ਜਿਹਦਾ ਆਕੜਿਆ ਰਹੇ ਲੱਕ ਮਿਹਨਾਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਓਹੋ ਕਿਸੇ ਅੱਗੇ ਆਕੜ ਵਿਖੌਂਦੇ ਨਹੀ ਕਦੇ

ਜਿਹਦਾ ਆਕੜਿਆ ਰਹੇ ਲੱਕ ਮਿਹਨਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ
ਓਹੋ ਕਿਸੇ ਅੱਗੇ ਆਕੜ ਵਿਖੌਂਦੇ ਨਹੀ ਕਦੇ

ਜਿਹਨਾ ਤੰਗੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ ਉਮਰ ਗੁਜ਼ਾਰੀ
ਖਾਕੇ ਕਰਦੇ ਸ਼ੁਕਰ ਮਿਲੇ ਅੱਧੀ ਭਾਵੇਂ ਸਾਰੀ
ਜਿਹਨਾਂ ਰੋਟੀ ਟੁੱਕ ਖਾਣਾ ਹੋਵੇ ਕਰ ਕੇ ਦਿਹਾੜੀ
ਖੋਟਾ ਸਿੱਕਾ ਵੀ ਓਹ ਝੂਠ ਦਾ ਕਮੌਂਦੇ ਨਹੀ ਕਦੇ
ਜਿਹਦਾ ਆਕੜਿਆ ਰਹੇ ਲੱਕ ਮਿਹਨਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ
ਓਹੋ ਕਿਸੇ ਅੱਗੇ ਆਕੜ ਵਿਖੌਂਦੇ ਨਹੀ ਕਦੇ

ਜਿਹਦੇ ਚਾਵਾਂ ਨੂ ਸੀ ਖਾ ਗਈ ਗਰੀਬੀ ਵਾਲੀ ਜੋਕ
ਜਿਹਦੇ ਉੱਚੇ ਬੋਲਣੇ ਤੇ ਐਥੇ ਲੱਗੀ ਹੋਵੇ ਰੋਕ
ਜਿਹਦੀ ਇੱਜ਼ਤਾਂ ਦਾ ਲੌਂਦੇ ਹੋਣ ਮੁੱਲ ਭਲੇ ਲੋਕ
ਐਸੇ ਬੰਦੇ ਜੀ ਜ਼ਮੀਰ ਵੇਚ ਔਂਦੇ ਨਹੀ ਕਦੇ
ਜਿਹਦਾ ਆਕੜਿਆ ਰਹੇ ਲੱਕ ਮਿਹਨਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ
ਓਹੋ ਕਿਸੇ ਅੱਗੇ ਆਕੜ ਵਿਖੌਂਦੇ ਨਹੀ ਕਦੇ

ਜਿਹੜਾ ਜੈਲਦਾਰ ਵਾਂਗੂ ਹੋਵੇ ਜੱਮਿਆ ਗਰੀਬ
ਜਿਹਦੇ ਵਿਕ ਗਏ ਹੋਣ ਨਿੱਕੇ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨਸੀਬ
ਜਿਹਦੀ ਬੋਲਣੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੱਡੀ ਗਈ ਹੋਵੇ ਜੀਭ
ਐਸੇ ਬੰਦੇ ਮੌਤ ਤੋਂ ਵੀ ਘਬਰੌਂਦੇ ਨਹੀ ਕਦੇ
ਜਿਹਦਾ ਆਕੜਿਆ ਰਹੇ ਲੱਕ ਮਿਹਨਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ
ਓਹੋ ਕਿਸੇ ਅੱਗੇ ਆਕੜ ਵਿਖੌਂਦੇ ਨਹੀ ਕਦੇ .................... Zaildar Pargat Singh

ਤੇਰੇ ਹਰ ਗਮ ਵਿਚ ਮੈਂ ਹੋਵਾਂ ਮੇਰੀ ਹਰ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਚ ਤੂੰ ਹੋਵੇਂ

ਮੇਰੀ ਬਸ ਇੱਕ ਤਮੰਨਾ ਏ
ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਹੋਵੇਂ
ਤੇਰੇ ਹਰ ਗਮ ਵਿਚ ਮੈਂ ਹੋਵਾਂ
ਮੇਰੀ ਹਰ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਚ ਤੂੰ ਹੋਵੇਂ

ਮੈਂ ਰੱਬ ਤੋਂ ਏਹੀ ਮੰਗਦਾ ਹਾਂ
ਤੂੰ ਹੱਸਦੀ ਗੌਂਦੀ ਦਿੱਸਦੀ ਰਹੇਂ
ਮੈਂ ਵੀ ਕੋਠੇ ਤੇ ਚੜ੍ਹਦਾ ਰਹਾਂ
ਤੂੰ ਵੀ ਵਾਲ ਸੁਕੌਂਦੀ ਦਿੱਸਦੀ ਰਹੇਂ
ਤੇਰੀ ਹਰ ਅਰਦਾਸ ਚ ਮੈਂ ਹੋਵਾਂ
ਮੇਰੀ ਬੰਦਗੀ ਵਿਚ ਤੂੰ ਹੋਵੇਂ
ਮੇਰੀ ਬਸ ਇੱਕ ........

