਜ ਨਾ ਭਾਵੇਂ ਕਹਿ ਜਦੋ ਤਕ ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਹੈ
ਪਤੈ ਕਿਹਨੂੰ ਮੇਰੇ ਹਮਦਮ ਕਦੋਂ ਤਕ ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਹੈ

1919 ਤੋਂ 1940 , ਵਰ੍ਹੇ ਸੀ ਇੱਕੀ
ਜੀ ਹੋਸ਼ ਸਾਂਭਾਲੀ ਇੱਕੋ ਗੱਲ ਸਿੱਖੀ
ਡਰਾਂ ਨਾ ਭੋਰਾ ਮਾਰਨਾ ਗੋਰਾ ਜੀ ਲੰਡਨ ਜਾਕੇ
ਕਹੇ ਉਧਮ ਸਿੰਘ ਗੱਜ ਕੇ
ਆ ਗਿਆ ਸ਼ੇਰ ਕਰੂੰਗਾ ਢੇਰ ਜੇ ਹੈਗੀ ਹਿੱਮਤ ਰੋਕ ਲਓ ਆਕੇ

________________________________________
ਹਿੱਕ ਵਿਚ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਡੇਗ ਦਿੱਤਾ ਮੂਧੇ ਮੂਹ ਭੋਏ ਤੇ ਡਾਇਰ ਨੂੰ
ਇੱਕੋ ਗੋਲੀ ਨਾਲ ਸੀ ਹਲਾਤਾ ਉਧਮ ਨੇ, ਲੰਡਨ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ

ਕਰ ਗਿਆ ਡਾਇਰ ਸੀਗਾ ਵੱਡੀ ਗਲਤੀ ਜੋ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਜੀ
ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਗਿਆ ਬੱਚਾ ਓ ਬੰਦੂਕ ਦਾ ਹੈ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਜੀ
ਹਿੱਕ ਡਾਇਰ ਦੀ ਚੋਂ ਆਰ ਪਾਰ ਕੱਡ ਤਾ ਯਾਰੋ ਪਹਿਲੇ ਈ ਫੈਰ ਨੂੰ
ਇੱਕੋ ਗੋਲੀ ਨਾਲ ਸੀ ਹਲਾਤਾ ਉਧਮ ਨੇ, ਲੰਡਨ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ

ਦਿਲ ਵਿਚ ਰੱਖਿਆ ਸੀ ਸਾਂਭ ਬਦਲਾ ਪੂਰੇ ਇੱਕੀ ਸਾਲ ਜੀ
ਉਧਮ ਜਹੇ ਉਧਮ ਦੀ ਜੱਗ ਉੱਤੇ ਹੋਰ ਦੂਜੀ ਨਾ ਮਿਸਾਲ ਜੀ
ਹੱਥ ਲਾ ਕੇ ਸੱਸਰੀਆਕਾਲ ਕਹੇ ਮੌਤ ਯੋਧੇਆਂ ਦੇ ਪੈਰ ਨੂੰ
ਇੱਕੋ ਗੋਲੀ ਨਾਲ ਸੀ ਹਲਾਤਾ ਉਧਮ ਨੇ, ਲੰਡਨ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ

ਮੈਨੂ ਲਗਦੈ ਯਾਰੋ ਅੱਜ ਓਹ ਕਾਲਜ ਆਈ ਨਹੀਂ

ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਜੇਹੀ ਹੋ ਗਈ ਕਿਓਂ ਕੰਟੀਨ ਇਹ ਕਾਲਜ ਦੀ
ਹੋ ਗਈ ਈ ਸੁਨ੍ਸਾਨ ਜੇਹੀ ਕਿਓਂ ਨਗਰੀ ਨਾਲਿਜ ਦੀ
ਅੱਜ ਕਿਤੇ ਵੀ ਪੂਰੇ ਕਾਲਜ ਦੇ ਵਿਚ ਹੋਈ ਲੜਾਈ ਨਹੀਂ
ਮੈਨੂ ਲਗਦੈ ਯਾਰੋ ਅੱਜ ਓਹ ਕਾਲਜ ਆਈ ਨਹੀਂ

ਉਹਦੀ ਵੇਟ ਦੇ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਗੇਟ ਦੇ ਮੂਹਰੇ ਨਿੱਤ ਖਲੌਂਦੇ ਸੀ
ਕਦੀ ਪੰਜ ਮਿੰਟ ਕਦੀ ਪੰਦਰਾਂ ਪਰ ਓਹ ਲੇਟ ਹੀ ਔਂਦੇ ਸੀ
ਅੱਜ ਜੈਲਦਾਰ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਾਂ ਚੋਂ ਕਿਸੇ ਫਤਿਹ ਬੁਲਾਈ ਨਹੀਂ
ਮੈਨੂ ਲਗਦੈ ਯਾਰੋ ਅੱਜ ਓਹ ਕਾਲਜ ਆਈ ਨਹੀਂ

ਓਹਦੇ ਤੋਂ ਇੱਕ ਬਾਦ ਔਂਦਾ ਸੀ ਰੋਲ ਨਂਬਰ ਮੇਰਾ
ਪਰ ਯਾਰ ਮੇਰੇ ਪਹਿਲਾਂ ਈ ਦਿੰਦੇ ਸੀ ਬੋਲ ਨਂਬਰ ਮੇਰਾ
ਓਹਦੇ ਕਰਕੇ ਹਾਜ਼ਰੀ ਅੱਜ ਮੈਂ ਵੀ ਲਗਵਾਈ ਨਹੀਂ
ਮੈਨੂ ਲਗਦੈ ਯਾਰੋ ਅੱਜ ਓਹ ਕਾਲਜ ਆਈ ਨਹੀਂ

ਮੈਂ ਓਹਨੂ ਪਰਪੋਜ਼ ਕਰਾਂ ਮੇਰੇ ਯਾਰ ਵੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ
ਜਾਣ ਜਾਣ ਓਹਨੂ ਭਾਭੀ ਭਾਭੀ ਆਖ ਬੁਲੌਂਦੇ ਸੀ
ਅੱਜ ਤੱਕ ਕੇ ਮੈਨੂ ਦੋ ਅੱਖਾਂ ਨੇ ਨੀਵੀਂ ਪਾਈ ਨਹੀਂ
ਮੈਨੂ ਲਗਦੈ ਯਾਰੋ ਅੱਜ ਓਹ ਕਾਲਜ ਆਈ ਨਹੀਂ

ਪੁੱਛਿਆ ਉਹਦੀ ਸਹੇਲੀ ਤੋਂ ਕੋਈ ਖਬਰ ਹੈ "ਪੰਮੀ " ਦੀ
ਕਹਿੰਦੀ ਤਬੀਯਤ ਠੀਕ ਜਿਹੀ ਨਹੀਂ ਉਹਦੀ ਮੰਮੀ ਦੀ
ਤਾਹੀਓਂ ਮੇਰੇ ਮੈਸੇਜ ਦਾ ਕੀਤਾ ਰਿਪ੍ਲਾਈ ਨਹੀਂ
ਮੈਨੂ ਲਗਦੈ ਯਾਰੋ ਅੱਜ ਓਹ ਕਾਲਜ ਆਈ ਨਹੀਂ

