ਕਵੀਸ਼ਰੀ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਬਾਬੂ ਰਜਬ ਅਲੀ ਤੋਂ ਪਰਭਾਵਤ ਅਤੇ ਓਹ੍ਨਾ ਨੂ ਸਮਰਪਤ ਮੇਰੀ ਇੱਕ ਕਾਵ ਰਚਨਾ

ਕੱਡੇ  ਪਕੜ ਬੁਖਾਰ  ਨੂ  ਗਰਦਨੋ ਜੀ
ਹੈ ਨਾ ਅਸਰ ਕੁਨੀਨ  ਦੀ  ਪਿੱਲ ਜੈਸਾ

ਕੋਈ ਖੂਫੀਆ  ਨਾ  ਸਹੇ ਦੇ ਬਿੱਲ ਨਾਲੋ
ਭੈੜਾ ਬਿੱਲ ਨਾ ਚਲਾਨ ਦੇ ਬਿੱਲ ਜੈਸਾ

ਮਿੱਠਾ  ਹੋਰ  ਨਾ ਹੋਵਣਾ ਸ਼ਹਿਦ  ਨਾਲੋਂ
ਕੌੜਾ  ਹੋਰ  ਨਾ  ਬੇਰ  ਦੀ  ਲਿੱਲ ਜੈਸਾ

ਨਾ  ਜੱਗ  ਤੇ  ਹੋਰ  ਨਿਸ਼ਾਨ   ਸੋਹਣਾ
ਗੋਰੀ ਗੱਲ੍ਹ ਤੇ  ਕਾਲੜੇ   ਤਿਲ  ਜੈਸਾ

ਢਾਈਆਂ ਕੋਹਾਂ ਤੋ ਕਰਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨਦੇਹੀ
ਕੀਹਨੇ  ਦੂਰ  ਤੋਂ  ਦੇਖਣਾ  ਇੱਲ  ਜੈਸਾ

ਖੱਦਰ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਸੋਹਣਾ ਨਾ ਹੋਰ ਮਿਲਣਾ
ਹੈ ਨਾ ਰੇਸ਼ਮ ਕੋਈ ਚੀਨ  ਦੀ  ਮਿੱਲ  ਜੈਸਾ

