ਘੋੜਾ ਸਾਡਾ ਪੈਂਚਰ ਨੀ ਤੇ ਸੈਕਲ ਖੜਾ ਤਿਹਾਇਆ ਨੀ
ਟੂੰਡੇ ਮੁੱਕੇ ਮਾਰ ਮਾਰ ਕੇ ਲੰਗੜਾ ਬਹੁਤ ਭਜਾਇਆ ਨੀ
ਗੰਜਾ ਕੰਘੀ ਕਰਦਾ ਤੱਕਿਆ ਅੰਨ੍ਹੇ ਸੂਰਮਾ ਪਾਇਆ ਨੀ
ਗੂੰਗਾ ਹੇਕਾਂ ਉਚੀਆਂ ਲਾਕੇ ਬੋਲੇ ਤਾਈਂ ਸੁਣਾਇਆ ਨੀ
ਹੇਕ ਸੁਣੀ ਗੂੰਗੇ ਦੀ ਲੰਗੜਾ ਭੱਜਿਆ ਭੱਜਿਆ ਆਇਆ ਨੀ
ਕੋਰੇ ਸਫੇ ਤੋਂ ਪੜ੍ਹ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਸੀ ਗਾਣਾ ਲੱਮਾ ਗਾਇਆ ਨੀ
ਪਾਗਲਖਾਨਿਓਂ ਆ ਕੇ ਪਾਗਲਾਂ ਬਾਹਲਾ ਮਗਜ਼ ਖਪਾਇਆ ਨੀ
ਸ਼ੇਰ ਬਣ ਗਿਆ ਵੇਹੰਦੇ ਵੇਹੰਦੇ ਓਹ ਕਾਂਟੋ ਦਾ ਜਾਇਆ ਨੀ
ਬੋਤੇ ਤੋਂ ਉੱਤਰਨ ਲੱਗੀ ਨੇ ਚੈਨ ਚ ਪੈਰ ਫਸਾਇਆ ਨੀ
ਅਕਲਾਂ ਨੂ ਲਾ ਲਾ ਕੇ ਤੜਕਾ ਚਮਚੇ ਨਾਲ ਖੁਆਇਆ ਨੀ
ਡੰਗਰਾਂ ਵਾਂਗੂ ਬੰਦਾ ਬਣਜਾ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂ ਸਮਝਾਇਆ ਨੀ
ਬਾਰੀਂ ਬਰਸੀ ਖਟਣ ਗਏ ਦਾ ਰੱਜ ਕੇ ਮਾੰਜਾ ਲਾਹਿਆ ਨੀ
ਸੂਰਜ ਨਾਲ ਜੀ ਮੁੜਕਾ ਪੂੰਜੇ ਸਾਡਾ ਆਪਣਾ ਤਾਇਆ ਨੀ
ਜੈਲੀ ਨੇ ਅੱਜ ਬੇਮਤਲਬ ਦਾ ਲਿਖ ਲਿਖ ਕੇ ਗਾਹ ਪਾਇਆ ਨੀ
No comments:
Post a Comment