ਦਿਨ ਜਿਹੜੇ ਕੱਟਦੇ ਨੇ ਅੰਬਰਾਂ ਦੇ ਥੱਲੇ, ਰਾਤ ਜਿਹੜੇ ਕੱਟਦੇ ਨੇ ਫੁਟਪਾਥਾਂ ਉੱਤੇ

ਰੱਬਾ ਕੁੱਲ ਕਾਇਨਾਤ ਵਾਲੀ ਖੁਸ਼ੀ ਤੂੰ ਲੁਟਾ ਦੇ ਮਜ਼ਲੂਮਾਂ, ਬੇਸਹਾਰੇ, ਭੁੱਖੇ ਤੇ ਅਨਾਥਾਂ ਉੱਤੇ
ਦਿਨ ਜਿਹੜੇ ਕੱਟਦੇ ਨੇ ਅੰਬਰਾਂ ਦੇ ਥੱਲੇ, ਰਾਤ ਜਿਹੜੇ ਕੱਟਦੇ ਨੇ ਫੁਟਪਾਥਾਂ ਉੱਤੇ

ਉਂਜ ਦੁਨੀਆ ਇਹ ਰੱਬਾ ਸਾਰੀ ਤੇਰੀ ਏ
ਨੇ ਅਮੀਰ ਤੇਰੇ ਤੇਰੇ ਨੇ ਗਰੀਬ ਵੀ
ਓ ਸਾਰੇ ਚੰਗੇ ਅਤੇ ਮੰਦੇ ਤੇਰੇ ਬੰਦੇ ਨੇ
ਤੈਥੋ ਦੂਰ ਵੀ ਨੇ ਤੇਰੇ ਨੇ ਕਰੀਬ ਵੀ
ਕਰੇਂ ਕਖ ਤੋਂ ਤੂੰ ਲੱਖ, ਹੱਥ ਸਿਰ ਤੇ ਤੂੰ ਰੱਖ, ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਤੇਰੀਆਂ ਸੌਗਾਤਾਂ ਉੱਤੇ
ਦਿਨ ਜਿਹੜੇ ਕੱਟਦੇ ਨੇ ਅੰਬਰਾਂ ਦੇ ਥੱਲੇ, ਰਾਤ ਜਿਹੜੇ ਕੱਟਦੇ ਨੇ ਫੁਟਪਾਥਾਂ ਉੱਤੇ

ਬਹੁਤੇ ਰੱਜਿਆਂ ਨੇ ਕੀ ਕੀ ਖਾਇਆ ਯਾਦ ਨਹੀਂ
ਭੁੱਖੇ ਢਿੱਡ ਰੋਟੀ ਸੁਬਹ ਸ਼ਾਮ ਟੋਲ਼ਦੇ
ਰੱਜੇ ਪੁੱਜਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾਮ ਤੇਰਾ ਯਾਦ ਨਹੀਂ
ਢਿਡੋਂ ਭੁੱਖੇ ਤਾਂਵੀ ਸਤਨਾਮ ਬੋਲਦੇ
ਸਾਨੂ ਕਰੀਂ ਨਾ ਤੂ ਵੱਖ, ਭਾਵੇਂ ਮਾਰ ਭਾਵੇਂ ਰੱਖ, ਚੱਲੇ ਤੇਰਾ ਹੀ ਤੇ ਵੱਸ ਦਿਨ ਅਤੇ ਰਾਤਾਂ ਉੱਤੇ
ਦਿਨ ਜਿਹੜੇ ਕੱਟਦੇ ਨੇ ਅੰਬਰਾਂ ਦੇ ਥੱਲੇ, ਰਾਤ ਜਿਹੜੇ ਕੱਟਦੇ ਨੇ ਫੁਟਪਾਥਾਂ ਉੱਤੇ

ਰੱਬਾ ਕੈਸੀ ਏਹੋ ਚੰਦਰੀ ਬਣਾਈ ਦੁਨੀਆ
ਮੇਰੇ ਤਾਂ ਇਹ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆਈ ਦੁਨੀਆ
ਨਿੱਤ ਕੱਮੀਆਂ ਦਾ ਢਿੱਡ ਵੱਡ ਵੱਡ ਕੇ
ਵੇਖੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਕਰਦੀ ਕਮਾਈ ਦੁਨੀਆ
ਕਰੇ ਬੰਦੇ ਦੀ ਤੌਹੀਨ , ਬੰਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਮਸ਼ੀਨ , ਕਰੋ ਨਾ ਕਰੋ ਯਕੀਨ ਜੈਲੀ ਦੀਆਂ ਬਾਤਾਂ ਉੱਤੇ
ਦਿਨ ਜਿਹੜੇ ਕੱਟਦੇ ਨੇ ਅੰਬਰਾਂ ਦੇ ਥੱਲੇ, ਰਾਤ ਜਿਹੜੇ ਕੱਟਦੇ ਨੇ ਫੁਟਪਾਥਾਂ ਉੱਤੇ

ਸੁੰਨੀਆਂ ਕਰਦਾ ਜਾਂਦੈ ਮਾਂ ਧਰਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੱਖਾਂ,,,, ਨੂੰ ਜਿਸ ਰਫਤਾਰ ਨਾ ਬੰਦਾ ਵੱਡਦਾ ਜਾਂਦੈ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ

ਸੁੰਨੀਆਂ ਕਰਦਾ ਜਾਂਦੈ ਮਾਂ ਧਰਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੱਖਾਂ ਨੂੰ
ਜਿਸ ਰਫਤਾਰ ਨਾ ਬੰਦਾ ਵੱਡਦਾ ਜਾਂਦੈ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ

ਗਰਮੀ ਸਰਦੀ ਪਤਝੜ ਹੋਵੇ ਕੋਈ ਸੀਜ਼ਨ ਜੀ
ਖਾਣ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਫਲ ਤੇ ਸਾਹ ਦੇ ਲਈ ਆਕਸੀਜਨ ਜੀ
ਕਿਹੜਾ ਗੱਲ ਸਮਝਾਵੇ ਅਕਲੋ ਗਏ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ
ਸੁੰਨੀਆਂ ਕਰਦਾ ਜਾਂਦੈ ਮਾਂ ਧਰਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੱਖਾਂ ਨੂੰ

ਕੱਟ ਕੱਟ ਕਿੱਕਰ ਰੋਜ਼ ਕਲੋਨੀਆਂ ਕੱਡੀ ਜਾਨਾਂ ਏਂ
ਜਿਸ ਟਾਹਣੀ ਤੇ ਬੈਠੈ ਉਸਨੂੰ ਵੱਡੀ ਜਾਨਾਂ ਏਂ
ਚੰਦ ਸਿੱਕਿਆਂ ਨਹੀਂ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ ਤੇਰੀਆਂ ਭੁੱਖਾਂ ਨੂੰ
ਸੁੰਨੀਆਂ ਕਰਦਾ ਜਾਂਦੈ ਮਾਂ ਧਰਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੱਖਾਂ ਨੂੰ