ਤੂੰ ਆਵੇਂ ਭਾਵੇਂ ਨਾ ਆਵੇਂ
ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਰੋਜ਼ ਹੀ ਔਂਦੀ ਰਹੇ
ਤੇਰੀ ਸੁੱਖ ਵਾਲੀ ਮੇਰੇ ਬੁਲ੍ਹਾਂ ਤੇ
ਫਰਿਯਾਦ ਰੋਜ਼ ਹੀ ਔਂਦੀ ਰਹੇ
ਤੇਰੀ ਦਿਲਲਗੀ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਹੋਵਾਂ
ਮੇਰੀ ਆਸ਼ਿਕੀ ਵਿਚ ਤੂੰ ਹੋਵੇਂ
ਮੇਰੀ ਬਸ ਇੱਕ ........


ਤੇਰਾ ਦਿਲ ਤੜਫੇ ਮੇਰੇ ਲਈ
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਤੇਰੇ ਲਈ ਤੜਫੇ
ਤੇਰਾ ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਅਲੀ ਧੜਕੇ
ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਧੜਕੇ ਤੇਰੇ ਲਈ
ਤੇਰੀ ਬੇਰੁਖੀ ਵਿਚ ਮੈਂ ਹੋਵਾਂ
ਮੇਰੀ ਬੇਬਸੀ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਹੋਵੇਂ
ਮੇਰੀ ਬਸ ਇੱਕ ........

ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਵਿਚ
ਕੁਜ ਐਸੀ ਹੱਦ ਤਕ ਖੋ ਜਾਵਾਂ
ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਵਰਗੀ ਹੋ ਜਾਵੇਂ
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਵਰਗਾ ਹੋ ਜਾਵਾਂ
ਤੇਰੇ ਭੋਲੇਪਨ ਵਿਚ ਮੈਂ ਹੋਵਾਂ
ਮੇਰੀ ਸਾਦਗੀ ਵਿਚ ਤੂੰ ਹੋਵੇਂ
ਮੇਰੀ ਬਸ ਇੱਕ ........

ਪਰਗਟ ਦੀ ਦਿਲੀ ਖੁਆਹਿਸ਼ ਹੈ
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜੀਣੇ ਮਰਨੇ ਦੀ
ਪਹਿਲਾਂ ਤੇਰਾ ਦਿਲ ਜਿੱਤਣ ਦੀ
ਫਿਰ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਦਿਲ ਹਰਨੇ ਦੀ
ਜਿੱਥੇ ਆਖਿਰੀ ਮੇਰਾ ਸਾਹ ਨਿਕਲੇ
ਉਸ ਸਰਜ਼ਮੀਂ ਤੇ ਤੂੰ ਹੋਵੇਂ
ਤੇਰੇ ਹਰ ਗਮ ਵਿਚ ਮੈਂ ਹੋਵਾਂ
ਮੇਰੀ ਹਰ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿਚ ਤੂੰ ਹੋਵੇਂ
 ਮੇਰੀ ਬਸ ਇੱਕ ........

ਮੈਨੂ ਵੀਜ਼ੇ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਪਣਾ ਪਿੰਡ ਪਿਆਰਾ ਏ

7 ਲੱਖ ਲਾਕੇ ਲੈ ਲਾਂ ਕਿੱਦਾਂ ਵੀਜ਼ਾ ਸਿਡਨੀ ਦਾ
ਅਜੇ ਕਰੌਣੈ ਬਾਪੂ ਦਾ ਆਪਰੇਸ਼ਨ ਕਿਡਨੀ ਦਾ
ਬਿਨ ਮੇਰੇ ਬੇਬੇ ਬਾਪੂ ਦਾ ਦੱਸ ਕੌਣ ਸਹਾਰਾ ਏ
ਮੈਨੂ ਵੀਜ਼ੇ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਪਣਾ ਪਿੰਡ ਪਿਆਰਾ ਏ

ਵੇਖਾਂ ਸੁਪਨੇ ਦੱਸ ਦੇ ਮੈਨੂ ਕਿੰਜ ਜਹਾਜ਼ਾਂ ਆਲੇ
ਅਜੇ ਤੇ ਸੁਪਨੇ ਔਂਦੇ ਨੇ ਬਸ ਮੂਲ ਬਿਆਜ਼ਾਂ ਆਲੇ
ਭੰਨ ਨਾ ਦੇ ਲੱਕ ਬਾਪੂ ਦਾ ਸਿਰ ਕਰਜ਼ਾ ਭਾਰਾ ਏ
ਮੈਨੂ ਵੀਜ਼ੇ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਪਣਾ ਪਿੰਡ ਪਿਆਰਾ ਏ

ਪਾਸਪੋਰਟ ਵੀ ਬਣਜੂਗਾ ਨਹੀ ਬਾਹਲੀ ਟੇਂਸ਼ਨ ਜੀ
ਪਰ ਲੱਗਣੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਬੇਬੇ ਦੀ ਪੇਂਸ਼ਨ ਜੀ
ਕੱਮ ਨਹੀ ਕਰਦਾ ਬੜਾ ਸਾਡਾ ਸਰਪੰਚ ਨਕਾਰਾ ਏ
ਮੈਨੂ ਵੀਜ਼ੇ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਪਣਾ ਪਿੰਡ ਪਿਆਰਾ ਏ

