ਵਸਲ ਦੀ ਰਾਤੀਂ ਸਨਮ ਜੱਦ ਹੱਥ ਸੀ ਛੁੜਵਾ ਗਏ
ਦੁੱਖ ਮੇਰੇ ਵੰਡੌਣ ਦੇ ਲਈ ਚੰਨ ਤਾਰੇ ਆ ਗਏ
ਬਦਲੀਆਂ ਅਥਰੂ ਸੀ ਪੂੰਝੇ, ਤੇ ਹਵਾ ਸੁਣਦੀ ਰਹੀ
ਕੁਜ ਕੁ ਦੁਖੜੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚੋਂ ਕੁਜ ਅੱਖੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਆ ਗਏ
ਯਾਰ ਦੇ ਢਾਏ ਤਸ਼ੱਦੱਦ ਦੀ ਜਦੋ ਮੈਂ ਗੱਲ ਦੱਸੀ
ਰਾਤ ਦੀ ਰਾਣੀ ਦੇ ਫੁੱਲ ਵੀ ਸੁਣ ਕੇ ਨੀਵੀ ਪਾ ਗਏ
ਆਸ਼ਿਕ਼ਾਂ ਨੂ ਬੇਵਫਾਈਆਂ ਮੁੱਡ ਤੋਂ ਹੀ ਨਸੀਬ ਨੇ
ਜੁਗਨੂਆਂ ਦੇ ਟੋਲੇ ਵੀ ਗੱਲ ਕੰਨ ਚ ਸਮਝਾ ਗਏ
ਬੀਂਡੇ ਵੀ ਤੇ ਸੰਘ ਪਾੜੀ ਇੱਕੋ ਗੱਲ ਸੀ ਦੱਸ ਰਹੇ
ਇਸ਼੍ਕ਼ ਦੀ ਗਲੀਓਂ ਨਾ ਪਰਤੇ ਇੱਕ ਵਾਰੀਂ ਜੋ ਆ ਗਏ
ਦਿਨ ਚੜੇ ਨੂ ਠੰਡ ਪਾਈ ਸ਼ਬਨਮਾਂ ਦੀਆਂ ਚਾਦਰਾਂ
ਹੱਸਦੇ ਵੱਸਦੇ ਗੁਲਸ਼ਨਾਂ ਨੂ ਅੱਗ ਸੀ ਓਹ ਲਾ ਗਏ
ਤੜਫਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜੈਲੀ ਤਾਰੀਆਂ ਨਾ ਰਾਤ ਭਰ
ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਤੇ ਹਿਜਰ ਦਾ ਐਸਾ ਜ਼ਖ਼ਮ ਓ ਪਾ ਗਏ
/|_Z___A___I___L___D___A___R_|\
No comments:
Post a Comment