ਹੱਥੀਂ ਪੁੱਤਾਂ ਨੂ ਸਵਾ ਕੇ ਰਹਿੰਦੀ ਜਾਗਦੀ ਜੋ ਅੱਮੀ
ਅੱਜ ਸਦਾ ਦੇ ਲਈ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਪੈ ਗਈ ਕਿਓਂ ਲੱਮੀ
ਡਿੱਗ ਜਾਂਦਾ ਓਹ ਮਕਾਨ ਜਿਹਦੀ ਢੱਠ ਜਾਵੇ ਥੱਮੀ
ਮਾਵਾਂ ਪੁਤਾਂ ਕੋਲੋਂ ਖੋਹ ਲੈਂਦੀ ਮੌਤ ਇਹ ਨਿਕੱਮੀ
ਹੱਥੀਂ ਡੋਲੀ ਚਾੜ੍ਹ ਜਾਂਦੀ ਜਿਹੜੀ ਧੀ ਸੀ ਇੱਕ ਜੱਮੀ
ਬੈਠੀ ਪੈਰਾਂ ਕੋਲੇ ਰੋਂਦੀ ਏ ਬੇਹੋਸ਼ ਜਹੀ ਪੱਮੀ
ਅੱਜ ਸਦਾ ਦੇ ਲਈ ਮੰਜੇ ਉੱਤੇ ਪੈ ਗਈ ਕਿਓਂ ਲੱਮੀ
ਡਿੱਗ ਜਾਂਦਾ ਓਹ ਮਕਾਨ ਜਿਹਦੀ ਢੱਠ ਜਾਵੇ ਥੱਮੀ
ਮਾਵਾਂ ਪੁਤਾਂ ਕੋਲੋਂ ਖੋਹ ਲੈਂਦੀ ਮੌਤ ਇਹ ਨਿਕੱਮੀ
ਹੱਥੀਂ ਡੋਲੀ ਚਾੜ੍ਹ ਜਾਂਦੀ ਜਿਹੜੀ ਧੀ ਸੀ ਇੱਕ ਜੱਮੀ
ਬੈਠੀ ਪੈਰਾਂ ਕੋਲੇ ਰੋਂਦੀ ਏ ਬੇਹੋਸ਼ ਜਹੀ ਪੱਮੀ
No comments:
Post a Comment