ਬਾਪੂ ਨੇ ਢਿੱਡ ਵੱਡ ਵੱਡ ਕੇ ਮੇਰੀਆਂ ਫੀਸਾਂ ਭਰੀਆਂ ਨੇ
ਘਰੋਂ ਤੁਰਨ ਲੱਗੇ ਦੇ ਬਸਤੇ ਵਿੱਚ ਅਸੀਸਾਂ ਭਰੀਆਂ ਨੇ
ਮੈਂ ਸੁੱਖ ਮੰਗਦਾਂ ਘਰਦਿਆਂ ਦੀ ਜਦ ਕੋਈ ਟੁੱਟਦਾ ਤਾਰਾ ਏ
ਮੈਨੂ ਵੀਜ਼ੇ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਪਣਾ ਪਿੰਡ ਪਿਆਰਾ ਏ

ਫਿਕਰ ਬੜਾ ਹੈ ਰਹਿੰਦਾ ਸਾਨੂ ਵੱਛੇ ਡੰਗਰ ਦਾ
ਸ਼ੁਕਰ ਮਨਾ ਕੇ ਛਕ ਲਈਦੈ ਜੀ ਫੁਲਕਾ ਲੰਗਰ ਦਾ
ਪਰਗਟ ਦਾ ਹੋ ਜਾਣਾ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਏ
ਮੈਨੂ ਵੀਜ਼ੇ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਪਣਾ ਪਿੰਡ ਪਿਆਰਾ ਏ

ਨਾ ਜੱਮੀ ਐਸੇ ਦੇਸ ਮਾਏ ਜਿੱਥੇ ਨਾਲ ਨਹੀ ਖੜਨਾ ਵੀਰਾਂ ਨੇ

ਜਿੱਥੇ ਛੱਤ ਤੇ ਕਰਜ਼ਾ ਭਾਰੀ ਦੱਸਿਆ ਲਿਫਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ਤੀਰਾਂ ਨੇ
ਜਿੱਥੇ ਥਾਲੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰੋਟੀ ਨਹੀਂ ਤੇ ਤਨ ਦੇ ਉੱਤੇ ਲੀਰਾਂ ਨੇ

ਜਿੱਥੇ ਰਾਂਝੇ ਕਰਨ ਦਿਹਾੜੀ ਜੀ ਤੇ ਗੋਹਾ ਚੁੱਕਦੀਆਂ ਹੀਰਾਂ ਨੇ
ਜਿੱਥੇ ਕੁੱਟ ਕੁੱਟ ਰੋੜੀ ਘਸ ਗਈਆਂ ਸਬ  ਹੱਥਾਂ ਦੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਨੇ

ਜਿੱਥੇ ਘਰ ਦੇ ਬੂਹੇ ਤੇ ਆਕੇ ਮੁਹ ਮੋੜ ਲਿਆ ਤਕਦੀਰਾਂ ਨੇ
ਜਿੱਥੇ ਅੱਗ ਕਿਸੇ ਚੁਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਕੀ ਮੰਗਣਾ ਫੇਰ ਫਕੀਰਾਂ ਨੇ

ਜਿੱਥੇ ਬੇਤਰਸੇ ਜਹੇ ਰਾਜੇ ਨੇ ਤੇ ਕੂਫਰ ਦੀਆਂ ਜਾਗੀਰਾਂ ਨੇ 
ਜਦ ਵੀ ਉੱਠੀਆਂ ਬਸ ਜ਼ੁਲਮ ਲਈ ਜਿੱਥੇ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ਮਸ਼ੀਰਾਂ ਨੇ

ਨਾ ਜੱਮੀ ਐਸੇ ਦੇਸ ਮਾਏ ਜਿੱਥੇ ਨਾਲ ਨਹੀ ਖੜਨਾ ਵੀਰਾਂ ਨੇ 
ਜਿੱਥੇ ਸਾਡੀ ਪੱਤ ਦਾ ਸਿੱਕਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲੌਣਾ ਮੁੱਲ ਅਮੀਰਾਂ ਨੇ ............. Zaildar Pargat Singh

ਖੁਦ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਕੁਜ ਐਦਾਂ ਗੱਲ ਕਰਦਾਂ ਜਿੱਦਾਂ ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਏ

ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੱਧਮ ਮੱਧਮ ਚੁਪਕੇ ਜਹੇ
ਅੱਲਾਹ ਜਿਵੇਂ ਫਕੀਰ ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਏ
ਖੁਦ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਕੁਜ ਐਦਾਂ ਗੱਲ ਕਰਦਾਂ
ਜਿੱਦਾਂ ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਏ

ਜਗ ਤੋਂ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਜਿਸਨੁ ਮਿਲ ਆਈ ਸੀ
ਛੱਲੇ ਬਦਲੇ ਜਿਸਨੂ ਤੂੰ ਦੇ ਦਿਲ ਆਈ ਸੀ
ਬਾਰੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਮੁੰਡਾ ਅੱਜ ਕੱਲ ਨੀ
ਬਸ ਤੇਰੀ ਤਸਵੀਰ ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਏ
ਖੁਦ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਕੁਜ ਐਦਾਂ ਗੱਲ ਕਰਦਾਂ
ਜਿੱਦਾਂ ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਏ

ਕਿਦਰੇ ਰੱਜਣ ਮੀਟੀ ਲੱਗੀ ਹਰ ਪਾਸੇ
ਕਿਦਰੇ ਰੋਟੀ ਟੁੱਕਰ ਬਿਨ ਖਾਲੀ ਕਾਸੇ
ਮੇਰੀ ਕਿਸਮਤ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਰੋਟੀ ਹੈ ਕੇ ਨਹੀਂ ?
ਭੁੱਖਾ ਜਿਓਂ ਤਕਦੀਰ ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਏ
ਖੁਦ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਕੁਜ ਐਦਾਂ ਗੱਲ ਕਰਦਾਂ
ਜਿੱਦਾਂ ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਏ

ਕਦੀ ਕਦੀ ਗੱਲ ਗੁੱਸੇ ਵਾਲੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ
ਹਿੱਮਤ ਵਾਲੀ ਜੁੱਸੇ ਵਾਲੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ
ਅੱਜ ਜਿਓਂਦਾ ਛੱਡਣਾ ਨਹੀ ਮੈਂ ਕੋਈ ਵੈਰੀ
ਨਲੂਆ ਜਿਓਂ ਸ਼ਮਸ਼ੀਰ ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਏ
ਖੁਦ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਕੁਜ ਐਦਾਂ ਗੱਲ ਕਰਦਾਂ
ਜਿੱਦਾਂ ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਏ

ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾਂ ਕਦੀ ਕਦੀ ਸੰਸਾਰ ਦੀਆਂ
ਕਦੀ ਕਦਾਈਂ ਮੈਂ ਔਕਾਤ ਤੋ ਬਾਹਰ ਦੀਆਂ
ਹੋਣੀ ਤੋਂ ਅਣਜਾਨ ਜਿਵੇ ਕਿਸੇ ਜੰਡ ਥੱਲੇ
ਬੈਠਾ ਮਿਰਜ਼ਾ ਤੀਰ ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਹੈ
ਖੁਦ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਕੁਜ ਐਦਾਂ ਗੱਲ ਕਰਦਾਂ
ਜਿੱਦਾਂ ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਏ

ਕਿੱਥੇ ਤੇਰਾ ਧਰਮ ਤੇ ਕਿਟੇਠੇ ਸਿੱਖ ਗਏ
ਕੁਜ ਆਪਣਿਆਂ ਕੁਜ ਗੈਰਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਵਿਕ ਗਏ
ਕੀ ਫਾਇਦਾ ਦੱਸ ਹੋਇਆ ਤੇਰੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦਾ
ਜੈਲੀ ਹਿੰਦ ਦੇ ਪੀਰ ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਏ
ਖੁਦ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਕੁਜ ਐਦਾਂ ਗੱਲ ਕਰਦਾਂ
ਜਿੱਦਾਂ ਰਾਂਝਾ ਹੀਰ ਨਾ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਏ

ਕਿਸੇ ਅੱਖ ਮਾਸ਼ੂਕ ਦੀ ਚੋਈ ਸੀ ਸੁਣਿਐ ਕੁਦਰਤ ਵੀ ਰੋਈ ਸੀ

ਕਿਸੇ ਅੱਖ ਮਾਸ਼ੂਕ ਦੀ ਚੋਈ ਸੀ
ਸੁਣਿਐ ਕੁਦਰਤ ਵੀ ਰੋਈ ਸੀ
ਤਾਂਹੀ ਕੱਲ ਬਾਰਿਸ਼ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਬੱਦਲ ਵਰ੍ਹਿਆ ਸੀ
ਸੁਣਿਐ ਕੱਲ ਇਸ਼ਕ ਮੁਹੱਲੇ ਕੋਈ ਆਸ਼ਿਕ ਮਰਿਆ ਸੀ

ਕੱਲ ਕਲੀ ਕਲੀ ਕੁਰਲਾਈ ਸੀ
ਹਵਾ ਹੌਸਲਾ ਦੇਣ ਲਈ ਆਈ ਸੀ
ਤੇ ਪੱਤਾ ਪੱਤਾ ਰੁੱਖਾਂ ਦਾ ਵੀ ਡਰਿਆ ਡਰਿਆ ਸੀ
ਸੁਣਿਐ ਕੱਲ ਇਸ਼ਕ ਮੁਹੱਲੇ ਕੋਈ ਆਸ਼ਿਕ ਮਰਿਆ ਸੀ

ਕਹਿੰਦੇ ਚੰਨ ਵੀ ਸੋਗ ਲਈ ਆਇਆ ਸੀ
ਤਾਰੇ ਵੀ ਨਾਲ ਲਿਆਇਆ ਸੀ
ਬੜਾ ਵੈਨ ਚਾਨਣੀ ਪਾਇਆ ਸੀ ਅਫਸੋਸ ਜਾ ਕਰਿਆ ਸੀ
ਸੁਣਿਐ ਕੱਲ ਇਸ਼ਕ ਮੁਹੱਲੇ ਕੋਈ ਆਸ਼ਿਕ ਮਰਿਆ ਸੀ

ਕੁਜ ਅਰਸ਼ੋਂ ਆਈਆਂ ਪਰੀਆਂ ਸਨ
ਜੋ ਸਬ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਸਨ
ਨੈਣਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗੀਆਂ ਝੜੀਆਂ ਸਨ ਮਨ ਡਾਹਡਾ ਭਰਿਆ ਸੀ
ਸੁਣਿਐ ਕੱਲ ਇਸ਼ਕ ਮੁਹੱਲੇ ਕੋਈ ਆਸ਼ਿਕ ਮਰਿਆ ਸੀ

