ਸਰਦਾਰਾਂ ਤੇ ਚੁਟਕੁਲੇ ਬਣਾਓਣ ਵਾਲੇਓ,
ਉਦੋਂ ਕਿਥੇ ਸੌ, ਮੁਗਲ ਜਦੋਂ ਬੁੱਕਦੇ ਸੀ,
ਹਿੱਮਤ ਹੋਈ ਨਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨੇ ਦੀ,
ਸਰਦਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਪਿਛੇ ਹੀ ਲੁੱਕਦੇ ਸੀ,
ਓ ਵੈਰੀ ਝੂਠਾ ਵੀ ਰੋਬ ਜੇ ਮਾਰ ਦਿੰਦੇ,
ਟੁੱਟੀ ਟਹਿਣੀ ਵਾਂਗਰ ਪੈਰੀਂ ਝੂਕਦੇ ਸੀ,
ਓ ਥੋਡੇ ਸੂਤ ਦੇ ਧਾਗੇ ਬਚ੍ਔਣ ਦੇ ਲਯੀ,
ਸਰਦਾਰ ਹੀ ਮੌਤ ਘਰ ਢੁੱਕਦੇ ਸੀ,
ਥੋਡਾ ਸਰਦਾਰਾਂ ਕਰਕੇ ਹੈ ਵਜੂਦ ਕਾਯਮ,
ਬਿਨ ਸਰਦਾਰਾਂ ਜੰਜੂ ਜਾਂਦੇ ਮੁੱਕਦੇ ਸੀ,
ਜੈਲਦਾਰਾ ਹੁਣ ਕਿ ਅਕਲ ਭਲਾ ਔਣੀ ਓਹ੍ਨਾ ਨੂ,
ਜਿਹੜੇ ਪੁਸ਼ਤਾਂ ਤੋ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋ ਥੁੱਕਦੇ ਸੀ
No comments:
Post a Comment