ਦੂਰੋਂ  ਬੱਝੇ  ਨਿਸ਼ਾਨਾ  ਜੀ  ਬੰਦੂਕ ਦਾ ਹੀ
ਲੱਗੇ ਨੇੜਿਓਂ ਨਾ ਇੱਟ, ਰੋੜੇ, ਡਿਲ ਜੈਸਾ

ਇਨਫ਼ਿਨੀਟੀ  ਨਾਲੋਂ  ਵਧ  ਕੋਈ  ਨਾ
ਅਤੇ   ਘੱਟ   ਨਾ   ਹੋਵਣਾ   ਨਿੱਲ  ਜੈਸਾ

ਡੂਂਗੀ  ਖਾਈ ਨਾ ਪੇਰੂ ਦੀ ਖਾਈ ਵਾਂਗਰ
ਨਾ ਕੋਈ ਉੱਚਾ ਹਿਮਾਲਿਆ ਹਿੱਲ ਜੈਸਾ

ਸੁੱਚਾ  ਨਾਮ  ਨਾ  ਨਾਨਕ ਤੋਂ ਹੋਰ ਕੋਈ
ਕੋਮਲ ਦਿਲ ਨਾ ਅਮੜੀ ਦੇ ਦਿਲ ਜੈਸਾ

ਸਿਹਤਮੰਦੀ ਨਾ ਸੁਬਹ ਦੀ ਸੈਰ ਨਾਲੋਂ
ਮਾੜਾ ਰੋਗ ਨਾ ਸੁਸਤੀ ਤੇ ਢਿੱਲ ਜੈਸਾ

"ਬਾਬੂ" ਦੀਆਂ ਪੈੜਾਂ ਤੇ ਪੈਰ ਧਰਦਾ
ਜੈਲੀ  ਭੁੱਜ  ਕੇ  ਹੋਵਣਾ ਖਿੱਲ ਜੈਸਾ

ਤੂੰ ਰਿਹਾ ਲਿਖਦਾ ਉਹੀ ਜੋ, ਕਲਮ ਲਿਖਵਾਉਂਦੀ ਰਹੀ

ਜਦ ਕਦੀ ਵੀ ਇਹ ਮਨੁੱਖਤਾ ਵੈਰ ਵਰਤਾਉਂਦੀ  ਰਹੀ
ਏ ਫਿਜ਼ਾ  ਸਾਰੇ  ਦੀ ਸਾਰੀ,  ਲਾਹਨਤਾਂ  ਪਾਉਂਦੀ  ਰਹੀ


ਹੱਥ ਜਦੋਂ ਵੀ ਪੱਤ ਤੇ ਪਾਇਆ, ਵਾਸਨਾ ਦਿਆਂ  ਲੋਭੀਆਂ
ਜਾਣ ਕੇ ਇੱਕ ਖਬਰ, ਦੁਨੀਆ, ਚਿੱਤ ਪਰਚਾਉਂਦੀ ਰਹੀ


ਖਿੜਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਜਦ,  ਕੋਈ  ਕਲੀ  ਮਸਲੀ ਗਈ
ਤੱਕ ਕੇ ਹੱਦ ਹੈਵਾਨਿਅਤ ਦੀ , ਸ਼ਾਖ ਕੁਰਲਾਉਂਦੀ ਰਹੀ


ਟੁੱਟ ਕੋਈ ਨੀਲਾ ਜਿਹਾ ਤਾਰਾ, ਆਣ ਡਿੱਗਾ ਧਰਮ ਤੇ
ਔਰ  ਸਰਕਾਰਾਂ  ਨੂ   ਉਸਦੀ,  ਰੋਸ਼ਨੀ  ਭਾਉਂਦੀ  ਰਹੀ


ਕੀ  ਮੇਰੀ  ਔਕਾਤ  ਹੈ,  ਕੀ   ਹੈ   ਮੇਰੀ  ਜੁੱਰਤ   ਭਲਾ
ਮੈਂ  ਰਿਹਾ ਲਿਖਦਾ ਉਹੀ ਜੋ,  ਕਲਮ ਲਿਖਵਾਉਂਦੀ ਰਹੀ

ਰੋਟੀ ਅੱਜ ਗਮਾਂ ਦੀ ਪਕਾਈ ਤੇਰੇ ਖਾਣ ਨੂ

ਹਉਕਿਆਂ ਦੇ ਆਟੇ ਨੂ ਮੈਂ ਹੰਜੁਆਂ ਚ ਗੁੰਨ ਕੇ
ਰੋਟੀ ਅੱਜ  ਗਮਾਂ  ਦੀ  ਪਕਾਈ ਤੇਰੇ ਖਾਣ ਨੂ

ਸਾਹਾਂ ਵਾਲੇ ਸੇਕ ਉੱਤੇ ਤਨ ਦੀ ਕੜਾਹੀ ਰੱਖ
ਦਿਲ ਦੀ ਮੈਂ ਰਿਨੰਣੀ  ਦਵਾਈ  ਤੇਰੇ  ਖਾਣ ਨੂ

ਸ਼ਿਵ ਦੀਆਂ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਟੁੱਟੀਆਂ ਪ੍ਰੀਤਾਂ ਵਿਚੋਂ
ਪੀੜਾਂ ਦੀ ਪਨੀਰੀ ਵੀ ਮਾਂਗਾਈ  ਤੇਰੇ  ਖਾਣ  ਨੂ