ਪਹੁੰਚੀ ਚੀਕ ਬਹਿਸ਼ਤਾਂ ਤੀਕਣ
ਰੋਂਦਾ ਮੋਰ ਕੋਈ ਹੋਵੇ ਜੀਕਣ
ਮੈਨੂ ਸਮਝ ਨੀ ਆਈ ਕੀਕਣ ਓਹਨੇ ਇਹ ਦੁੱਖ ਜਰਿਆ ਸੀ
ਸੁਣਿਐ ਕੱਲ ਇਸ਼ਕ ਮੁਹੱਲੇ ਕੋਈ ਆਸ਼ਿਕ ਮਰਿਆ ਸੀ

ਰੋਂਦੇ ਇਸ਼ਕ ਗਲੀ ਦੇ ਕੁੱਤੇ
ਲੋਕੀਂ ਨਾਲ ਠਾਠ ਦੇ ਸੁੱਤੇ
ਤੂੰ ਕਿੰਜ ਜੈਲਦਾਰ ਦਿਲ ਉੱਤੇ ਐਡਾ ਪੱਥਰ ਧਰਿਆ ਸੀ
ਸੁਣਿਐ ਕੱਲ ਇਸ਼ਕ ਮੁਹੱਲੇ ਕੋਈ ਆਸ਼ਿਕ ਮਰਿਆ ਸੀ

ਸ਼ਇਰ ਦੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਕਈ ਤਾਂ ਬਿਜਲੀ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ

ਸ਼ਇਰ ਦੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਕਈ ਤਾਂ ਬਿਜਲੀ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਹਾਰੀ ਸਾਰੀ ਫੜ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਤਿਤਲੀ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ

ਭੋਲੇ ਭਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਰਗੇ, ਇਹ ਤੀਰਾਂ ਦੀਆਂ ਨੋਕਾਂ ਵਰਗੇ
ਦੋ ਕੁੜੀਆਂ ਦੀ ਰਲਕੇ ਪਾਈ ਕਿੱਕਲੀ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਹਾਰੀ ਸਾਰੀ ਫੜ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਤਿਤਲੀ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ

ਕੁਜ ਵੈਲੀ ਜਹੇ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਕੁਜ ਜੈਲੀ ਜਹੇ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਕਿਸੇ ਬੱਚੇ ਦੀ ਮੁਸਕਾਨ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਚੋਂ ਨਿਕਲੀ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਹਾਰੀ ਸਾਰੀ ਫੜ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਤਿਤਲੀ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ

ਇਹ ਕੋਮਲ ਹੁੰਦੇ ਕੱਚ ਜਹੇ ਤੇ ਡਾਹਡੇ ਹੁੰਦੇ ਸੱਚ ਜਹੇ
ਐਦਰ ਦੀ ਨਾ ਓਦਰ ਦੀ ਗੱਲ ਵਿਚਲੀ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਹਾਰੀ ਸਾਰੀ ਫੜ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਤਿਤਲੀ ਵਰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ

----ਕਬਿੱਤ - ਸਾਹਿਬ-ਏ-ਕਮਾਲ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ----

----ਕਬਿੱਤ - ਸਾਹਿਬ-ਏ-ਕਮਾਲ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ----

ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੈਸਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਰਾਜਾ ਨਾ ਹੋਇਆ ਨਾ ਹੋਣਾ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਮੇਂ ਜੀ
ਜਿੰਨੀ ਸਿਫਤ ਕਰਾਂ ਓਨੀ ਲੱਗੇ ਥੋੜੀ ਹੋਰ ਕੀ ਕੀ ਕਹਾਂ ਉਸਦੀ ਸ਼ਾਨ ਮੇਂ ਜੀ

ਐਸਾ ਦਾਨੀ ਜੀ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਲਬਣਾ ਨਹੀ ਭਾਵੇਂ ਢੂੰਡ ਲਓ ਕੁੱਲ ਜਹਾਨ ਮੇਂ ਜੀ
ਪੁੱਤਰ ਦਾਨ ਕੀਤੇ ਦੋ ਸਰਹਿਂਦ ਮੇਂ ਜੀ ਦੋ ਗੜ੍ਹੀ ਚਮਕੌਰ ਘਮਸਾਨ ਮੇਂ ਜੀ

ਐਸੀ ਜ਼ੁਲਮ ਦੇ ਟਾਕਰੇ ਲਈ ਤੇਗ ਕੱਡੀ ਮੁੜ ਕੇ ਫੇਰ ਨਾ ਪਾਈ ਮਿਆਨ ਮੇਂ ਜੀ
ਯੋਧਾ , ਸੂਰਮਾ, ਦਾਨੀ, ਸਿਦਕ, ਸਬਰ, ਸਿੱਖੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇ ਹੀ ਏਕ ਇਨਸਾਨ ਮੇਂ ਜੀ

ਨੱਚੇ ਵੈਰੀਆਂ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਕਾਲ ਬਣਕੇ ਐਸੀ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ ਓਸ ਕਿਰਪਾਨ ਮੇਂ ਜੀ
ਕਹਿੰਦਾ ਖਾਲਸੇ ਤੇ ਆਂਚ ਨਹੀ ਔਣ ਦੇਣੀ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਮੇਰੀ ਜਾਣ ਹੈ ਜਾਣ ਮੇਂ ਜੀ

