ਹਰ ਗਲੀ ਚ ਇੱਕ ਮਸਜਿਦ ਤੇ ਇੱਕ ਮੰਦਰ ਕਿਓਂ ਹੈ
ਹਰ ਇੱਕ ਸਰ ਤੇ ਜ਼ਖਮ ਹਰ ਹੱਥ ਚ ਪੱਥਰ ਕਿਓਂ ਹੈ
ਕਿ ਸਬ ਜਾਣਦੇ ਨੇ ਹਰ ਜ਼ੱਰੇ ਵਿਚ ਖੁਦ ਖੁਦਾ ਵਸਦੈ
ਕਿ ਹਰ ਜ਼ੱਰੇ ਚ ਫਿਰ ਇਹ ਖੌਫ ਦਾ ਮੰਜ਼ਰ ਕਿਓਂ ਹੈ
ਜੀ ਮੇਰੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਤੇ ਕਸਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਨਹੀ ਛੱਡੀ
ਕਿ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਹੱਥ ਚ ਵੀ ਖੰਜਰ ਕਿਓਂ ਹੈ
ਜੀ ਮੈਂ ਤਾਂ ਇਸ਼੍ਕ਼ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ ਕਦੀ ਨਹੀ ਪੈਰ ਧਰਿਆ
ਕਿ ਫਿਰ ਵੀ ਕਸਕ ਜਹੀ ਪੈਂਦੀ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਕਿਓਂ ਹੈ
ਮਰਨਾ ਤੂੰ ਵੀ ਇੱਕ ਦਿਨ ਹੈ ਤੇਰਾ ਵੀ ਅੰਤ ਔਣਾ ਹੈ
ਖਾਮਖਾਂ ਬਣ ਰਿਹਾ ਜੈਲੀ ਤੂੰ ਸਿਕੰਦਰ ਕਿਓ ਹੈ
No comments:
Post a Comment