ਜਦ ਤਕ ਸਾਡੀ ਧਰਤੀ ਤੇ ਜੰਗਲ ਮੌਜੂਦ ਰਹੂ
ਓਦੋਂ ਤਕ ਹੀ ਲੋਕੋ ਸਾਡਾ ਕਾਇਮ ਵਜੂਦ ਰਾਹੂ
ਨਜ਼ਰ ਲੱਗ ਗਈ ਪਰਗਟ ਸਾਰੀਆਂ ਮੰਗੀਆਂ ਸੁੱਖਾਂ ਨੂੰ
ਸੁੰਨੀਆਂ ਕਰਦਾ ਜਾਂਦੈ ਮਾਂ ਧਰਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੱਖਾਂ ਨੂੰ

ਨਾਲ ਕੁਹਾੜੇ ਟੱਕ ਮਾਰੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ
ਇੱਕ ਫੱਟ ਲਾਵੇਂ ਰੁੱਖ ਤੇ ਦੂਜਾ ਮਾਨਵ ਜਾਤੀ ਤੇ
ਬਖਸ਼ੀ ਮੌਲਾ ਕੁਦਰਤ ਵੱਲੋਂ ਹੋਏ ਬੇਮੁੱਖਾਂ ਨੂੰ
ਸੁੰਨੀਆਂ ਕਰਦਾ ਜਾਂਦੈ ਮਾਂ ਧਰਤੀ ਦੀਆਂ ਕੁੱਖਾਂ ਨੂੰ

ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਲਈ ਰਾਂਝੇ ਮਿਰਜ਼ੇ ਬਨਣ ਵਾਲਿਓ ਓਏ

ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਲਈ ਰਾਂਝੇ ਮਿਰਜ਼ੇ ਬਨਣ ਵਾਲਿਓ ਓਏ
ਮਾਂ ਪਿਓ ਦੇ ਲਈ ਸਰਵਣ ਬਣ ਕੇ ਵੇਖ ਲਵੋ

ਮਛਲੀ ਦੀ ਅੱਖ ਵਿਨ੍ਹਣੀ ਸੌਖੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਲਓ, ਅਰਜਨ ਬਣ ਕੇ ਵੇਖ ਲਵੋ

ਬਹੁਤਾ ਗਿਆਨ ਵੀ ਬਹੁਤਾ ਕੱਮ ਕਦੇ ਔਂਦਾ ਨਹੀਂ
ਜੇ ਨਹੀਂ ਮੰਨਦੇ ; ਰਾਵਣ ਬਣ ਕੇ ਵੇਖ ਲਵੋ

ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਸਰਬਜੀਤ ਮਰਗੇ ਜੇਲਾਂ ਦੇ ਵਿਚ

ਉੱਚੀ ਸੁੱਚੀ ਕੌਮ ਦਾ ਭਵਿੱਖ ਨਾ ਨਜ਼ਰ ਆਵੇ
ਦਿੱਲੀ ਚ ਜਿਓਂਦਾ ਕੋਈ ਸਿੱਖ ਨਾ ਨਜ਼ਰ ਆਵੇ
ਚੁਲ੍ਹਾ ਛੱਡਿਆ ਨਾ ਘਰ ਚੱਪਣੀ ਨੀ
ਬੱਚੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਖਾਈ ਜਾਵੇ
ਸਾਡੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਾਲੀ ਸੱਪਣੀ ਜੀ
ਬੱਚੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਖਾਈ ਜਾਵੇ


ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਸਰਬਜੀਤ ਮਰਗੇ ਜੇਲਾਂ ਦੇ ਵਿਚ
ਲਾਸ਼ਾਂ ਔਣ ਤੂੜੀ ਵਾਂਗ ਭਰ ਕੇ ਰੇਲਾਂ ਦੇ ਵਿਚ
ਫੇਰ ਲਾਸ਼ ਉੱਤੇ ਕਾਹਦਾ ਦੱਸੋ ਰੋਸ਼ ਕਰਨਾ
ਜਿਓਂਦੇ ਜੀ ਆਇਆ ਨਾ ਥੋਨੂ
ਜਿਓਂਦੇ ਜੀ ਆਇਆ ਨਾ ਥੋਨੂ ਹੋਸ਼ ਕਰਨਾ
ਫੇਰ ਮੋਇਆਂ ਪਿਛੋਂ ਲਾਸ਼ ਤੇ ਕੀ ਰੋਸ਼ ਕਰਨਾ


ਹਾਕਮਾਂ ਵਜੀਰਾਂ ਤੋਂ
ਝੂਠਾਂ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਤੋਂ
ਸਾਡੀ ਹੋਣੀ ਕੀ ਏ ਰਾਖੀ ਬਦਬਖ਼ਤਾਂ ਤੋਂ
ਜੀ ਚਿੱਤ ਕਰੇ ਧੂ ਕੇ ਖਿੱਚ ਲਵਾਂ
ਖਿੱਚ ਲਵਾਂ ਧੂ ਕੇ ਥੱਲੇ ਤਖਤਾਂ ਤੋਂ


ਕੱਮੀਓ ਕਿਸਾਨੋ ਸੁਣੋ
ਵੀਰੋ ਤੇ ਜਵਾਨੋ ਸੁਣੋ
ਮਰਨੇ ਦਾ ਜਜ਼ਬਾ ਸੰਭਾਲ ਰਖਿਓ
ਮੈਨੂ ਲੋੜ ਪੈਂਦੀ ਜਾਪਦੀ ਏ
ਰਗਾਂ ਵਿਚ ਖੂਨ ਨੂੰ ਉਬਾਲ ਰਖਿਓ
ਮੈਨੂ ਲੋੜ ਪੈਂਦੀ ਜਾਪਦੀ ਏ

ਅੱਜ ਨਾਮ ਮੇਰਾ ਲਿਖ ਮਾਰਦੀ ਗੂਗਲ ਤੇ ਸਰਚਾਂ

ਨਾਮ ਮੇਰਾ ਸੁਣ ਕੇ ਜਿਸਨੂ ਸਨ ਲਗਦੀਆਂ ਮਰਚਾਂ
ਅੱਜ ਨਾਮ ਮੇਰਾ ਲਿਖ ਮਾਰਦੀ ਗੂਗਲ ਤੇ ਸਰਚਾਂ

ਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਸ਼ੇਰਾਂ ਨੂ ਓ ਵੇਸਟ ਦੱਸਦੀ ਸੀ
ਮੇਰੇ ਖੁਦ ਦੀਆਂ ਸਨ ਰਚਨਾਵਾਂ ਓ ਕਾਪੀ ਪੇਸਟ ਦੱਸਦੀ ਸੀ
ਦੱਸੋ ਓਹਦੇ ਦਿੱਤੇ ਤਾਹਨੇੱਆਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਥੇ ਖਰਚਾਂ
ਅੱਜ ਨਾਮ ਮੇਰਾ ਲਿਖ ਮਾਰਦੀ ਗੂਗਲ ਤੇ ਸਰਚਾਂ