ਜਿੰਨੇ ਜਿਸਮ ਓਹਦੇ ਤੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਹੋਏ ਓਨੇ ਤਾਰੇ ਨੀ ਹੋਣੇ ਅਸਮਾਨ ਮੇਂ ਜੀ
ਸੇਜ ਪੱਥਰਾਂ ਦੀ ਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਸੌਂ ਗਿਆ ਕਰਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਓ ਖੁੱਲੇ ਮੈਦਾਨ ਮੇਂ ਜੀ

ਜੈਲੀ ਰਚੇ ਕਬਿੱਤ ਕਲਗੀਧਰ ਜੀ ਦਾ ਰਜਬ ਅਲੀ ਨੂ ਰਖ ਕੇ ਧਿਆਨ ਮੇਂ ਜੀ
ਵਾਰਾਂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੀਆਂ ਜੁਗਾਂ ਤਾਈਂ ਗੌਂਦੇ ਰਹਿਣ ਗੇ ਢਾਡੀ ਦੀਵਾਨ ਮੇਂ ਜੀ

ਕੋਈ ਰਾਤੋਂ ਰਾਤ ਸਟਾਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ

ਜੇ ਯਾਰਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਤਾਂ ਐਡਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਧੱਕੇ ਖਾ ਖਾ ਅਕਲ ਹੈ ਔਂਦੀ
ਕੋਈ ਰਾਤੋਂ ਰਾਤ ਸਟਾਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ
ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਭਾਵੇਂ ਜਾਣ ਵੀ ਮੰਗ ਲੋ
ਧੋਖਾ ਮਗਰ ਸਹਾਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ
ਇੱਕ ਇੱਕ ਭਾਜੀ ਮੋੜੂੰਗਾ ਮੈਂ
ਮੈਥੋਂ ਰੱਖ ਉਧਾਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ
ਲੁੱਕ ਲੁੱਕ ਨੇ ਓਹ ਤੀਰ ਚਲੌਂਦੇ
ਸਾਥੋਂ ਪਿੱਠ ਤੇ ਵਾਰ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ
ਜੇ ਪੱਲੇ ਨਾ ਪੈਸਾ ਹੁੰਦਾ
ਤਾਂ ਐਨਾ ਸਤਕਾਰ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਦਿਲ ਨਾ ਦਿੰਦੇ ਤੈਨੂ ਸੱਜਣਾਂ
ਜੇ ਤੇਰੇ ਤੇ ਇਤਬਾਰ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਜੇ ਨਾ ਦੁਨੀਆ ਤਾਨੇ ਦਿੰਦੀ
ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਕਲਾਕਾਰ ਨਾ ਹੁੰਦਾ


ਜੇ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦਾ ਸੱਚ ਦੁਨੀਆ ਤੋਂ
ਤਾਂ ਖੌਰੇ ਸੰਸਾਰ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਰਾਵਣ ਵੀ ਖੌਰੇ ਬਚ ਹੀ ਜਾਂਦਾ
ਜੇ ਕੀਤਾ ਹੰਕਾਰ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਸਿੱਖ ਵੀ ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੁੱਕ ਜਾਣੇ ਸੀ
ਜੇ ਚੁੱਕਿਆ ਹਥਿਆਰ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਭਗਤ ਨੇ ਫਾਂਸੀ ਨਹੀ ਸੀ ਚੜ੍ਹਨਾ
ਜੇ ਗਾਂਧੀ ਜਿਆ ਗੱਦਾਰ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਕੀ ਅਡਵਾਇਰ ਤੋਂ ਬਦਲਾ ਲੈਂਦੇ
ਜੇ ਉਧਮ ਸਿੰਘ ਸਰਦਾਰ ਨਾ ਹੁੰਦਾ
ਕੌਣ ਸਰਾਭੇ ਦਾ ਨਾਂ ਲੈਂਦਾ
ਜੇ ਸ਼ਹੀਦ ਕਰਤਾਰ ਨਾ ਹੁੰਦਾ









 

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਮਨਾਈ ਲੋਹੜੀ

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਮਨਾਈ ਲੋਹੜੀ
ਲੱਕੜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਾਥੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ
ਅੱਗ ਦੁਆਲੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ
ਕੱਠੇ ਹੋਕੇ ਸਾਥੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ

ਸ਼ਹਿਰੀ ਮੈਸੇਜ ਭੇਜ ਰਹੇ ਨੇ
ਲੈਪਟੋਪ ਨੂ ਰੱਖ ਲੈਪ ਤੇ
ਫੇਸਬੁੱਕ ਤੇ ਵੀਚੈਟ ਤੇ
ਜੀਮੇਲ ਤੇ ਵਟਸੈਪ ਤੇ

ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਧੂਣੀ ਬਲਦੀ
ਸ਼ਹਿਰੀਂ ਬਲਦੇ ਹੀਟਰ ਜੀ
ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸੱਦੇ ਘੱਲਦੇ
ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿਚ ਟਵਿੱਟਰ ਜੀ

ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਤੰਗਾ ਉੱਡਣ
ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰੇਤਾ ਜੀ
ਜਿਸਨੇ ਕਰਨ ਦਿਹਾੜੀ ਜਾਣਾ
ਕੀ ਲੋਹੜੀ ਦਾ ਚੇਤਾ ਜੀ