ਪੱਟ ਦਾ ਮੈਂ ਭੁੰਨ ਮਾਸ, ਸਬਜ਼ੀ ਬਨੌਣੀ ਖਾਸ
ਆਸਾਂ ਦੀ ਪਰਾਤ ਹੈ  ਸਜਾਈ  ਤੇਰੇ  ਖਾਣ ਨੂ

ਸਮੇਂ ਦੀ ਜੋ ਕਾੜ੍ਹਨੀ ਚ, ਹਿਜਰਾਂ ਦਾ ਦੁੱਧ ਤਪੇ
ਚਿਰਾਂ ਪਿੱਛੋਂ ਆਈ ਏ  ਮਲਾਈ  ਤੇਰੇ  ਖਾਣ  ਨੂ

ਕਾਲਜੇ ਦੀ ਰੱਤ ਨਾਲ, ਜ਼ਖਮਾਂ ਦੀ ਪੱਤ ਨਾਲ
ਵੇ  ਜੈਲਦਾਰਾ  ਨਜ਼ਮ  ਬਣਾਈ  ਤੇਰੇ  ਖਾਣ  ਨੂ

ਕੱਲ੍ਹ ਲਹਿੰਦੇ ਜੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚੋਂ ਲਾਸ਼ ਇੱਕ ਆਈ

ਇੱਕ ਲਾਸ਼ ਦੇ ਦੁਆਲੇ, ਪਿੰਡ ਹੋਇਆ ਸਾਰਾ ਕੱਠਾ
ਵਿਚ ਬੈਠੀ ਬੁੱਡੀ ਬੇਬੇ, ਰੋਂਦੀ ਪਈਐ ਮੱਠਾ ਮੱਠਾ
ਭੀੜ ਗੱਲਾਂ ਪਈ ਕਰੇ, ਕੈਸੀ ਅਜਬ ਕਹਾਣੀ
ਟਾਵਾਂ ਟਾਵਾਂ ਹੰਜੂ ਡਿੱਗੇ, ਅੱਖਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਚ ਪਾਣੀ
ਭੁਆ, ਮਾਸੀ, ਅਤੇ ਸੱਸ, ਗੋਡੇ ਮੁੱਡ ਬੈਠੀ ਤਾਈ
ਕੱਲ੍ਹ ਲਹਿੰਦੇ ਜੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚੋਂ ਲਾਸ਼ ਇੱਕ ਆਈ

ਮੁੰਡਾ ਭੇਜਿਆ ਸੀ ਫੌਜ ਵਿਚ ਕਰੂਗਾ ਕਮਾਈ
ਬੇਬੇ ਫੁੱਲੀ ਨਾ ਸਮਾਈ ਜਦੋ ਪਹਿਲੀ ਡਾਕ ਆਈ
ਕਹਿੰਦਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਅਫ੍ਸਰ ਕੱਮ ਹੈ ਖਸੂਸੀ
ਝੱਟ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਵੈਰਿਆਂ ਦੇ, ਕਰਨ ਜਾਸੂਸੀ
ਬੇਬੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਸਬਨੂ ਏ ਖਬਰ ਸੁਣਾਈ
ਕੱਲ੍ਹ ਲਹਿੰਦੇ ਜੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚੋਂ ਲਾਸ਼ ਇੱਕ ਆਈ

ਲਿਆ ਫੜ ਵੈਰਿਆਂ ਨੇ ਕਿਸਦੀ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਆ
ਓ ਫਖ਼ਰ ਨਾਲ ਕਹਿੰਦਾ ਮੈਂ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀ ਹਾਂ
ਕਹਿੰਦੇ ਹਿੰਦ ਵਾਸੀ ਏਂ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਦੇ
ਸਾਡੇ ਨੇਤਾ ਕਹਿੰਦੇ ਅਸੀਂ ਤਾ ਨੀ ਏਹ੍ਨੁ ਜਾਣਦੇ
ਕਰ ਲਿਆ ਕੈਦ ਨਾਲੇ ਸਜ਼ਾ ਮੌਤ ਦੀ ਸੁਣਾਈ
ਕੱਲ੍ਹ ਲਹਿੰਦੇ ਜੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚੋਂ ਲਾਸ਼ ਇੱਕ ਆਈ