ਜੀ ਜੈਲਦਾਰ ਨੂੰ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜੋ ਗਾਲਾਂ ਕੱਡਦੀ
ਹੁਣ ਨਿੱਤ ਹੀ ਲਵ ਯੂ ਲਿਖ ਲਿਖ ਕੇ ਓ ਮੇੱਸੇਜ ਛੱਡਦੀ
ਮੇਰਾ ਬੁਰਾ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਮੰਗਦੀ ਜਾ ਮੰਦਰਾਂ ਚਰਚਾਂ
ਅੱਜ ਨਾਮ ਮੇਰਾ ਲਿਖ ਮਾਰਦੀ ਗੂਗਲ ਤੇ ਸਰਚਾਂ

ਜਿਹਦੇ ਲਈ ਪਿਆਰ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀਗੀ ਐਸ਼ ਜ਼ਰੂਰੀ
ਜੀ ਦਿਲ ਦੀ ਦੌਲਤ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਯਾਦਾ ਕੈਸ਼ ਜ਼ਰੂਰੀ
ਜਿਸ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠ ਮਧੋਲਿਆ ਸੀ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਪਰਚਾ
ਅੱਜ ਨਾਮ ਮੇਰਾ ਲਿਖ ਮਾਰਦੀ ਗੂਗਲ ਤੇ ਸਰਚਾਂ

ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਚਲਦਾਂ ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਦੁਖ ਸੁਖ ਵੰਡਣ ਨੂੰ
ਓ ਕਹਿੰਦੀ ਸਬ ਕੁਜ ਵੇਚ ਦੇ ਲੈ ਚਲ ਲੰਡਨ ਨੂੰ
ਜਿਹੜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਨਾਲ ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਕਰਦੀ ਮੇਰੀ ਚਰਚਾ
ਅੱਜ ਨਾਮ ਮੇਰਾ ਲਿਖ ਮਾਰਦੀ ਗੂਗਲ ਤੇ ਸਰਚਾਂ

ਓਥੇ ਓਥੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸ਼ਹਾਦਤਾਂ ਦੇ ਮਹਿਲ ਜਿਥੇ ਯੋਧੇ ਸੂਰਵੀਰਾਂ ਵਾਲੀ ਰੱਤ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ ਏ

ਓਥੇ ਓਥੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸ਼ਹਾਦਤਾਂ ਦੇ ਮਹਿਲ
ਜਿਥੇ ਯੋਧੇ ਸੂਰਵੀਰਾਂ ਵਾਲੀ ਰੱਤ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ ਏ

ਜਿਹੜਾ ਰੱਬ ਨੂ ਨਾਂ ਭੁੱਲੇ
ਓ ਹੀ ਲੁੱਟਦਾ ਏ ਬੁੱਲੇ
ਜਿਹੜਾ ਦਿੰਦਾ ਏ ਵਿਸਾਰ
ਬੰਦ ਹੋਣ ਬੂਹੇ ਖੁੱਲੇ
ਨਾ ਫੇ ਮਿਲਦਾ ਸਹਾਰਾ ਯਾਰਾ ਮੀਹਾਂ ਝੱਖੜਾਂ ਤੋਂ
ਕੱਚੀ ਕੁੱਲੀ ਵਾਲੀ ਜਦੋਂ ਕਿਤੇ ਛੱਤ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ ਏ
ਓਥੇ ਓਥੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸ਼ਹਾਦਤਾਂ ਦੇ ਮਹਿਲ
ਜਿਥੇ ਯੋਧੇ ਸੂਰਵੀਰਾਂ ਵਾਲੀ ਰੱਤ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ ਏ

ਤਾਕਤਾਂ ਦਾ ਜੀ ਬੁਖਾਰ
ਬਸ ਰਹਿੰਦਾ ਦਿਨ ਚਾਰ
ਪੈਂਦੀ ਸਮੇਂ ਦੀ ਜੋ ਮਾਰ
ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਜਾਂਦੇ ਹਾਰ
ਹੁੰਦਾ ਸ਼ੇਰ ਦਾ ਵੀ ਯਾਰੋ ਜੀ ਅਯਾਲ ਨਾਲ ਰੋਹਬ
ਕੋਈ ਪੁੱਛਦਾ ਨਾ ਜਦੋਂ ਉਹਦੀ ਜਤ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ ਏ
ਓਥੇ ਓਥੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸ਼ਹਾਦਤਾਂ ਦੇ ਮਹਿਲ
ਜਿਥੇ ਯੋਧੇ ਸੂਰਵੀਰਾਂ ਵਾਲੀ ਰੱਤ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ ਏ

ਕੌਮਾਂ ਦੀਆਂ ਅਣਖਾਂ ਚ
ਜਦੋਂ ਪੈਂਦੇ ਵਿੰਗ ਜੇਹੇ
ਓਦੋਂ ਓਦੋਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ
ਜੀ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੇਹੇ
ਜਦੋਂ ਚੁੱਕੇ ਸ਼ਮਸ਼ੀਰ ਕੋਈ ਜ਼ੁਲਮਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ
ਫੇਰ ਅਣਖਾਂ ਦੇ ਪੈਰੀ ਆਕੇ ਅੱਤ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ ਏ
ਓਥੇ ਓਥੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸ਼ਹਾਦਤਾਂ ਦੇ ਮਹਿਲ
ਜਿਥੇ ਯੋਧੇ ਸੂਰਵੀਰਾਂ ਵਾਲੀ ਰੱਤ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ ਏ

ਰੱਬਾ ਸੋਚ ਰੱਖਾਂ ਉੱਚੀ
ਅਤੇ ਮਨ ਰੱਖਾਂ ਨੀਵਾਂ
ਸਦਾ ਹੌਸਲੇ ਹੀ ਖਾਵਾਂ
ਅਤੇ ਜ਼ਜ਼ਬੇ ਹੀ ਪੀਵਾਂ
ਰੱਖ ਅਕਲਾਂ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾ ਕਿ ਸ਼ਕਲਾਂ ਤੇ ਜ਼ੋਰ
ਬੰਦਾ ਉਦੋਂ ਗਿਰ ਜਾਂਦਾ ਜਦੋਂ ਮੱਤ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ ਏ
ਓਥੇ ਓਥੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸ਼ਹਾਦਤਾਂ ਦੇ ਮਹਿਲ
ਜਿਥੇ ਯੋਧੇ ਸੂਰਵੀਰਾਂ ਵਾਲੀ ਰੱਤ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ ਏ

ਜਿਹਨਾਂ ਲੱਗੀਆਂ ਪੂਗਾਈਆਂ
ਜਿਹਨਾਂ ਤੋੜ ਸੀ ਨਿਭਾਈਆਂ
ਜੈਲਦਾਰ ਨਾਲ ਨਾਲ
ਜਿਹਨਾਂ ਉਮਰਾਂ ਬਿਤਾਈਆਂ
ਪੱਤ ਹੋਵੇ ਜਦੋਂ ਨਾਲ ਬੰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਨਹੀਂ ਕੰਗਾਲ
ਰਹਿੰਦਾ ਕੱਖ ਵੀ ਨਾ ਪੱਲੇ ਜਦੋਂ ਪੱਤ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ ਏ
ਓਥੇ ਓਥੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸ਼ਹਾਦਤਾਂ ਦੇ ਮਹਿਲ
ਜਿਥੇ ਯੋਧੇ ਸੂਰਵੀਰਾਂ ਵਾਲੀ ਰੱਤ ਡਿੱਗ ਪੈਂਦੀ ਏ