ਕਿਦਰੇ ਲੋਹੜੀ ਲੱਖ ਕਰੋੜੀ
ਹੁੰਦੀ ਧੀਆਂ ਪੁੱਤਾਂ ਦੀ
ਕਿਸੇ ਗਰੀਬ ਦੀ ਧੀ ਨੂ ਕਿਦਰੇ
ਰਬੜ ਨੀ ਲਬਦੀ ਗੁੱਤਾਂ ਦੀ

ਇੱਕ ਲੋਹੜੀ ਜੋ ਅੱਗ ਦੁਆਲੇ
ਹੱਸਦੀ ਨੱਚਦੀ ਗੌਂਦੀ ਏ
ਇੱਕ ਜਿਹੜੀ ਅੱਗ ਬੁੱਝਣ ਮਗਰੋਂ
ਦਾਣੇ ਚੁੱਕਣ ਔਂਦੀ ਏ

ਇਸ ਲੋਹੜੀ ਆ ਜੈਲਦਾਰ ਵੇ
ਸੁੱਖ ਮੰਗ ਲਈਏ ਜੱਟਾਂ ਦੀ
ਕੱਮੀਆਂ , ਸੀਰੀਆਂ, ਹਾਲੀਆਂ ਦੀ ਤੇ
ਖੇਤਾਂ, ਪਹੀਆਂ, ਵੱਟਾਂ ਦੀ

ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਜੱਟ ਫਸਲਾਂ ਨੂ ਆਖੀ ਜਾਵੇ

ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਜੱਟ ਫਸਲਾਂ ਨੂ ਆਖੀ ਜਾਵੇ
ਕਿਤੇ ਨਾ ਗਰੀਬੀ ਵਿਚ ਲੰਘ ਇਹ ਵਿਸਾਖੀ ਜਾਵੇ
ਦੇਣਾਂ ਇਸ ਵਾਰੀਂ ਵੀ ਸਹਾਰਾ ਜੀ
ਕਰਜ਼ਾ ਉੱਤਰ ਜਾਵੇ ਸਾਰਾ ਜੀ

ਵੱਡੀ ਧੀ ਵਿਓਹਣੀ
ਇੱਕ ਮੱਝ ਹੈ ਲਿਓਣੀ
ਨਲਕੇ ਦੇ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਮੋਟਰ ਲਵੌਨੀ
ਇੱਕ ਕੋਠੇ ਉੱਤੇ ਛੱਤਣਾ ਚੁਬਾਰਾ ਜੀ
ਦੇਣਾਂ ਇਸ ਵਾਰੀਂ ਵੀ ਸਹਾਰਾ ਜੀ

ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ
ਨਾਲੇ ਘਰ ਦੀ ਲਪਾਈ
ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦਾ ਖਰਚ
ਨਾਲੇ ਖਾਦ ਤੇ ਦਵਾਈ
ਜਾਵੇ ਨਿਕਲ ਤੇ ਆ ਜਾਵੇ ਨਜ਼ਾਰਾ ਜੀ
ਦੇਣਾਂ ਇਸ ਵਾਰੀਂ ਵੀ ਸਹਾਰਾ ਜੀ

ਸਾਰਾ ਲਾਹਕੇ ਜੇ ਉਧਾਰ
ਪੈਸੇ ਬਚ ਜਾਣ ਚਾਰ
ਮੈਂ ਵੀ ਨੰਦਪੁਰ ਜਾਕੇ
ਦੇਵਾਂ ਸੁੱਖਣਾ ਉਤਾਰ
ਮੈਨੂ ਡੁੱਬਦੇ ਨੂ ਮਿਲਜੇ ਕਿਨਾਰਾ ਜੀ
ਦੇਣਾਂ ਇਸ ਵਾਰੀਂ ਵੀ ਸਹਾਰਾ ਜੀ .......... Zaildar Pargat Singh

ਬਾਣੀਆ ਤੁਰ ਪਿਆ ਹੱਟੀ ਨੂੰ , ਤੇ ਜੱਟ ਕਹੀ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ ਏ

ਡੋਲੂ ਟੰਗ ਕੇ ਹੈਂਡਲ ਉੱਤੇ
ਪੈਰ ਮਾਰਕੇ ਪੈੰਡਲ ਉੱਤੇ
ਚੜ ਗਿਆ ਏ ਜੱਟ ਸੈਕਲ ਉੱਤੇ
ਕੱਚੀ ਪਹੀ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ ਏ
ਬਾਣੀਆ ਤੁਰ ਪਿਆ ਹੱਟੀ ਨੂੰ
ਤੇ ਜੱਟ ਕਹੀ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ ਏ

ਜੱਟ ਲਈ ਰੋਟੀ ਸਾਗ ਜ਼ਰੂਰੀ
ਬਾਣੀਏ ਦੇ ਲਈ ਲਾਭ ਜ਼ਰੂਰੀ
ਜੱਟ ਨੂ ਘਾਟੇ ਵਾਧੇ ਦਾ ਨਹੀਂ
ਬਾਣੀਏ ਲਈ ਹਿਸਾਬ ਜ਼ਰੂਰੀ
ਜੱਟ ਨੂੰ ਫਿਕਰ ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ
ਬਾਣੀਆ ਲਾਲ ਬਹੀ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ ਏ
ਬਾਣੀਆ ਤੁਰ ਪਿਆ ਹੱਟੀ ਨੂੰ
ਤੇ ਜੱਟ ਕਹੀ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ ਏ