ਪਤਾ ਲਗਿਆ ਤਾਂ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਗਲ ਫੈਲ ਗਈ
ਬੁੱਡੀ ਬੇਬੇ ਏਨੀ ਗੱਲ ਸੁਣਦੇ ਹੀ ਡਹਿਲ ਗਈ
ਬੁੱਡੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚੋਂ ਖੁੱਸਦਾ ਸਹਾਰਾ ਦਿੱਸਦਾ
ਸਰਕਾਰ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਹੈ ਕਸੂਰ ਕਿਸਦਾ
ਜਦ ਟੀਵੀ ਨੇ ਸੀ ਫਾਂਸੀ ਵਾਲੀ ਖਬਰ ਸੁਣਾਈ
ਕੱਲ੍ਹ ਲਹਿੰਦੇ ਜੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚੋਂ ਲਾਸ਼ ਇੱਕ ਆਈ

ਬੜੇ ਕੱਡੇ ਤਰਲੇ ਸੀ ਓਹ੍ਨਾ ਸਰਕਾਰ ਦੇ
ਪਰ ਦਿਸ੍ਦੇ ਸੀ ਸਬਨੂ ਕਰਮ ਹਾਰ੍ਦੇ
ਕਾਲਾ ਕੋਟ ਕਰ ਕੋਰਟ ਵਿਚ ਕੇਸ ਕਰਿਆ
ਗਹਿਣੇ ਗਹਿਣੇ ਰੱਖ, ਘਰ ਗਿਰਵੀ ਸੀ ਧਰਿਆ
ਕਿਸੇ ਜੱਜ ਨਾ ਵਕੀਲ ਕੋਲ ਹੋਈ ਸੁਣਵਾਈ
ਕੱਲ੍ਹ ਲਹਿੰਦੇ ਜੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚੋਂ ਲਾਸ਼ ਇੱਕ ਆਈ

ਭੈਣ ਵੇਖੇ ਰਖੜੀ ਦੇ ਵਾਲੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਨੂ
ਹੋਏ ਹਂਜੂਆ ਦੇ ਨਾਲ ਲੀੜੇ ਲਥਪਥ ਨੂ
ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੀ ਰੋਵੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂ ਬਾਹਾਂ ਵਿਚ ਭਰੀ
ਬੇਬੇ ਚੁਪਚਾਪ ਬੈਠੀ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਅਧਮਰੀ
ਐਸਾ ਵੇਖ ਕੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਕਾਈਨਾਤ ਕੁਰਲਾਈ
ਕੱਲ੍ਹ ਲਹਿੰਦੇ ਜੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚੋਂ ਲਾਸ਼ ਇੱਕ ਆਈ

ਨੀਤ ਕਾਲੀ , ਸਰਕਾਰੀ, ਕੱਪੜੇ ਸਫੈਦ ਨੇ
ਹਜੇ ਲੱਖਾਂ ਹੀ ਸਰਬਜੀਤ ਜੇਲੀਂ ਕੈਦ ਨੇ
ਕੋਠੇ ਚੜ ਰੌਲਾ ਪੌਂਦੇ ਦੇਸ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ
ਕੌਣ ਭਰੂ ਜੁਰਮਾਨਾ ਏਸ ਬਰਬਾਦੀ ਦਾ
ਜੈਲਦਾਰਾ ਲਿਖ ਲਿਖ ਜਾਵੇਂ ਵਰਕੇ ਮੁਕਾਈ
ਕੱਲ੍ਹ ਲਹਿੰਦੇ ਜੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚੋਂ ਲਾਸ਼ ਇੱਕ ਆਈ