ਕਿਓਂ ਮਿੱਟੀ ਹੋਈ ਪਲੀਤ ਜਹੀ
ਕਿਓਂ ਮੱਤ ਹੋਈ ਭੈਭੀਤ ਜਿਹੀ
ਕਿਓਂ ਅਣਖਾਂ ਨੂ ਘੁਣ ਲੱਗ ਗਿਆ ਏ
ਕਿਓਂ ਰੱਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀਤ ਜਿਹੀ

ਕਿਓਂ ਪਿਆਰ ਹੋਈ ਜਿਸਮਾਨੀ ਜੀ
ਰੂਹਾਂ ਦੀ ਹੋ ਗਈ ਹਾਨੀ ਜੀ
ਓਹੀ ਗੱਲ ਬੇਅਕਲੀ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਜਿਹਿਨੂ ਸਮਝਿਆ ਅਸੀਂ ਗਿਆਨੀ ਜੀ

ਕਿਓਂ ਰੱਤ ਦੀ ਰੋਟੀ ਪੱਕਦੀ ਏ
ਤੇ ਖਲ੍ਕਤ ਫਿਰ ਵੀ ਸ਼ੱਕਦੀ ਏ
ਕੋਈ ਫਿਕਰ ਨਾ ਬੁੱਢੇ ਝਾਟੇ ਦੀ
ਹੋਈ ਫੈਨ ਜੋ ਪਤਲੇ ਲੱਕ ਦੀ ਏ

ਅਣਖਾਂ ਦੇ ਬੂਹੇ ਬੰਦ ਪਏ
ਥੋਡੇ ਨੁੱਕਰ ਦੇ ਵਿਚ ਸੰਦ ਪਏ
ਇਤਿਹਾਸ ਨੂ ਰੁਲਦੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ
ਜੀ ਡਸਟਬਿਨਾਂ ਵਿਚ ਛੰਦ ਪਏ

ਕਿੰਜ ਇਸ਼੍ਕ਼ ਦਾ ਮਤਲਬ ਦੱਸਾਂ ਮੈਂ
ਹੁਣ ਰੋਵਾਂ ਮੈਂ ਕੇ ਹੱਸਾਂ ਮੈਂ
ਏਦਰ ਖੂਹ ਓਦਰ ਖਾਈ ਹੈ
ਮੌਲਾ ਜੀ ਕਿੱਦਰ ਨੱਸਾਂ ਮੈਂ

ਜਦ ਚੁੰਨੀ ਸਿਰ ਤੋਂ ਲੱਥੀ ਜੀ
ਫਿਰ ਵਿਕ ਗਈ ਹੱਥੋ ਹੱਥੀ ਜੀ
ਐਥੇ ਕਿਸੇ ਨਿਆ ਤੇਰਾ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ
ਚਲੋ ਕਾਗਜ਼ ਕਰਲੋ ਨੱਥੀ ਜੀ

ਰੂਹਾਂ ਦਾ ਬਾਲਣ ਬਣਿਆ ਏ
ਲਾਲਚ ਦਾ ਸਾਲਣ ਬਣਿਆ ਏ
ਐਥੇ ਹਵਸ ਨੂ ਠੰਡੀ ਕਰਨੇ ਨੂੰ
ਜਿਸਮਾਂ ਨੂੰ ਜਾਲਣ ਬਣਿਆ ਏ

ਗੱਲ ਦੂਨਿਓਂ ਹੋਗੀ ਡੇਢ ਜਹੀ
ਅਣਖਾਂ ਨਾਲ ਹੋਈ ਖੇਡ ਜਹੀ
ਜਿਹੜਾ ਬੱਬਰ ਸ਼ੇਰ ਸੀ ਗਰਜਦਾ
ਹੁਣ ਕਾਹਨੂੰ ਬਣ ਗਿਆ ਭੇਡ ਜਹੀ


ਅਣਾਖਾਂ ਦੇ ਹਿੱਲ ਗਏ ਥਮਲੇ ਜਦ
ਵਿਰਸੇ ਤੇ ਹੋਏ ਹਮਲੇ ਜਦ
ਨਾ ਲੱਭੇ ਸਾਦਕ ਯਮਲੇ ਜਦ
ਮਸਤਾਨੇ ਨਾ ਹੀ ਰਮਲੇ ਜਦ
ਫਿਰ ਕਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਵੀ ਲਬਣੇ ਨਹੀਂ
ਤੇ ਰੋ ਰੋ ਹੋਣਾ ਕਮਲੇ ਤਦ

ਕਿਓਂ ਵਿਰਸਾ ਹੋ ਗਿਆ ਫਾਡੀ ਜੀ
ਕਿਥੇ ਢੱਡ ਗਈ ਕਿਥੇ ਢਾਡੀ ਜੀ
ਕਿਥੇ ਕਾਂਟੋਂ ਤੇ ਅਲਗੋਜ਼ੇ ਨੇ
ਦੱਸੋ ਬਿੱਲੂ ਜੀ ਦੱਸੋ ਲਾਡੀ ਜੀ

ਇਹ ਮੁੱਲ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੇ ਵਿਰਸੇ ਜੀ
ਨਾ ਨਾਭੇ ਨਾ ਹੀ ਸਿਰਸੇ ਜੀ
ਫਿਰ ਮੈਨੂ ਮੁੜ ਮੁੜ ਆਖੋਗੇ
ਜ਼ਰਾ ਬਾਤ ਸੁਨਾਨਾ ਫਿਰ ਸੇ ਜੀ

ਐਥੇ ਜੋ ਵੀ ਬੋਲਦਾ ਸੱਚਾ ਏ
ਓਹਨੂ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਅਜੇ ਬੱਚਾ ਏ
ਜਿਸ ਘੜੇ ਨੇ ਪਾਰ ਲੰਘਾਓਨਾ ਏ
ਓਹਨੂ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਅਜੇ ਕੱਚਾ ਏ

ਐਥੇ ਨਕਲਾਂ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਕਰੋ
ਐਥੇ ਸ਼ਕਲਾਂ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਕਰੋ
ਕੀ ਪਿਆਰ ਪਿਆਰ ਕਰੀ ਜਾਨੇ ਓ
ਕੋਈ ਅਕਲਾਂ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਕਰੋ

ਚਲੋ ਨੀਂਦ ਗੁਆਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ
ਨਾ ਖਾਬ ਗੁਆ ਕੇ ਬਹਿ ਜਾਇਓ
ਨਾ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਚੋਂ
ਪੰਜਾਬ ਗੁਆ ਕੇ ਬਹਿ ਜਾਇਓ

ਜਿਹਦੇ ਖੀਸੇ ਵਿਚ ਰੁਪਈਏ ਜੀ
ਓਹਨੂ ਅਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਕੁਜ ਕਹੀਏ ਜੀ
ਐਥੇ ਝੂਠ ਦੇ ਪੈਸੇ ਮਿਲਦੇ ਨੇ
ਭਾਵੇਂ ਜਿੰਨੇ ਮਰਜ਼ੀ ਲਈਏ ਜੀ