ਦੋ ਧੀਆਂ ਤੇ ਇੱਕ ਹੈ ਪੁੱਤਰ
ਕਰਜ਼ਾ ਵੀ ਹੁਣ ਜਾਊ ਉੱਤਰ
ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਦੇਈ ਜਾਂਦਾ
ਡੰਗਰ ਵੱਛਾ ਰੋਟੀ ਟੁੱਕਰ
ਬਾਣੀਆ ਚੱਬੇ ਬ੍ਰੈਡਾਂ ਨੂੰ
ਜੱਟ ਦੁਧ ਦਹੀ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ ਏ
ਬਾਣੀਆ ਤੁਰ ਪਿਆ ਹੱਟੀ ਨੂੰ
ਤੇ ਜੱਟ ਕਹੀ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ ਏ

ਮੈਂ ਕੀ ਲੈਣਾ ਮਹਿਲ ਬਣਾ ਕੇ
ਵਿੱਚ ਬਰਾਂਡੇ ਟੈਲ ਲੁਆਕੇ
ਸਿੱਧਾ ਸਾਦਾ ਘਰ ਛੱਤੂੰਗਾ
ਡੰਗਰਾਂ ਲਈ ਛਪਰੈਲ ਲੁਆ ਕੇ
ਪਿਛਲੇ ਹੜ੍ਹ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਪਈ ਸੀ
ਉਸ ਕੰਧ ਢਹੀ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ ਏ
ਬਾਣੀਆ ਤੁਰ ਪਿਆ ਹੱਟੀ ਨੂੰ
ਤੇ ਜੱਟ ਕਹੀ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ ਏ

ਭਾਵੇਂ ਸਿੱਖਿਆ ਕਰਨਾ ਸਬਰ ਜੱਟ ਨੇ
ਪਰ ਸਹਿਣਾ ਨਹੀਂ ਹੁਣ ਜਬਰ ਜੱਟ ਨੇ
ਮਾੜੀ ਅੱਖ ਕਿਸੇ ਜੇ ਰੱਖੀ
ਦੇਣੀ ਈ ਪੁੱਟ ਕਬਰ ਜੱਟ ਨੇ
ਛੱਡ ਕੇ ਵਿੰਗ ਵਲੇਵੇਂ ਓ
ਗੱਲ ਸਿੱਧੀ ਜਹੀ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ ਏ
ਬਾਣੀਆ ਤੁਰ ਪਿਆ ਹੱਟੀ ਨੂੰ
ਤੇ ਜੱਟ ਕਹੀ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ ਏ ............. Zaildar

ਕਿਤੇ ਇਸ਼ਕ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਆਵੀਂ ਨਾਂ

ਜਦੋਂ ਨਾਮ ਤੇਰਾ ਬੋਲਾਂ, ਸੱਜਣਾ ਸ਼ਰਮਾਵੀਂ ਨਾਂ
ਕਿਤੇ ਇਸ਼ਕ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਆਵੀਂ ਨਾਂ

ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਬਾਗਾਂ ਦਾ, ਤੂੰ ਐਸਾ ਫੁੱਲ ਸੱਜਣਾਂ
ਖੁਦ ਕੁਦਰਤ ਵੀ ਲੈ ਨਹੀਂ ਜਿਹਨੂ ਸਕਦੀ ਮੁੱਲ ਸੱਜਣਾਂ
ਲੱਖ ਮੌਸਮ ਬਦਲਣਗੇ, ਪਰ ਤੂੰ ਮੁਰਝਾਵੀਂ ਨਾਂ
ਕਿਤੇ ਇਸ਼ਕ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਆਵੀਂ ਨਾਂ

ਤੇਰੇ ਵੱਲ ਦੌੜ ਪਏ, ਭੌਰੇ ਫੁੱਲ ਛੱਡਕੇ ਨੀ
ਕੱਲ ਕਾਲਿਜ ਆਈ ਸੀ ਜਦ ਟੌਹਰ ਜਿਹਾ ਕੱਡਕੇ ਨੀ
ਫੁੱਲ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਜਾਣਗੇ ਬਾਗਾਂ ਵੱਲ ਜਾਵੀਂ ਨਾ
ਕਿਤੇ ਇਸ਼ਕ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਆਵੀਂ ਨਾਂ

ਮੈਂ ਸੁਣਿਐ ਕੱਲਾ ਬਹਿ, ਓਹ ਗਾਣੇ ਲਿਖਦਾ ਏ
ਕੁਜ ਸਮਝ ਨਾ ਔਂਦੀ ਕੀ ਰੱਬ ਜਾਣੇ ਲਿਖਦਾ ਏ
ਜਾ ਫੜ ਲ ਹੱਥ ਉਹਦਾ. ਮਗਰੋਂ ਪਛਤਾਵੀਂ ਨਾਂ
ਕਿਤੇ ਇਸ਼ਕ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਆਵੀਂ ਨਾਂ

ਬੜਾ ਜੈਲ ਦਾਰ ਚੰਦਰਾ, ਤੇਰੇ ਤੇ ਈ ਬਸ ਮਰਦਾ
ਪਰ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਤੈਨੂ ਦੱਸਣੇ ਤੋ ਹੈ ਡਰਦਾ
ਕਿਤੇ ਮਰ ਹੀ ਨਾ ਜਾਵੇ, ਤੂੰ ਮੁੱਖ ਪਰਤਾਵੀਂ ਨਾਂ
ਕਿਤੇ ਇਸ਼ਕ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਆਵੀਂ ਨਾਂ