ਜੀ ਕਰਦੈ ਪੁੱਛਾਂ ਰੱਬ ਨੂ ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਕੀ ਐ

ਜੇ ਕੋਈ ਕਰੇ ਸਵਾਲ ਖੁਦਾ ਉੱਤੇ ਤਾਂ ਹਰਜ਼ ਈ ਕਿ ਐ
ਜੀ ਕਰਦੈ ਪੁੱਛਾਂ ਰੱਬ ਨੂ ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਕੀ ਐ

ਕਾਹਤੋਂ ਕੁਖ ਦੇ ਵਿਚ ਓ ਮਰਦੀ ਹੈ
ਕਾਹਤੋਂ ਸੜਦੀ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕਰਦੀ ਹੈ
ਜੋ ਪਗ ਅਖੌਂਦੀ ਘਰ ਦੀ ਹੈ
ਕਾਹਤੋਂ ਦਾਜ ਦੀ ਭੇਟਾਂ ਚੜ੍ਹਦੀ ਹੈ
ਝੂਠੀ ਕੀਤੀ ਉਸਦੀ ਲਾਸ਼ ਤੇ ਹਮਦਰਦੀ ਕੀ ਹੈ
ਜੀ ਕਰਦੈ ਪੁੱਛਾਂ ਰੱਬ ਨੂ ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਕੀ ਐ

ਕਿਤੇ ਸੋਕੇ ਦੇ ਵਿਚ ਸੁੱਕਦਾ ਹੈ
ਕਿਤੇ ਹੜ ਦੇ ਵਿਚ ਡੁੱਬ ਮੁੱਕਦਾ ਹੈ
ਕਹਿੰਦੇ ਕਰਜ਼ਾ ਲੈ ਕੇ ਲੁੱਕਦਾ ਹੈ
ਖੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਘਰ ਢੁੱਕਦਾ ਹੈ
ਫਿਰ ਕਰਜ਼ਾ ਮਾਫੀ ਕਰਨ ਦੀ ਦਿੱਤੀ ਅਰਜ਼ੀ ਕੀ ਐ
ਜੀ ਕਰਦੈ ਪੁੱਛਾਂ ਰੱਬ ਨੂ ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਕੀ ਐ

ਘਰ ਦਾ ਹੀ ਕਰਦਾ ਚੋਰੀ ਹੈ
ਹਰ ਤਾਂ ਤੇ ਰਿਸ਼ਵਤਖੋਰੀ ਹੈ
ਅੰਨੇ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਡੋਰੀ ਹੈ
ਜੈਲੀ ਨੂ ਅਕਲ ਵੀ ਥੋੜੀ ਹੈ
ਆਵੇ ਸਮਝ ਨਾ ਕੀ  ਅਸਲ ਹੈ ਤੇ ਫਰਜ਼ੀ ਕਿ ਹੈ
ਜੀ ਕਰਦੈ ਪੁੱਛਾਂ ਰੱਬ ਨੂ ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਕੀ ਐ