ਐਥੇ ਜੈਲੀ ਵਰਗੇ ਕਾਇਰ ਜੀ
ਐਵੇਂ ਬਣੇ ਨੇ ਫਿਰਦੇ ਸ਼ਇਰ ਜੀ
ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਭੋਰਾ ਵਜ਼ਨ ਨਹੀਂ
ਐਵੇ ਕਰਦੇ ਫੋਕੇ ਫਾਇਰ ਜੀ

ਐਥੇ ਗਲਾਂ ਚ ਪਾਓਂਦੇ ਟਾਇਰ ਜੀ
ਲੱਖਾਂ ਜੀ ਜਨਰਲ ਡਾਇਰ ਜੀ
ਕਿ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਇਨ੍ਸਾਫਾਂ ਦੀ
ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਹੀ ਜੱਜ ਤੇ ਲਾਇਰ ਜੀ

ਸਾਨੂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਕਈ ਵੀਕਾਂ ਜੀ
ਅਸੀਂ ਨੱਕ ਨਾਲ ਵਾਹੀਆਂ ਲੀਕਾਂ ਜੀ
ਇਨਸਾਫ ਅਜੇ ਤੱਕ ਮਿਲਿਆ ਨਹੀਂ
ਉਂਜ ਮਿਲੀਆਂ ਬਹੁਤ ਤਰੀਕਾਂ ਜੀ

ਏ ਕਲਮ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਰੁਕਨੀ ਨਹੀਂ
ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਤਾ ਛੇਤੀ ਮੁੱਕਣੀ ਨਹੀਂ
ਏ ਰਤ ਮੇਰੇ ਦੀ ਸਿਆਹੀ ਹੈ
ਏਹ ਏਨੀ ਛੇਤੀ ਸੁੱਕਣੀ ਨਹੀਂ

ਸਬਰ ਜੇ ਹੈ ਸਿੱਖਣਾ ਫਕੀਰਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ

ਸਬਰ ਜੇ ਹੈ ਸਿੱਖਣਾ ਫਕੀਰਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ
ਜੇ ਆਕੜ ਹੈ ਸਿੱਖਣੀ ਅਮੀਰਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ
ਅੜੇ ਕਿੰਜ ਹੈ ਰਹੀਣਾਂ ਸ਼ਤੀਰਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ
ਜੇ ਸ਼ਰਧਾ ਹੈ ਸਿੱਖਣੀ ਤਾਂ ਮੀਰਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ
ਸਦਾ ਸਿੱਧੇ ਤੁਰਨਾ ਜੀ ਤੀਰਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ
ਕੇ ਨੀਵੇਂ ਨੂ ਜਾਣਾ ਤੇ ਨੀਰਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ
ਗਰੀਬਾਂ ਦੇ ਤਨ ਤੇ ਜੋ ਲੀਰਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ

ਨਾ ਰਾਂਝੇ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ ਨਾ ਹੀਰਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ
ਨਾ ਮਿਰਜ਼ੇ ਦੇ ਜਿਸਮਾਂ ਦੇ ਚੀਰਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ
ਨਾ ਕਰਨੀ ਮੁਹੱਬਤ ਸ਼ਰੀਰਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ
ਜੇ ਸਿੱਖਣੀ ਤੇ ਗੁਰੂਆਂ ਤੋਂ ਪੀਰਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖੋ 

ਵਿਰਸੇ ਦੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਕਿਤਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ ..........................................ਤੂੰਬੀ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ ਰਬਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ

ਵਿਰਸੇ ਦੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਕਿਤਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ
ਤੂੰਬੀ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ ਰਬਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ

ਪੰਜਾਂ ਪਾਣੀਆਂ ਦਾ ਅੱਧਾ ਆਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ
ਜੇਹਲਮ ਤੇ ਰਾਵੀ ਤੇ ਚਨਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ

ਇੰਡੀਆ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਤੇ ਤਾਜ ਵਾਂਗ ਸਜਿਆ ਸੀ
ਕੋਹਿਨੂਰ ਹੀਰਾ ਜੋ ਨਾਯਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ

ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਜੀ ਜਨਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ
ਸੋਨੇ ਵਾਲੀ ਚਿੜੀ ਦਾ ਖਿਤਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ

ਸਾਡੇਆਂ ਹੀ ਨੈਣਾਂ ਚੋਂ ਖੂਆਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ
ਕੋਈ ਸਾਥੋਂ ਸਾਡਾ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ

ਕੰਡਿਆਲੀ ਥੋਰ ਅਤੇ ਲੂਣਾ ਦੀ ਨਾ ਗੱਲ ਹੋਵੇ
ਸ਼ਿਵ ਦੇਆਂ ਗੀਤਾਂ ਦਾ ਸ਼ਬਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ

ਪਿਆਰ ਸਤਿਕਾਰ ਤੇ ਹਲੀਮੀ ਕਿਤੇ ਦਿੱਸਦੀ ਨਾਂ
ਫਤਿਹ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ ਆਦਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ

ਝੂਠ ਮੂਠ ਹੱਸਦੇ ਸੀ ਐਵੇਂ ਲੋਕਾਂ ਸਾਹਮਣੇ
ਸਾਡੇ ਚਿਹਰੇ ਉਤਲਾ ਨਕਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ

ਆਈ ਨਾ ਫੇ ਹਾਸੀ ਕੇਰਾਂ ਲੰਘੀ ਜੋ ਚੁਰਾਸੀ
ਕਿੰਨੀਆਂ ਹੀ ਲਾਸ਼ਾਂ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ

ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰ ਸਾਰੇ ਰੰਗ ਹੀ ਗੁਆਚ ਗਏ
ਸਾਡੇਆਂ ਹੀ ਬਾਗਾਂ ਚੋਂ ਗੁਲਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ

ਜੈਲਦਾਰਾ ਸਮੇਂ ਅੱਗੇ ਚੱਲਦੀ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦੀ
ਸੂਰਵੀਰ ਯੋਧੇ ਤੇ ਨਵਾਬ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ

ਇਹ ਤਾਂ ਸਬ ਹੱਡ ਬੀਤੀਆਂ ਨੇਂ ਜੋ ਵਕਤ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕੀਤੀਆਂ ਨੇ

ਇਹ ਤਾਂ ਸਬ ਹੱਡ ਬੀਤੀਆਂ ਨੇਂ
ਜੋ ਵਕਤ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕੀਤੀਆਂ ਨੇ

ਕੁਜ ਘਰ ਦੀ ਜ਼ਿੱਮੇਵਾਰੀ ਤੇ ਕੁਜ ਬਦਨਸੀਬੀ ਨੇ
ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਕਾਲਜ ਜਾਣ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿੱਤਾ ਗਰੀਬੀ ਨੇ

ਬਾਪੂ ਤੋਂ ਮੰਗਦਾ ਏਂ ਪੈਸੇ ਜੇਬ ਦੇ ਖਰਚੇ ਲਈ
ਕਰਕੇ ਦਿਹਾੜੀ ਸਾਂਭੇ ਨੇ ਜੋ ਤੇਰੇ ਪਰਚੇ ਲਈ
ਘੱਟ ਆਮਦਨੀ ਤੇ ਵਧੇ ਖਰਚ ਦੀ ਬੇਤਰਤੀਬੀ ਨ
ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਕਾਲਜ ਜਾਣ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿੱਤਾ ਗਰੀਬੀ ਨ ੇ

