ਨਾ ਜਾਨੇ ਕੈਸੀ ਰਾਹ ਹੈ, ਨਾ ਮੰਜ਼ੀਲੋਂ ਕੀ ਚਾਹ ਹੈ,
ਕਿਓਂ ਆ ਰਹੀ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ, ਜੋ ਰੋਸ਼ਨੀ ਸਿਆਹ ਹੈ |
ਯੇ ਕਿਸਮ੍ਤੋਂ ਕਾ ਖੇਲ ਹੈ, ਯਾ ਨਾਮ ਦੂੰ ਬਦਕਿਸਮਤੀ,
ਕਿਓਂ ਆਸ਼ਿਆਨੇ ਇਸ਼੍ਕ਼ ਕੀ, ਸਬ ਬਸਤੀਆਂ ਤਬਾਹ ਹੈਂ |
ਕੀਆ ਥਾ ਹਮ੍ਨੇ ਜੋ ਕਭੀ, ਇਕ਼ਬਾਲ-ਏ-ਜ਼ੁਰ੍ਮ ਇਸ਼੍ਕ਼ ਕਾ
ਨਜ਼ਰ ਮੈਂ ਕਿਓਂ ਜ਼ਮਾਨੇ ਕੀ, ਅਭੀ ਤਲਕ ਗੁਨਾਹ ਹੈ
ਕਿਓਂ ਗੁਮ ਹੈ ਮੇਰੀ ਹਸਤੀ ਯੂੰ, ਵੀਰਾਂ ਹੈ ਦਿਲ ਕੀ ਬਸਤੀ ਕਿਓਂ
ਕਿਓਂ ਖੁਦ ਮੇਂ ਹੀ ਨਾ ਮਿਲ ਰਹੀ, ਇਸ ਜਿਸ੍ਮ ਕੋ ਪਨਾਹ ਹੈ
ਕਿਓਂ ਜ਼ੱਰਾ ਜ਼ੱਰਾ ਜਿਸ੍ਮ ਕਾ, ਫਿਜ਼ਾ ਮੇਂ ਦਫ੍ਨ ਹੋ ਰਹਾ
ਹੋ ਰਹੀ ਯੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਿਓਂ ਇਸ ਕਦਰ ਫਨਾਹ ਹੈ
ਕਿਓਂ ਜੈਲਦਾਰ ਖਾ ਰਹਾ ਹੈ ਠੋਕਰੇਂ ਤੂ ਦਰ ਬਦਰ
ਸਜ਼ਾ-ਏ-ਮੌਤ ਹੋ ਚੁਕੀ ਨਾ ਜੁਰ੍ਮ ਕੀ ਬਿਨਾਹ ਹੈ
No comments:
Post a Comment