ਇਸ ਬਹਾਨੇ ਸੇ

ਐ ਜੁਦਾਈ, ਰੋਕ ਨਾ, ਮੁਝੇ ਅਸ਼੍ਕ ਖਾਨੇ ਸੇ,
ਗਮ ਭੀ ਤੋ ਪਰਖੇ ਜਾਏਂਗੇ ਇਸ ਬਹਾਨੇ ਸੇ

ਦੂਰ ਹੂੰ ਤੁਝਸੇ, ਮਗਰ ਸ਼ਿਕਵਾ ਨਹੀ ਕਰਨਾ,
ਕੇ ਹਮ ਭੀ ਤੋ ਪਰਖੇ ਜਾਏਂਗੇ ਇਸ ਬਹਾਨੇ ਸੇ

ਵੋ ਕਹੇਂ ਹਰਦਮ, ਮੇਰੇ ਦਮ ਦਮ ਮੇ ਤੂੰ ਹੀ ਹੈ,
ਵੋ ਦਮ ਭੀ ਤੋ ਪਰਖੇ ਜਾਏਂਗੇ ਇਸ ਬਹਾਨੇ ਸੇ

ਯੇ ਬਾਰੂਦ-ਏ-ਹੁਸ੍ਨ ਕਿਤਨਾ ਜਾਨਲੇਵਾ ਹੈ,
ਵੋ ਬਮ ਬੀ ਤੋ ਪਰਖੇ ਜਾਏਂਗੇ ਇਸ ਬਹਾਨੇ ਸੇ

ਦੇਖ ਲੂਂਗਾ ਤੂ ਭੀ ਕਿਤਨੇ  ਜ਼ਖਮ ਦੇਤਾ ਹੈ,
ਮਰਹਮ ਭੀ ਤੋ ਪਰਖੇ ਜਾਏਂਗੇ ਇਸ ਬਹਾਨੇ ਸੇ .... ਜ਼ੈਲਦਾਰ ਪਰਗਟ ਸਿੰਘ 


है जुदाई, रोक ना, मुझे अश्क खाने से,
गम भी तो परखे जाएँगे इस बहाने से

दूर हूँ तुझसे, मगर शिकवा नही करना,
के हम भी तो परखे जाएँगे इस बहाने से

वो कहते थे हरदम, मेरे दम दम मे तूँ ही है,
वो दम भी तो परखे जाएँगे इस बहाने से

हुस्न का बारूद कितना जानलेवा है,
वो बम बी तो परखे जाएँगे इस बहाने से

मैं भी देखूं, तूँ और कितने ज़ख़्म देता है, .
मरहम भी तो परखे जाएँगे इस बहाने से......जैलदार

ਜਲ ਰਹੀ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ

ਆਪਣੇ  ਹੀ  ਰਹਮੋ  ਕਰਮ ਤੇ ਪਲ ਰਹੀ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
ਸਰ੍ਦ ਰਾਤਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਕਾਹਤੋਂ ਜਲ ਰਹੀ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ


ਅਕ੍ਸ  ਆਪਣੇ ਨੂ ਪੱਗਰਦੇ  ਹੋਏ  ਸੀ ਮੈਂ  ਵੇਖਿਆ
ਮੌਤ ਦੇ ਸਾਂਚੇ ਦੇ ਵਿਚ ਹੁਣ ਢਲ ਰਹੀ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ


ਇੱਕ ਨਜ਼ਰ ਮੇਰੇ ਤੇ ਪਾਕੇ, ਮੈਨੂ ਮੈਥੋਂ ਖੋ ਲਿਆ, ਹੁਣ
ਮੈਨੂ, ਮੇਰਾ  ਕਹਿਣ  ਤੋਂ  ਵੀ  ਟਲ ਰਹੀ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ


ਨਾ ਕੋਈ ਰਸਤਾ ਦਿਸੇਂਦਾ , ਨਾ ਕੋਈ ਮੰਜ਼ਿਲ ਕਿਤੇ
ਖਬਰੇ  ਕੈਸੇ  ਕਾਰਵਾਂ  ਵਿਚ  ਰਲ ਰਹੀ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ


ਦੇ ਸਜ਼ਾ-ਏ-ਮੌਤ ਮੈਨੂ, ਨਾਲ ਗੈਰਾਂ ਹੱਸ ਰਹੀ, ਤੇ
"ਹਾਲ ਕੀ ਤੇਰਾ"  ਸੁਨੇਹਾ  ਘੱਲ ਰਹੀ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ


ਕੀ ਦੱਸਾਂ, ਕਿਸ ਹਾਲ ਵਿਚ ਹਾਂ, ਕੀ ਮੇਰੇ ਤੇ ਬੀਤਦੀ
ਚਲ ਰਹੀ,ਬਸ ਚਲ ਰਹੀ,ਬਸ ਚਲ ਰਹੀ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ

http://www.sanjhapunjab.net/home/2011/06/zaildar/#comment-8795

http://www.sanjhapunjab.net/home/2011/06/zaildar/#comment-8795

ਮੈਨੂ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਤਾਂ ਸਖਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ

ਪਾਤਾ ਕਾਨਵੇਂਟ ਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਧੀਆ
ਖੇਲ ਕੂਦ ਦੀ ਵੀ ਸਿਖਲਾਈ ਵਧੀਆ
ਜ਼ਰਾ ਬਾਤ ਕੋਈ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸੁਣਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ
ਮੈਨੂ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਤਾਂ ਸਖਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ

ਏਥੇ ਬੋਲਦੇ ਗ੍ਰੇਜੀ ਸਾਰੇ ਵੇਰੀ ਲਾਉਡ ਐ
ਜੇ ਮੈਂ ਬੋਲਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਿੰਦੇ ਨਾਟ ਅਲਾਉਡ ਐ
ਥੋੜਾ ਤਰਸ ਤੇ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਖਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ
ਮੈਨੂ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਤਾਂ ਸਖਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ

ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਕਿਓਂ ਹਰਿੰਦਰ ਤੋ ਹੈਰੀ ਕਰਤਾ
ਮੇਰਾ ਵਿਰਸਾ ਹੀ ਕਾਹਤੋਂ ਮੇਰਾ ਵੈਰੀ ਕਰਤਾ
ਮੇਰੀ ਆਤਮਾ ਨੂ ਮਰ੍ਨੋ ਬਚਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ
ਮੈਨੂ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਤਾਂ ਸਖਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ

ਏ ਮੈਂ ਜਾਣਦਾਂ ਕੇ ਏ ਬੀ ਸੀ ਡੀ ਪੜ੍ਹਨੀ ਜਰੂਰੀ
ਪਰ ਭੁੱਲਾਂ ਮੈਂ ਪੰਜਾਬੀ ਐਸੀ ਕਿਹੜੀ ਮਜਬੂਰੀ
ਐਡਾ ਵੱਡਾ ਮੈਂਥੋਂ ਪਾਪ ਨਾ ਕਰਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ
ਮੈਨੂ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਤਾਂ ਸਖਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ

ਰਹਿੰਦੇ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਘਰ ਵੀ ਗ੍ਰੇਜੀ ਬੋਲਦੇ
ਪੱਤ ਪਾਕ ਜਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਪੈਰਾਂ ਚ ਰੋਲ੍ਦੇ
ਗਿਆ ਵਿਰਸਾ ਗੁਆਚ ਦੱਸ ਪਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ
ਮੈਨੂ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਤਾਂ ਸਖਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ


ਮੇਰੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਾਲੇ ਆੜੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਤੇ ਹੱਸਦੇ
ਨਿੱਤ ਨਵੀਆਂ ਅਖਾਣਾਂ ਮੈਨੂ ਆਣ ਦਸਦੇ
ਇੱਕ ਦਾ ਤਾਂ ਮਤਲਬ ਸਮਝਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ
ਮੈਨੂ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਤਾਂ ਸਖਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ

ਝੋਨਾ, ਕਣਕ, ਪ੍ਰਾਲੀ ਅਤੇ ਖਾਦ ਕਿਹ੍ਨੁ ਕਹਿੰਦੇ
ਗੋਹੇ, ਪਾਥੀਆਂ ਤੇ ਡੈਡੀ ਜੀ ਕਮਾਦ ਕਿਹ੍ਨੁ ਕਹਿੰਦੇ
ਉੜੇ ਆੜੇ ਦੀ ਪਛਾਣ ਤਾਂ ਕਰਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ
ਮੈਨੂ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਤਾਂ ਸਖਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ

ਹੋਊ ਫੇਰ ਕਿ ਜੇ ਸਬ ਪੇਂਡੂ ਕਹਿ ਬੁਲੌਣਗੇ
ਪੇਂਡੂਆਂ ਦੇ ਜਾਏ ਹੀ ਤਾਂ ਪੇਂਡੂ ਅਖਵਾਉਣਗੇ
ਮੈਨੂ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਸਹਿਰੀ ਨਾ ਬਣਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ
ਮੈਨੂ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਤਾਂ ਸਖਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ

ਮੈਂ ਵੀ ਵੱਡਾ ਹੋਕੇ ਲਿਖੂੰਗਾ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਗੀਤ
ਵੇਖੋ ਨੈਨੇਵਾਲ ਵਾਲਾ ਜਿੱਦਾਂ ਲਿਖੇ ਪ੍ਰੇਮਜੀਤ
ਏਹੋ ਰੀਝ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਪੁਗਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ
ਮੈਨੂ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਤਾਂ ਸਖਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ

ਮੈਨੂ ਦੇ ਦਿਓ ਲਿਆ ਕੇ ਜੀ "ਮਾਂ ਬੋਲੀ" ਵਾਲਾ ਕੈਦਾ
ਏ ਬੀ ਸੀ ਡੀ ਵਿਚ ਦਿਸ੍ਦਾ ਨੀ ਬਹੁਤਾ ਮੈਨੂ ਫੈਦਾ
ਮੰਗ ਜ਼ੈਲਦਾਰ ਦੀ ਨਾ ਠੁਕਰਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ
ਮੈਨੂ ਥੋੜੀ ਜਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਤਾਂ ਸਖਾਯੋ ਡੈਡੀ ਜੀ

ਆਪਣੀ ਹੀ ਆਵਾਜ਼

ਚਾਹਿਆ  ਹਵਾਵਾਂ  ਨੇ  ਵੀ  ਰੁਖ ਮੇਰੇ ਨੂ  ਮੋੜਨਾ, ਪਰ
ਕੀ ਕਰਾਂ ਇਹ ਜਿਸ੍ਮ ਹੀ ਹੁਣ ਹੋ ਗਿਆ ਪੱਥਰ ਜਿਹਾ

ਕਿਸ  ਤਰਾਂ  ਤੈਨੂ  ਪੁਕਾਰਾਂ  ਬਸਤੀ-ਏ-ਵੀਰਾਨ ਵਿਚ
ਆਪਣੀ ਹੀ ਆਵਾਜ਼ ਤੋ ਹੁਣ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਹੈ ਡਰ ਜਿਹਾ

ਕਾਨਿਆਂ ਦਾ ਕੋਠੜਾ, ਓਹਦੇ ਵਿਚ ਤੇਰੀ ਤਸਵੀਰ ਇੱਕ
ਖੰਡਹਰ ਮੇਰੇ ਇਸ਼ਕੇ ਦਾ, ਮੈਨੂ ਦਿੱਸ ਰਿਹੈ ਮੰਦਰ ਜਿਹਾ

ਮੁੱਖ ਜਿਹਨੇ ਸੀ ਮੋੜਿਆ, ਨਾ ਪਰਤਕੇ ਸੀ ਵੇਖਿਆ
ਨਜ਼ਰਾਂ ਸਾਹਵੇਂ ਜਾਪ੍ਦੈ ਮੈਨੂ ਅੱਜ ਵੀ ਓ ਹਾਜ਼ਰ ਜਿਹਾ

ਹੱਥ ਦੇ ਵਿਚ ਮੈਂ ਪਕੜ ਦੀਵਾ, ਲਬ ਰਿਹਾਂ ਹਾਂ ਰੋਸ਼ਨੀ
ਆਸ ਦੀ ਧੁੰਦਲੀ ਕਿਰਨ ਵਿਚ ਦਿੱਸ ਰਿਹੈ ਦਿਲਬਰ ਜਿਹਾ