ਨਾਨੀ ਦਿੱਤੇ ਪੈਸੇ ਅੱਮੀ ਨੂੰ, ਧੀਏ ਸੂਟ ਤੂੰ ਲੈ ਆਵੀਂ
ਅੱਮੀ ਮੈਂੂੰ ਦੇ ਕੇ ਕਹਿੰਦੀ ਪੁੱਤਰਾ ਬੂਟ ਤੂੰ ਲੈ ਆਵੀਂ
ਕਦੇ ਨਫਾ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ ਜਿਹਨਾਨੂੰ ਫਸਲ ਰਕੀਬੀ ਨ
ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਕਾਲਜ ਜਾਣ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿੱਤਾ ਗਰੀਬੀ ਨ ੇ

ਕੁਜ ਠੇਡੇ ਖਾ ਖਾ ਸਿੱਖਿਆ ਤੇ ਕੁਜ ਸਮੇਂ ਸਿਖਾ ਦਿੱਤਾ
ਕੁਜ ਸੱਜਣਾ ਉਂਗਲ ਫੜ ਕੇ ਸਿੱਧੇ ਰਸਤੇ ਪਾ ਦਿੱਤਾ
ਜਿਹਨਾਂ ਡਿਗਦੇ ਨੂੰ ਸੀ ਚੁੱਕਿਆ ਮੇਰੇ ਯਾਰ ਕਰੀਬੀ ਨ
ਜੈਲੀਂ ਨੂੰ ਕਾਲਜ ਜਾਣ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿੱਤਾ ਗਰੀਬੀ ਨ
ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਕਾਲਜ ਜਾਣ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿੱਤਾ ਗਰੀਬੀ ਨ

ਜਬ ਸੇ ਖ਼ੁਦਾ ਸੇ ਜੁਦਾ ਹੋ ਗਯਾ

ਜਬ ਸੇ ਖ਼ੁਦਾ ਸੇ ਜੁਦਾ ਹੋ ਗਯਾ
ਬੰਦੇ ਤੂ ਖੁਦ ਹੀ ਖ਼ੁਦਾ ਹੋ ਗਯਾ

ਧਰਤੀ ਪੇ ਆਯਾ ਥਾ ਤੂ ਬਨਕੇ ਕਿਆ
ਥਾ ਕਿਆ ਤੂ ਅਬ ਕਿਆ ਸੇ ਕਿਆ ਹੋ ਗਯਾ

ਜ਼ੁਲਮੋ ਸਿਤਮ ਦੇਖ ਖਾਮੋਧ ਹੈ
ਯਾਂ ਇਨਸਾਨ ਤੂ ਬੇਜ਼ੁਬਾਂ ਹੋ ਗਯਾ

ਗਰੀਬੋਂ ਕੇ ਆਗੇ ਬਨੇ ਸ਼ੇਰ ਜੋ
ਅਮੀਰੋਂ ਕੇ ਆਗੇ ਗਧਾ ਹੋ ਗਯਾ

ਕੋਈ ਮਾਰੋ ਪਰਗਟ ਕੇ ਘੁਟਨੇ ਮੇਂ ਗੋਲੀ
ਯੇ ਉਠ ਕਰ ਹੈ ਫਿਰ ਸੇ ਖੜਾ ਹੋ ਗਯਾ

ਹਰਫ ਮੇਰੇ ਚੰਦ ਸਿੱਕਿਆਂ ਦੇ ਮੁਹਤਾਜ ਨਹੀਂ

ਸ਼ਾਯਰ ਨੇ ਅਹਿਸਾਸ ਪਰੋਏ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਚੁਣ ਚੁਣ ਕੇ ਅਲਫਾਜ਼ ਪਰੋਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇੇ
ਅਂੈਵੇਈ ਹੁੰਦੀ ਅੱਖਰਾ ਦੀ ਪਰਵਾਜ਼ ਨਹੀਂ

ਦੌਲਤ ਦੇ ਨਾਲ ਕਲਮ ਖਰੀਦਣ ਆਏ ਹੋ
ਹਰਫ ਮੇਰੇ ਚੰਦ ਸਿੱਕਿਆਂ ਦੇ ਮੁਹਤਾਜ ਨਹੀਂ

ਕਹਿੰਦੀ "What the F**K"

ਮੈਂ ਕਿਆ ਜੇ ਨਹੀਂ ਤੋੜ ਚੜੌਨੀ
ਆ ਫੜ ਮੂੰਦਰੀ ਚੱਕ
ਕਹਿੰਦੀ "What the F**K"

ਮੇਰੇ ਵਰਗਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਲਬ ਲੈ
ਜੇ ਮੇਰੇ ਤੇ ਸ਼ੱਕ
ਕਹਿੰਦੀ "What the F**K"

ਮੈਂ ਕਿਆ ਐਨੀ ਵੀ ਨਹੀ ਸੋਹਣੀ
ਚਾੜ੍ਹ ਕੇ ਅੱਗੋਂ ਨੱਕ
ਕਹਿੰਦੀ "What the F**K"

ਸੁਣ ਸੁਣ ਤੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕੁੜੀਏ
ਮੈਂ ਤਾਂ ਗਿਆ ਹਾਂ ਅੱਕ
ਕਹਿੰਦੀ ਜੈਲੀ "What the F**K"

ਗਾਲਾਂ ਗੂਲਾਂ ਕੱਡਣ ਲੱਗਿਆਂ
ਥੋੜਾ ਜਿਆ ਤਾਂ ਝੱਕ
ਕਹਿੰਦੀ "What the F**K"

ਜੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ
ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਰ ਚੁੰਨੀ ਨਾਲ ਢੱਕ
ਕਹਿੰਦੀ "What the F**K"

ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਜਾਨੂ ਸ਼ੇਰ ਸੁਣਾਵਾਂ
ਕਹਿੰਦੀ ਛੇਤੀ ਬਕ
ਫੇਰ ਮੈਂ ਵੀ ਕਹਿਤਾ
"What the F**K"

ਚਿੜੀਆਂ ਦਾ ਆਹਲਨਾ ਧਰੇਕ ਤੇ

ਕੀ ਕੀ ਹੈ ਕਮਾਇਆ ਤੇ ਕੀ ਹੱਥੋਂ ਹੈ ਗਵਾਇਆ
ਏਹੀ ਸੋਚੀ ਜਾਵਾਂ ਕੱਲਾ ਬੈਠਾ ਲੇਕ ਤੇ
ਯਾਦ ਬੜਾ ਔਂਦਾ ਏ ਜੀ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੀ ਜੋ
ਚਿੜੀਆਂ ਦਾ ਆਹਲਨਾ ਧਰੇਕ ਤੇ

ਘਰ ਜਿਹੜੀ ਮਿਲਦੀ ਸੀ ਪੱਕੀ ਤੇ ਪਕਾਈ
ਰੋਟੀ ਔਖੇ ਸੌਖੇ ਹੋਕੇ ਹੀ ਪਕਾਈ ਹੋਵੇਗੀ
ਘਰ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਸੋ ਜੋ ਰੋਜ਼ ਵੇਲੇ ਸਿਰ
ਰੋਟੀ ਟੈਮ ਨਾਲ ਖਾਈ ਕੇ ਨਾ ਖਾਈ ਹੋਵੇਗੀ
ਤਵੇਆਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਪਿਆ ਜਾਲਦਾ ਈ ਹੱਥ
ਅੱਮੀ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਔਣ ਦਿੰਦੀ ਸੇਕ ਤੇ
ਯਾਦ ਬੜਾ ਔਂਦਾ ਏ ਜੀ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੀ ਜੋ
ਚਿੜੀਆਂ ਦਾ ਆਹਲਨਾ ਧਰੇਕ ਤੇ

ਪੁੱਛਿਆ ਸੀ ਬਾਪੂ ਪੁੱਤਾ ਖੁਸ਼ ਹੈਂ ਕੇ ਨਹੀ
ਮੈਂ ਵੀ ਝੂਠੀ ਮੂਠੀ ਹਾਮੀ ਜਹੀ ਭਾਰੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ
ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਦਿਲਾਸੇ ਮੇਰੀ ਖੈਰ ਸੁਖ ਵਾਲੇ
ਝੂਠ ਬੋਲਦਾ ਸੀ ਅੰਦਰੋਂ ਮੈਂ ਡਰੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ
ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਆਸ ਬਾਪੂ ਕਰੂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ
ਮੇਰੇ ਉੱਤੋਂ ਉੱਤੋਂ ਹੱਸੇ ਹਾਸੇ ਫੇਕ ਤੇ
ਯਾਦ ਬੜਾ ਔਂਦਾ ਏ ਜੀ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੀ ਜੋ
ਚਿੜੀਆਂ ਦਾ ਆਹਲਨਾ ਧਰੇਕ ਤੇ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੀ ਗਲੀ ਸੇ ਗੁਜ਼ਰ ਜਾਏਗਾ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੀ ਗਲੀ ਸੇ ਗੁਜ਼ਰ ਜਾਏਗਾ
ਆਜ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹੈ ਤੂ, ਕਲ ਤੋ ਮਰ ਜਾਏਗਾ

ਦੋਜ਼ਖ-ਏ-ਇਸ਼ਕ਼ ਹੈ, ਜੰਨਤ-ਏ-ਮੌਤ ਹੈ
ਅਬ ਯੇ ਤੂ ਦੇਖਲੇ ਤੂ ਕਿਧਰ ਜਾਏਗਾ

ਤੂ ਭੀ ਜੈਲੀ ਕਿ ਤਰਹ ਕਾ ਲਗਤਾ ਮੁਝੇ
ਵੋ ਭੀ ਬਿਖਰਾ ਹੈ ਤੂ ਭੀ ਬਿਖਰ ਜਾਏਗਾ

ਸ਼ਹਿਰ-ਏ-ਫਰਿਸ਼ਤਾਂ ਸੇ ਖੁਦਾ ਫਿਰ ਖੁਦ ਅਚਾਨਕ ਆ ਗਿਆ
ਦਰਦਮੰਦੋਂ ਕੀ ਮਦਦ ਕੋ ਆਪ ਨਾਨਕ ਆ ਗਿਆ....

ਕੇ ਮੈਂ ਵੀ ਸ਼ਾਯਰ ਬਣ ਜਾਵਾਂ, ਤਰਕੀਬ ਲਗਾ ਦੇ ਐ ਮੌਲਾ
ਸਬ ਅੱਖਰ ਤੈਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤੇ, ਤਰਤੀਬ. ਲਗਾ ਦੇ ਐ ਮੌਲਾ

ਕਦੇ ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਨੂ ਜਾਨੂ ਜੀ ਕਦੇ ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਨੂ ਗੁਗੂ ਜੀ
ਕੇ ਰੱਬ ਹੀ ਜਾਣੇ ਯਾਰੀ ਸਾਡੀ ਕਿਤੋ ਤਕ ਇਹ ਪੁੱਗੂ ਜੀ  

Thanking a few Persons who are responsible for the Good or BAD in me

Thanking a few Persons who are responsible for the Good or BAD in me

ਕੁਜ ਇਨਸਾਨ ਹਵਾਵਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਸੰਘਣੇ ਰੁੱਖ ਦੀਆਂ ਛਾਵਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ.....for Tarlok Singh Judge Sir

ਅਨਪੜਿਆਂ ਲਈ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਓ ਗਿਆਨ ਜਹੇ
ਭਟਕਦੇਆਂ ਲਈ ਰਾਹਵਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ..........for Syed Asif Shahkar ji

ਸੱਚੇ ਸੁੱਚੇ ਪਾਕ ਖੁਦਾ ਦੇ ਵਾਂਗਰ ਜੋ
ਕੁਜ ਕੁ ਰਿਸ਼ਤੇ ਮਾਵਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ............for my dearest Gulshan Dayal ji

ਮੇਰੇ ਦੁੱਖ ਨੂ ਆਪਣਾ ਦੁੱਖ ਜੋ ਮੰਨਦੇ ਨੇ
ਕੁਜ ਹੀ ਸਾਕ ਭਰਾਵਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ .............for my younger brother Nishan Singh

ਲੋੜ ਪੈਣ ਤੇ ਬਿਨਾ ਬੁਲਾਏ ਹਾਜ਼ਰ ਜੀ
ਯਾਰ ਜੋ ਸੱਜੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ........for Narinder Singh Virk, Harwinder Singh Sidhu

ਮਤਲਬਖੋਰੀ ਜਿਸ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿਚ ਹੁੰਦੀ ਨਹੀ
ਕੁਜ ਓ ਰਿਸ਼ਤੇ ਗਾਵਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ...........for my sisters Avneet Caur, Nivedita Vashist n othrs

ਗਲਤ ਜੋ ਰਸਤੇ ਚਲਣੋਂ ਸਦਾ ਬਚੌਂਦੇ ਨੇ
ਕੁਜ ਇੱਕ ਯਾਰ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ....for my elder brother Dr. Ranjeet Virk

ਜਿੰਨਾ ਮਰਜ਼ੀ ਸਮਝੋ ਸਮਝ ਜਹੀ ਔਂਦੀ ਨਹੀ
ਕੁਜ ਇਨ੍ਸਾਨ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ..........for my frnd Kiranpreet Kaur...

ਕਹਿਣ ਨੂ ਸੱਕੇ ਅੰਦਰੋਂ ਧੋਖੇਬਾਜ਼ ਜਹੇ
ਕੁਜ ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਸਲਾਹਾਵਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ .......for few FB frnds..( cant write names)

ਚੰਗੀ ਮਾੜੀ ਦੇ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ ਨਾਲ ਸਦਾ
ਕੁਜ ਸੱਜਣ ਤਾਂ ਸਾਹਵਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ......for the one who loves me most ;)

ਜਿਸਮ ਕੀ ; ਰੂਹ ਵੀ ਨੋਚਣ ਤੱਕ ਜੋ ਪੁੱਜ ਜਾਂਦੇ
ਕੁਜ ਗਿਰਜਾਂ ਕੁਜ ਕਾਵਾਂ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ .........for a person who almost ended my career

REST WILL BE MENTIONED SOON :)